Նախորդ տարի` 2022թ. մարտի 7-ին, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը մարդասիրական օգնություն է ուղարկել Ուկրաինա: Նախորդ տարի` 2022թ. մարտի 25-ին, Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան իր թվիթերյան պաշտոնական էջով ողջունել է Ադրբեջանի հարձակումը Լեռնային Ղարաբաղի վրա:

Մինչ Ադրբեջանը նոր պատերազմ է նախապատրաստում Հայաստանում և, հավանաբար, Արցախում, զորքեր է կուտակում սահմանին, վարժանքներ իրականացնում, ռազմական հավաքներ կազմակերպում, որոնք ավելի շատ մոբիլիզացիա են հիշեցնում, Հայաստանը կատարում է ճիշտ հակառակ քայլերը, այսինքն՝ հակապատերազմյան միջոցառումներ: Ասենք, քանդում են Էրեբունի աերոդրոմի թռիչքուղին, իբր, վերանորոգման պատրվակով, որպեսզի ռուսական ավիացիան արգելափակվի և հարկ եղած դեպքում չկարողանա գործել, կամ լուրջ խոչընդոտներ ստեղծվեն նրա համար: Ամերիկացիների հետ զորավարժություններ են անցկացնում՝ առաջացնելով ռուսական կողմի ցասումը, դրանից առաջ հրաժարվելով ընդունել ՀԱՊԿ զորավարժությունները Հայաստանում, որոնց արդյունքում բերված սպառազինությունները կմնային Հայաստանին, այսինքն՝ ռեալ օգուտ կլիներ երկրին:

Գեոպոլիտիկ պետք չի լինել` հասկանալու համար, որ երբ աջից ու ձախից քեզ թշնամի են, հյուսիսից ևս մեկ թշնամի ավելացնելը կա՛մ կատարյալ տխմարութնուն է, կա՛մ կատարյալ դավաճանություն։

Վերջին վեց ամսվա ընթացքում առիթ եմ ունեցել մի քանի անգամ նշելու, որ Ուկրաինան ռազմաճակատում ինչ-որ բան փոխելու սահմանափակ ժամանակ ունի, և այդ ժամանակը մինչև հոկտեմբերի կեսերն ընկած ժամանակահատվածն է։ Ի դեպ, Պատերազմի ուսումնասիրման բրիտանական ինստիտուտի փորձագետները՝ մի քանի օր առաջ, Լոնդոնի Ռազմավարական հետազոտությունների միջազգային ինստիտուտի ռազմական վերլուծաբան Ֆրանց-Ստեֆան Գադին՝ այսօր, կատարել են նույնաբովանդակ մեկնաբանություններ` նշելով, որ ուկրաինական հարձակման համար վճռորոշ են լինելու առաջիկա չորս շաբաթները։

Ադրբեջանը և Թուրքիան ահռելի քանակի զենք և զինվորներ են կուտակում Հայաստանի հետ շփման գծի վրա։ Չեմ ասում՝ սահմանի վրա, քանզի շատ տեղերում այդ սահմանը իրենք շուտվանից են հատել:

ՀՀ-ի և Արցախի շուրջ ներկա իրավիճակի հիմնական ուրվագծերն այսպիսին են։

Էս երկու-երեք օրվա իշխանական հակառուսականությունից հացահատիկի գործարքը ձախողած էրդողանյան պատվերի հոտ է գալիս: Պարզ է, որ սրանք կատարյալ անադեկվատ ազատ անկման մեջ են...

Հակառուսականության այս աննախադեպ ալիքի գեներացումը վկայում է նոր պատերազմի բարձր հավանականության մասին։ ՀՀ «իշխանությունների» առջև իրենց արտաքին շեֆերի կողմից դրված է հստակ պրոպագանդիստական խնդիր` պատերազմի դեպքում վերահաստատել այն դրույթը, որ Մոսկվան ի վիճակի չէ ապահովելու Հայաստանի անվտանգությունը։

Նիկոլի վերջին օրերի հուսահատ ճիգերը, Արևմուտքին պիտանի երևալու նպատակով, ծիծաղելի են: Արևմուտքը 16 տարեկան աղջիկ չի, որ երկնքից աստղեր իջեցնելու խոստումներով կամ «հորս արև, քեզ սիրում եմ» երդումներով համոզես: