«Հայաստանի չորրորդ թուրքական հանրապետությունը»

Սեպտեմբերի 20-ին «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության հերթական համագումարում ելույթ ունենալիս Նիկոլ Փաշինյանը հայ հասարակությանը ներկայացրեց իր միջնաժամկետ գործողությունների ծրագիր։

1. «Քաղաքացիական պայմանագիրը» հավակնում է ԱԺ-ում սահմանադրական մեծամասնության։

Սա նշանակում է, որ Փաշինյանը ցանկանում է ոչ թե իշխանության կոալիցիոն վերարտադրություն (ինչպես Երևանում 2023-ին), այլ «Քաղաքացիական պայմանագրի» մենաշնորհի շարունակումն ու ամրապնդումը։

Մոտակա ամիսներին Հայաստանին սպասվում են քաղաքական բռնաճնշումներ, ընդդիմության հետապնդումներ և վարչական ռեսուրսի մեծածավալ կիրառում։

2. Վերընտրվելու դեպքում Փաշինյանը ոչ միայն կփոխի Սահմանադրությունը, այլև կչեղարկի Հայաստանի 1990 թվականին ընդունված Անկախության հռչակագիրը՝ հռչակելով չորրորդ հանրապետությունը։

3. Փաշինյանը հայկական Արցախը համարում է «ԽՍՀՄ մնացուկ»։ Նա, «ազատելով հայերին հազարամյա անեցքից» (որը նա համարում է հայկական Արցախը), երկիրն ազատեց նաև խորհրդային ժառանգությունից։

Փաշինյանի խոսքերում հնչում են դեկոմունիզացիայի մասին ծանոթ հայտարարություններ՝ հայտարարություններ, որոնք ընկած են ՈՒկրաինայում հակամարտության հիմքում։ Ինչպես ագահ ուկրաինացի օլիգարխները, Փաշինյանը ևս ցանկանում է ազատվել խորհրդային ժառանգությունից, բայց մասամբ։ Ենթակառուցվածքները, տարածքները և այլ բարիքներ պետք է մնան, բայց գաղափարական կառուցվածքները, որոնք հիմնավորում էին այդ տարածքների, կապուղիների, ենթակառուցվածքների և այլ նյութական բարիքների առկայությունը, պետք է արմատախիլ արվեն։

Հենց թուրքական երանգներով դեկոմունիզացիան է հիմք հանդիսանալու այդ չորրորդ հանրապետության ձևավորման համար։ (Ի դեպ, Վերմախտը գրավյալ ժողովուրդներին նույնպես ասում էր, որ նրանց ազատություն է բերել։ Թո կան գլխավոր շտաբը, ըստ ամենայնի, լավ է յուրացրել այն ժողովուրդների հետ աշխատելու սկզբունքները, որոնց պետք է ստրկացնեն)։

Փաշինյանը պնդում է, որ ԽՍՀՄ-ի և ՆԱՏՕ-ի միջև լարվածության պատճառով Սովետը հայերի մտքերում արմատավորել են գաղափարներ, որոնք այսօր դարձել են նրանց ինքնության և հայրենասիրության մի մասը։ Այլ կերպ ասած՝ նա կարծում է, որ ԽՍՀՄ-ի և ՆԱՏՕ-ի խնդիրները սնուցել են հայ ժողովրդի ազգային ինքնագիտակցությունը։

Արդյո՞ք նրա խոսքերում ճշմարտության հատիկ կա։ Ըմմ… Հնարավոր է։ Բայց արդյո՞ք Կարիբյան ճգնաժամից առաջ հայ ժողովուրդը դարավոր դիմակայություն չէր ունեցել Թուրքիայի հետ։ Մի՞թե մեր պայքարի պատմությունը դարերի խորքից չի գալիս, երբ Խորհրդային Միությունը նույնիսկ պլաններում չկար։ Այս ցավով ու կորուստներով լի պատմական ուղին ժողովրդի հիշողության մեջ քանդակվել է շատ ավելի վաղ, քան Խորհրդային Միությունը հայտնվեց աշխարհի քաղաքական քարտեզի վրա։

Ընտրություններից հետո, վերընտրվելու դեպքում, Փաշինյանը ոչ միայն Սահմանադրությունը կփոխի։ Թուրքիային անհրաժեշտ է, որ Փաշինյանն իր ձեռքերով Հայաստանի Հանրապետության անվտանգության համակարգի քայքայումը հասցնի տրամաբանական ավարտին. երկիրը դուրս բերի ՀԱՊԿ-ից, Հայաստանից դուրս բերի 102-րդ ռազմաբազան, Հայաստանից դուրս բերի ռուս սահմանապահներին, միակողմանիորեն խզի ՌԴ-ի և ՀՀ-ի միջև Բարեկամության, համագործակցության և փոխօգնության պայմանագիրը։ Դրա համար Փաշինյանին «նոր հնգամյակ» է պետք՝ 2026-ից 2031 թվականները։ Այս ամենից հետո թուրքերն ու ադրբեջանցիներն արդեն «տաքսիով են մտնել Երևան»։

Փաշինյանի ելույթը հենց այդ մասին էր։

Սա չհասկանալը նշանակում է վտանգել ոչ միայն երկիրը, այլև անձնական անվտանգությունը։ Սա հատկապես պետք է լավ հիշեն նրանք, ովքեր մտնելու են ապագա նախընտրական մրցապայքար ոչ թե հաղթելու, այլ Փաշինյանի ռեժիմի տապալումը թույլ չտալու նպատակով։ Եթե Հայաստանը կրկնի Արցախի ճակատագիրը, ձեզ չեն փրկի ո՛չ գեներալի ուսադիրները, ո՛չ ձեր փողերը, ո՛չ Փաշինյանին ձեր հավատարմությունը, ո՛չ էլ նրա ռեժիմի կուլիսային աջակցությունը։

Նրա ելույթը ևս մեկ անգամ ապացուցեց, որ Թուրքիայի գործոնը լինելու է ամենակարևորը ապագա նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ։ Այդ գործոնը պետք է չեզոքացնել, բայց դա հնարավոր է անել միայն այլ աշխարհաքաղաքական գործոնով այն հավասարակշռելով։ Սա է այն իրականությունը, որը ձևավորվել է 2023 թվականից հետո։

Բենիամին ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ