Այսօրվա Հայաստանի ժողովրդի մենթալիտետի ու անցյալ դարի 70-80-ականների մեր ժողովրդի խորհրդային ժամանակների մենթալիտետի տարբերության անալիզը ցույց է տալիս, որ ժողովուրդը նույնն է...

Ֆրանսիայում բնակություն են հաստատել և օգտաշատ գործունեություն ծավալել հարյուրավոր հայ գրողներ, նկարիչներ, երաժիշտներ, գիտնականներ, քաղաքական գործիչներ, ընդ որում՝ ոչ միայն արևմտահայեր, այլև բոլշևիկյան հեղափոխությունից վտարանդված ռուսաստանցիներ ու կովկասահայեր:

«Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատը օրեր առաջ 33 միլիարդ 249 միլիոն դրամ է վճարել պետական բյուջե, որպես կառավարության, ասել է թե՝ ժողովրդի շահաբաժին»։

Թերուս Նիկոլը երեկ ՇՊՀ-ի 90-ամակի կապակցությամբ ունեցած ելույթում ասել էր, որ 105 տարեկանից ավելի բուհ չունենք, որովհետև պետություն չենք ունեցել:

Կապիտուլյանտ Նիկոլը ելույթ ունենալով ՇՊՀ 90-ամյակի միջոցառմանը ասել է. «2500 տարի առաջ մի մարդ ասել է` Ես գիտեմ, որ ոչինչ չգիտեմ»...

Արևմուտք գնալու ճանապարհին Հայաստանը հանդիպում է Արևմուտքից վերադարձող Վրաստանին ու հարցնում՝ ինչո՞ւ ես հետ գալիս, չէ՞ որ շատ էիր երազում Արևմուտք գնալու մասին և գրեթե հասել էիր: Վրաստանը, հանձինս Բիձինա Իվանիշվիլու, պատասխանում է, որ Արևմուտքում իրեն առաջարկում են հանուն արևմտյան արժեքների 3 օր կռվել Ռուսաստանի դեմ, հետո բարձրանալ սարերն ու ազգովի պարտիզան դառնալ։ Եվ այդ ողբերգությունից վրաց ժողովրդին հեռու պահելու նպատակով Վրաստանը հեռանում է Արևմուտքից՝ հայտնվելով սանկցիանների տակ:

Դիլիջանի ոլորաններում,դարավանդը քանդել են, տեղում եգիպտացորենի վաճառքի կահավորվսծ կրպակներ են տեղադրել, տարբեր օբյեկտներ կառուցել։ Դիլիջանի բնակիչներն ասում են,որ այդ գործը կատարվում է Դիլիջան համայնքի ՔՊ-ական ղեկավար Դավիթ Սարգսյանի վերահսկողությամբ։

Տեսնելով երկրում տիրող էսօրվա շվայտ իրավիճակը՝ անկախ ինձնից հիշում եմ 1920 թիվը․ էն ժամանակ էլ էր նույնը․ թուրքը շարժվում էր Կարս, մի ոտով մտնում Ալեքսանդրապոլ, զուգահեռաբար Երևանում պարբերաբար ինչ-որ տոնակատարությունների մեջ էին...

Աշտարակի շրջանի ՈԻջան գյուղի «Վրիժառուներ» ընդհատակյա խմբի անդամները գյուղամիջում քննարկում էին զորավար Անդրանիկ Օզանյանի արձանը կանգնեցնելու հարցը: Խմբի ղեկավար Հարություն Հարությունյանը (1940-1999, ՈՒջան), որը հետագայում հանրությանը հայտնի դարձավ որպես Բժիշկ Հարութ, «Հայկական միջնադարյան բժշկարանների դեղաբույսերը» գրքի հեղինակ և Արցախի ազատագրության հերոսամարտի անձնվեր մասնակից, անսպասելի, գյուտարարի խենթ խանդավառությամբ բացականչեց. «Տղեր’ք, ուշադիր նայեք,-և նետվելով մոտակա բլրակի լճափը մատնացույց արեց իր կանգնած վայրը:- Էստեղից Մասիսներն էլ կերևան… Էստեղ էլ կկանգնեցնենք Զորավարի արձանը` հայացքը դեպի մեծ Երազանք` սրբազան Լեռ ու Էրգիր»:

Փոխադարձաբար միմյանց նկատմամբ միջազգային դատական ատյաններում դիմումներ և հայցեր ներկայացնելուց զերծ մնալու պահանջի գաղափարը (ըստ Ալիևի՝ սա դեռևս ամբողջովին չհամաձայնեցված 3 կետերից մեկն է) բնավ նոր չէ...