Հանրության մեջ փոխադարձ ատելություն ու քեն տարածելով՝ նրանք եկան իշխանության։ Մինչև հիմա այդ ռեսուրսի հաշվին կարողացել են պահել իշխանությունը։
Յոթ տարվա ընթացքում ոչինչ չեն կարողացել ստեղծել, միայն մահ և ավերածություններ են սփռել։
Սակայն իրենց հիմնական ու միակ ռեսուրսը սպառվել է։ Լակոտակրատիան ցնցումների մեջ է, ու որքան ավելի խորն են դա գիտակցում, այնքան ավելի շատ են փորձում իրենց միակ ռեսուրսը՝ ատելությունը, հերթական անգամ շահարկել։
Սպառվել է ատելության ու փոխադարձ թշնամության պաշարը, հանրությունը հոգնել է։
Չկա փոխադարձ ատելություն՝ չկա և լակոտակրատիա։ Նրանք այսօր դեյուրե իշխանություն են, սակայն դեֆակտո այլևս գոյություն չունեն։
Ստեփան Դանիելյան