Տարբերությունը «միջազգային իրավունքի» տեսանկյունից նայել-չնայելու մեջ է:
Սակայն, եթե նույնիսկ խնդրին նայենք «միջազգային իրավունքի» տեսանկյունից, ապա կրկին հարց է առաջանում: Օրինակ, 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ի կամ 2023 թ. սեպտեմբերի 19-ի դրությամբ ի՞նչ տարբերություն կար Արծվաշենի և Արցախի միջև:
Ձմեռը չորս օր շուտ եկավ, աշնան պոչը տրորեց ու ներս մտավ։ Երևի QR կոդն անցյալ տարվանից գրպանում էր պահում, թե չէ նրան ո՜վ էր՝ դեռ նոյեմբերը չվերջացած, 100 դրամ տվողը։ Մենք ենք հազիվ ճարում։ Ի՜նչ արած՝ սապոգները հագնելու ժամանակն ա։
Նիկոլի պատմաաշխարհագրական վերջին գոհարի մասին քննադատական շատ փաստարկներ հնչեցին: Իմ տպավորությամբ, սակայն, շրջանցվեց ամենակարևորն ու անտեսվեց ամենավտանգավորը:
Իմ դպրոցական տարիներին Չարենցը էլ ժողովրդի թշնամի չէր, այլ մեծ պոետ էր, հանճար, հայ գրականության երախտավոր: Նրան փողոց էին նվիրել, դպրոց, կիսանդրի, տուն-թանգարան, անգամ մի ամբողջ քաղաք՝ Սևանի ճանապարհին...
Վերջին շաբաթների ընթացքում շատ ենք լսում դանակահարությունների կամ գնդակահարությունների մասին։
Հայաստանում փաստորեն ստեղծվել է մի իրավիճակ, որտեղ աճում է թե՛ ոստիկանների, թե՛ հանցագործությունների թիվը։ Սա լավագույնս ապացուցում է, որ Հայաստանի իրավապահները կարգ ու կանոնը պահելու համար չեն, այլ լոկ նիկոլի և նրա խմբակի անվտանգությունն են ապահովում ու անհամաչափ ուժ են գործադրում խաղաղ ակցիայի մասնակիցների նկատմամբ։
Չգիտեմ՝ օրենք կա, թե չէ, բայց եթե կա էլ, ուրեմն, ինչպես միշտ, թղթի վրա է:
Կոնկրետ ժամանակահատված պետք է սահմանվի, որ վարորդներն իրենց ավտոմեքենաների ամառային անվադողերը փոխարինեն ձմեռայինով...
Հանրապետության տարածքում տիրող ճանապարհային վակխանալիան ցույց է տալիս օրվա իշխանության ողջ մերկությունն ու հմայքը: Նման անտերխանա բարդակին ոչ մի արդարացում ու պարզաբանում չի կարող լինել, քանի որ հանրապետության ողջ տարածքում ճանապարհային քաոս է, ու դրա պատասխանատուներին բոլորդ գիտեք...
Ֆիքսենք փաստը՝ ՔՊ-ն վախենում է Գյումրիում գնալ ընտրությունների, չունի նաև թեկնածու, դրա համար փսևդոընտրություններ է կազմակերպում՝ «փրայմերիզի» տեսքով, ստեղծված իրավիճակում լուծում գտնելու համար։
Նախ՝ սա խաղաղություն չէ, այլ՝ հրադադար:
Երկրորդ՝ խաղաղության հասնելու համար առնվազն անհրաժեշտ է անցնել երկար և դժվար ճանապարհ։ Մենք էլ հրադադար ենք ստացել 2020 թվականին, սակայն մինչև հիմա խաղաղության դարաշրջանը դեռ չի երևում։
Ավելին, Իրանի և Իսրայելի միջև ընթացած պատերազմում որևէ մեկը լիարժեք հաղթող կամ պարտված չէ...