«Նախկինում քանիցս հայտարարել ենք, որ Ադրբեջանի հետ բանակցություններում Հայաստանն աշխատանքներ էր տանում Լեռնային Ղարաբաղի հայության անվտանգության և իրավունքների ապահովման, այդ թվում և այդ խնդիրների հասցեագրման միջազգային մեխանիզմի ստեղծման ուղղությամբ։ Դրան էին նաև միտված երրորդ երկրներում Ադրբեջանի և Լեռնային Ղարաբաղի ներկայացուցիչների հանդիպումների կազմակերպման ջանքերը, որոնք մերժվեցին Լեռնային Ղարաբաղի կողմից։ Լեռնային Ղարաբաղի հայության բռնի տեղահանության և Լեռնային Ղարաբաղի լուծարման վերաբերյալ հրամանագրի հրապարակումից հետո խնդիրը դուրս է եկել Հայաստանի Հանրապետության և Ադրբեջանի Հանրապետության միջև միջպետական հարաբերությունների կարգավորման օրակարգից», - նշել են Հայաստանի Արտգործնախարարությունից։

ՈՒրեմն, ԵՊՀ-ում հերթական միջոցառումն է: ԵՊՀ անձնակազմի կառավարման բաժինը և Շառլ Ազնավուրի անվան մշակույթի կենտրոնն անցկացնում են «օծանելիքի պատրաստման վարպետության դաս»: Թե ինչ կապ ունեն ԵՊՀ-ի աշխատակիցները, առավել ևս` Շառլ Ազնավուրը, օծանելիքի պատրաստման հետ անհայտ է: Թեպետ, անուղղակի կապ, այնուամենայնիվ, կա: Ընդ որում, երկու կապ:

Դու Աստվածամոր վեհությունն ունես, լուրջ սևեռումը՝ մայրաց մայրերի, մանուկ Հիսուսը գրկիդ ես հառնում քեզնով մարդացվող մտքում իմ վայրի:

Կողբացին քննադատելով ճակատագրապաշտության ուսմունքը, նկատել է՝ ճակատագրապաշտը անխուսափելիորեն արդարացնում է չարիքը, կոչ է անում ոչ թե դիմակայել իր Երկիրը ասպատակողին, այլ ոճրագործությունը համարել սոսկ ճակատագիր:

3-րդ հանրապետությունը ձախողվեց, որովհետև միտքը, ազգային կապիտալը և քաղաքական ինստիտուտներն իրար չհանդիպեցին. զարգացան զուգահեռ կյանքերով, և կուլմինացիան Նիկոլի իշխանությունն էր...

Ամեն տարի ապրիլի 7-ին Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին նշում է Ս. Մարիամ Աստվածածնի Ավետման տոնը:

Մի կողմ թողնենք ԱՄՆ-ի կողմից նոր մաքսատուրքերի սահմանման օրինականությունը, շարժառիթները, խոսույթը, հիմնավորումները, ձևերն ու եղանակները՝ դա իրենց ներքին գործն է։

Մի քանի օր առաջ ազդարարվեց ՌԴ փոխարտգործնախարար Սերգեյ Ռյաբկովի նոր հարցազրույցի մասին։ Ամբողջական հարցազրույցը դեռ հրապարակված չէ, սակայն դրա մեկ պարբերությունը արդեն հրապարակված է։

ԵՄ-ում նոր շարժումներ նախաձեռնողները պետք է նախ և առաջ ստուգեն այդ նախաձեռնությունների իրագործելիության հնարավորությունները, որը ցանկացած լուրջ ու բազմածախս նախագիծ կյանքի կոչելու պարտադիր նախապայմանն է։

Էն տարիներին տպագիր խոսքը շատ հեղինակավոր բան էր։ Հո ամեն մեկին չէին տպում։ Ինչ-որ բան հրատարակելը շատ դժվար ու թանկ բան էր՝ նյութը բազմաթիվ խելացի մարդկանց ձեռքի տակով էր անցնում, վերլուծվում, հաստատվում, ուղարկվում տպարան, տպագրվում մեծ տիրաժներով… Ո՜նց կարող ա էդքանից հետո ինչ-որ հիմարություն սպրդեր ու տպագրվեր։ Դրա համար էլ՝ հարգանք-պատիվ կար տպագիր խոսքի նկատմամբ։ Անգամ Բրեժնևի երկարաշունչ ճառերը համագումարների ժամանակ, մենք համարում էինք, որ կարևոր են, ուղղակի մեր համար են տաղտկալի, իսկ ղեկավարները դրանք կարդում են, էդ ճառերով երկիր են ղեկավարում, հասկացող մարդիկ վերլուծում են, իմանում են, թե երկիրն ինչ ճանապարհով պիտի զարգանա։