ԱՐՄԵՆ ԼԵՎՈՆԻ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ, ծնվել է 1994 թ․ հունիսի 30-ին, Երևանում։

Անգնահատելի, լայն ու ընդգրկուն է հզոր հայագետ, լեզվաբան, գրականագետ, բանահավաք, փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ Մանուկ Աբեղյանի գրական, հասարակական, մանկավարժական և գիտական գործունեությունը: Նա ամբողջ կյանքը նվիրել է գիտությանը` հարազատ ժողովրդի ազատության, ազգային գիտակցության արթնացման, լուսավորության ու առաջադիմության գործին, նրա լավագույն իղձերի իրականացմանը:

Գալուստ Գյուլբենկյանը աստվածավախ եւ ավանդապաշտ մարդ էր: Նրա համար մայրենի լեզուն ամենագեղեցիկն էր եւ նախընտրելին:

«Մանուկ Աբեղյան: Ի՞նչ էր մեզ համար նա. հայկական ավանդությունների մարմնացում, գիտնական` բառիս ամենախորին իմաստով, անվախ, աննախապաշար, անկեղծ, վառ հայրենասեր` լի հավատով հայ ժողովրդի լավագույն ապագայի հանդեպ, սկզբունքի մարդ` մեր ապառաժների պես կայուն, մտքի և կամքի, աշխատանքի և գործի հսկա, պատկառելի ուսուցիչ, սերունդների անձնվեր դաստիարակիչ:

Անմահների գնդում դարձյալ ծնունդ են տոնում։ Թշնամու զինտեխնիկան անվրեպ խոցող, կապիտան Գեղամ Մարտիրոսյանի ծննդյան օրն է այսօր. զինվոր ու սպա, ով իր կյանքի ուղին տեսավ Հայրենիքի սահմանները պահելու առաքելության մեջ:

Այսօր Արցախյան երրորդ պատերազմում անմահացած հերոս ԿՈԼՅԱ ՆԻԿՈՂՈՍՅԱՆԻ մայրիկի՝ Նելլի Նիկողոսյանի ծննդյան տարեդարձն է:

Էս դպրոցը, որ գտնվում էր Մանես քաղաքում` աշխարհի ամենասիրուն դպրոցն էր և կոչվում էր ազգայնական մեծ բանաստեղծ Միքայել Նալբանդյանի անվան։

Երկու տարի առաջ այս նույն օրվա գիշերը՝ սեպտեմբերի 13-ի լուսաբացին, Սյունիքի վրա հարձակման ժամանակ ծանր վիրավորվեց տղաս՝ Դավիթը։ Չէր կարողանում շարժվել, դեռ մութ էր, սարի գագաթ, միայնակ... քիչ անց վիրավոր տղայիս գլխին կանգնեցին ազերիները և ժամեր անց նա զոհվեց։

Ժամանակին կատուն ճոն էր, ես էլ նիկոլի քիպ հեղինակն էի։

Մարտի 3-ը Ա․Մանթաշյանցի՝ հայոց բարեգործության գագաթի ծննդյան օրն է, մարդ, որն իր ողջ գիտակցական կյանքում՝ 45 տարի շարունակ, քսակը լայնորեն բաց պահեց իր ժողովրդի համար։ Առանց որևէ մեկի օգնության, մեն-մենակ, Աստվածատուր ձիրքի շնորհիվ նա դարձավ բանկատեր, կալվածատեր, նավատեր, «նավթարքա»։