Վերջերս ավելի ու ավելի հաճախ եմ լսում, որ իմ հանրային գրագրություններով հանդես գալու ակտիվությունը զգալիորեն նվազել է։

Դժվար է ջարդել հաստ ցախավելը, երբ միասին են բոլոր ճյուղերը, եթե մասնատե՛ս, հանգի՜ստ կջարդես: Թուրքերը դա շատ լավ գիտեն ու բազմիցս հաջողությամբ կիրառելու պատմական մեծ փորձ ունեն: Հատիկ առ հատիկ առանձնացրու, մասնատի՛ր, կռվացրու և ջարդի՛ր: Բաժանիր, որ տիրես սկզբունքով:

Լուրջ եմ ասում՝ մեկ-մեկ անօգուտ է մտահոգվել և ստիպել մտահոգվել էս երկրի իրական և մեծ փոսի մեջ լինելու հանգամանքով, երբ օրերով հանրային քննարկման ու բուռն բախման թեմաները Անդրեի կինն է, Ջենիֆեր Լոպեսի լոպեսը, ու գոնե շնորհակալ ենք, որ թեթև էլ Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանի աշխարհիկ գնահատականները՝ քաղաքական թեմաներով: Էս պարագայում Փաշինյանը կարող է ոչ թե հանգիստ զբաղվել իր առողջական խնդիրներով և կալանավորի հագուստով խոսել նորաձև կրթվելուց Մատենադարանում, այլ նաև անհոգ կարող է ընտրություն պարտվել, որովհետև դա որևէ կերպ չի խանգարում և վտանգում իր իրական իշխանությանը:

Նախօրեին կառավարության նիստում Նիկոլի պահվածքը, խոսքը և ընդհանուր տոնայնությունը վկայում էին, որ նա դեռ «ՏԻՄ ընտրությունների դոզայի տակ է» և դեռևս չի սթափվել...

Արդեն ակնհայտ ճշմարտություն է, որ Գյումրիի ավագանու ընտրություններում քաղաքացիների մասնակցության բարձր տոկոսը բացառապես պայմանավորված էր նրանով, որ այն պետք է լրջագույն շարժառիթ դառնար ներքաղաքական հակաիշխանական գործընթացների համար...

Գյումրիի ընտրություններում հակափաշինյանական ուժերի գրանցած հաջողությունը կարող է մոտենալ անհաջողության անդառնալի կետին: Այդ կետում ռիսկերը կտրուկ բարձրանում են բազմաթիվ ասպեկտներում:

Այնպես, ինչպես 30 տարի առաջ (շարունակ) հայազգի բնակչությունը վրդովված է, հիասթափված է, նյարդայնացած է: Այսինքն, առերևույթ ոչինչ չի փոխվել: Նույն ընտրախախտումները, նույն մարդիկ: Որոշ չափով մարդկանց դերերն են փոխվել: Հանդիսատեսները մեծամասամբ նույնն են: Եվ, քանի որ վերջիններս ընտրախայտառակության ողջ գործընթացում մեծամասնություն են կազմում, ապա եկեք նրանցից խոսենք:

Իշխանությունն իր ողջ ռեսուրսը` շենքի քպ-ական լիազորից մինչև նախարար, պատգամավոր, հավաքագրել ու գործուղել է Փարաքար և Գյումրի:

1) Ընտրական տեղամասերում մերժել Նիկոլին ու ՔՊ-ին՝ շեղ տառերով արձանագրելով, որ ՔՊ-ն չունի ժողովրդի մեծամասնության աջակցությունը: Դա առանցքային է ոչ միայն համաժողովրդական կոնսոլիդացիայի օրինակ ծառայելու համար: Այն շատ կարևոր ուղերձ կլինի նաև արտաքին աշխարհին:

Այն, ինչ վերջին օրերին տեղի է ունենում Գյումրիում, «Բարդուղիմեոսյան գիշերից» բացի այլ բնորոշում դժվար է գտնել։ 1572 թվականի օգոստոսի 24-ին Ֆրանսիայում մեկ գիշերվա ընթացքում հուգենոտների զանգվածային կոտորած տեղի ունեցավ, իսկ Գյումրիում իշխանությունն այսօր ցուցադրում է նույն դաժան վարքագիծը ընդդիմության նկատմամբ...