Մեր կարծիքով ժամանակակից հայ հասարակությունը այնքան էլ հստակ չի հասկանում «լյուստրացիա» տերմինի իմաստը, այն կապելով հիմնականում քաղծառայողների իրավունքների սահմանափակման պատժիչ և ոչ միշտ արդար մեխանիզմի հետ, սակայն դա այդպես չէ։

Հիմա էլ Նիկոլը ուրիշ ավանտյուրա է սկսել, իբր ինքն էլ չէր հավատում, որ Ալիևը կհամաձայնի, բայց դե, «если блефуешь, блефуй до конца»:

Հայաստանը դատապարտված է դառնալ ուժեղ պետություն։ Ուժեղ պետություն կոնցեպտն առաջին հերթին ենթադրում է պայքարունակ պետություն, որովհետև ուժը պայքարի հետ է ծնվում, հակառակը դեռ չի հանդիպել։

Որ անՏԵՐ մնացած Հայաստանն արդեն 7 տարի գտնվում է թուրք-ադրբեջանական տիրապետության տակ, և որ ՆՓ & ՔՊ контора-ն այդ տիրապետության իրականացնողն ու երաշխավորն է՝ վաղուց արդեն արձանագրված փաստ է: Այս փաստի հետ հաշվի չնստողները կամ մանկամիտ են կամ էլ անմեղսունակ… մեղմ ասած: Ադրբեջանի ազգային հերոսի կոչման իրական հավակնորդն ու իր թիմը այլևս բաց, ուղիղ տեքստով ասում են այն ամենը, ինչը պատրաստվում են անել:

Քանի Պարտությունը նստած է հայոց գահին, մենք պարտվելու ենք:

Կարևոր եմ համարում շատ հստակ բացատրել, թե ինչու, ըստ իս, Նիկոլ Փաշինյանի վերջին հայտարարությունը առ այն, որ ինքը պատրաստ է փաստացի միակողմանի ստորագրել «խաղաղության պայմանագիրը», էլ ավելի ագրեսիվ է դարձնելու Ադրբեջանին։

«Կկու, կկու, հիմա՛ր կկու, քանի՞ փոքրիկ ձագ ունես դու…» - սա է այն թատրոնը, որ համատեղ խաղում են նիկոլն ու ալիևը։

Ամբողջ աշխարհի կոնֆլիկտային գոտիների միջև դիվանագիտական թեժ փոխհրաձգություն է ընթանում, անմասն չենք նաև մենք՝ երկու օր է ոխերիմ հարևանները լուր են նետում, թե ՀՀ-ից կրակում են իրենց վրա (առաջին հարացքից ուզում ես ասել՝ աղոթել տվեք ձեզ, ինչպե՞ս կարող է Պապիկյանի բանակից որևէ մեկը կրակել Ադրբեջանի ուղղությամբ, բայց էստեղ մտաբերում ես 44-օրյայի հրադադարների խախտումը, որ, ինչպես հետագայում պարզվեց, նփ-ի նախաձեռնությամբ էր տեղի ունեցել, չնայած այն բանին, որ նրան պատերազմի դեռ 4-րդ օրվանից զգուշացրել էին, որ ուժերի և ռեսուրսների հսկա դիսբալանս կա, և որքան շուտ ավարտվի պատերազմը, այնքան մեր օգուտն է):

Ողջ այս ընթացքում մենք համառորեն փորձեցինք չտեսնելու տալ մեր իսկ ձեռքերով սեփական աչքերում մխրճած հաստաբուն գերանը, ինչը վաղուց արդեն մամռակալվել է:

ԱԺ նախկին պատգամավոր, պատմաբան Միհրան Հակոբյանը երկու մասից բաղկացած ծավալուն և հետաքրքիր գրառում է արել «Ինչու և ինչպես Ուկրաինան հայտնվեց աշխարհաքաղաքական փոսում» վերնագրով։ Կարծում եմ՝ վերնագրից արդեն պարզ է, թե ինչի մասին է գրառումը։