Վերջին շրջանում մի քանի դիտարկումներով անդրադարձել եմ Նիկոլի կողմից նիհիլիզմի դասական դրսևորումներին, որոնք կիրառվում են պետական համակարգում և ստանում են քաղաքական տարբեր ձևակերպումներ։ Հիմա կփորձեմ մի քանի զուգահեռ անցկացնել՝ ավելի պարզ ու հասկանալի ներկայացնելու համար, թե որքան սինխրոն են նիհիլիզմն ու նիկոլիզմը։ Նպատակս է հնարավորինս մատչելի, բայց քաղաքագիտական պատկերացում տալ նշածս ուղղությունների վերաբերյալ։

Վերջերս կամքիս լարումով դիտեցի Չինգիզ Այթմատովի վեպի հիման վրա նկարահանված «Մանկուրտ» ֆիլմը: Հոգեմաշ ապրումներ ունեցա, բայց նայեցի մինչև վերջ:

Անցած շաբաթ Freedom House-ը ազատությունների և իրավունքների վերաբերյալ հերթական իր ամփոփագրում ի թիվս մեր երկրի հետ կապված բազմաթիվ այլ խնդիրների անդրադարձավ նաև Հանրային ռադիոյի շուրջ ստեղծված իրավիճակին՝ մասնավորապես անցած տարի տեղի ունեցած տնօրենի այսպես կոչված մրցույթին, որի հետևանքները հատկապես վերջին շրջանում, ըստ մամուլի հրապարակումների, օրի-օրի ավելի ու ավելի տեսանելի են դառնում:

Ուրեմն, Հարկադիրն իր ֆեյսբուքյան էջից հեռացնում է քաղաքացիների մեկնաբանությունները դրանք համարելով «անպատշաճ»:

Ենթադրում եմ, որ այս օրերին ինչ ասես քննարկվելու է բացի` երեկ երեկոյան հրապարակված վիճակագրական սարսափելի տվյալներից:

Հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայությունում այդպես էլ չսիրեցին ժամանակակից կապի միջոցները: Անհիշելի ժամանակներից` Հին Հայաստանից սկսած, հարկադիր կատարողները հիմնականում չէին պատասխանում հեռախոսազանգերին: Նոր Հայաստանում խնդիրը համատարած բնույթ է կրում: Հալաբյան 41 ա հասցեի բարձրահարկ շենքում գործող ծառայության և ոչ մի հեռախոս չի պատասխանում:

Թույլերը, իրենց քայլերն ու քաղաքականության նման ինչ-որ բան պլանավորելիս, պետք է հաշվի նստեն այն հանգամանքի հետ, որ ուժեղները պատրաստ են կորուստների գնալով պաշտպանել միայն այն, ինչ իրենց է պատկանում և պատրաստ են ինչ-որ չափով պաշտպանել նաև այն, ինչ որ պոտենցիալ ձևով հույս ունեն, որ իրենց է պատկանելու։

ՀՀԿ-ից ասում են, որ Միքայել Աջապահյանը անտեղյակ մարդ է: Է հա, բայց ինչու՞ միայն ինքը: Շատերս ենք անտեղյակ, միայն ինքը չի: Միայն դուք եք տեղյակ, թե ոնց աճեց Նիկոլը, էդ ո՞նց էր ամբողջ օրը տարբեր եթերներում, էդ ո՞նց դարձավ պատգամավոր, հետո էլ՝ ֆրակցիայի ղեկավար:

Փոքր էի: Մի օր էս նկարը տեսա գրքի մեջ: Մեր երաժիշտ հարևանը հարցրեց՝ գիտե՞ս՝ ով ա իրանցից ամենամեծ կոմպոզիտորը: Միանգամից ասեցի՝ Խաչատրյանը: Ասեց՝ չէ, Շոստակովիչը, հետո՝ Պրոկոֆևը, հետո՝ Խաչատրյանը: Շատ մեծ շոկ ապրեցի, ազգային ինքնասիրությունս վիրավորվեց, ասես՝ «Արարատը» հենց նոր 0-3 հաշվով պարտվել էր Տաշքենդի «Պախտակորին»:

Իջևան քաղաքի բնակիչներից բողոք եմ ստացել, որ Իջևանում Հայաստանի ազգային արխիվի Տավուշի մարզային մասնաճյուղը լուծարվել է: