Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Մի՛ կրակիր, Նաթան»

 «Մի՛ կրակիր, Նաթան»
12.02.2013 | 00:17

Թվում էր, համաշխարհային «սառույցը» որոշակի տեղատվության մեջ էր հայտնվել Բայդեն-Լավրով վերջին հանդիպման ընթացքում: Ավա՜ղ:
Եվ եթե աֆրոամերիկացի, արաբական գենետիկան ամերիկյան արյան մեջ ներխառնած Բարաքն իր առաջին «երդմնակալությունից» հետո ցուպն առած շտապեց դեպի հայրերի երկիր` պաշտոնավարման նոր աշխարհակարգն սկսելով Մերձավոր Արևելքից, այդպիսով աշխարհի նշանային համակարգում ամրագրելով, որ Մեծ Մերձավոր Արևելք բժեզինսկյան պրոյեկտն ամբողջ թափով գործարկման մեջ է դրվում, ապա երկրորդ ինաուգուրացիայից, կարմիր շորով Միշելի հետ պարելուց հետո, Օբաման շտապում է Իսրայել` ավետյաց երկիր, համարյա կաթ ու մեղր տանելով իր հետ: Ասել է` հորդորելու Իսրայելին` չհարձակվել Իրանի վրա:
Վատանալ պետք չէ այն պատճառով, թե փարիսեցիությունն էլ իր սահմանները պետք է ունենա, անբարոյականությունը` իր, դրանք քաղաքականության և այն էլ` մեծ քաղաքականության համար որևէ կատեգորիա չեն, այն էլ` Ամերիկայի դեպքում, որը գերազանցում է ինքն իրեն. Իրանին էմբարգոներով, քաղաքական մեկուսացմամբ մանրամասն ու նպատակային անկյուն քշող ԱՄՆ-ը գնում է Նաթանյահուին ասի` մի՛ կրակիր, Նաթան, երբ կասեմ` էն ժամանակ կրակիր:
«Նրբագեղ»-կուշտ, Մերձավոր Արևելքի փորոտիքը փառահեղորեն խառնած-«մաքրած» ԱՄՆ-ը, այս օրերին ճերմակ ձեռնոցներով, բակենբարդներով աշխարհի նշանային համակարգում նոր ազդակ է ամրագրում. հաջորդը, որի «փորը պետք է մաքրվի», այո, Իրանն է, և պաշտոնավարման երկրորդ փուլի գնացող Օբամայի միակ զբաղմունքը լինելու է Իրանը, միայն Իրանը, ոչինչ, բացի Իրանից:
Այդ հետո, երբ Իրանի «փորը լավ մաքրած» կլինեն, Օբաման տեղը կզիջի հանրապետականներին, որպեսզի սրանք նույնքան արտիստիկ ու ամերիկաբար «մոտենան» Չինաստանի «փորին», ուր ռոքֆելլերներն ու ռոտշիլդները (հիշենք` նրանք արդեն միասնացած են) այնքան կապիտալ են դրել տնտեսության մեջ, որ հետ քաշելու դեպքում Չինաստանն ավելի արագ կփլուզվի, քան իր օրերում ՕՊԵԿ-ից` գազի գնի իջեցմամբ «սառույցի վրա» հայտնված ԽՍՀՄ-ը:
Ահա և Ռուսաստանը` մեր հայրենակից, թիֆլիսահպատակ (մայրը վրացահայ է) Լավրովի շրթունքներով «ընտրյալ ժողովրդի» մոտ` Իսրայել մեկնող Օբամային դիմադարձ քամի-«շտուրմով» բավականին կոշտ հակադարձում է.
ա) Միստր Բարաք, իմացած լինեք, ում հետ` ինչպես, Ռուսաստանի հետ Դուք պարտավոր եք խոսել, ինչպես հավասարը հավասարի:
բ) Մենք թույլ չենք տա, որ Դուք նոր աֆղանստաններ ստեղծեք աշխարհում:
Այնուհանդերձ, Լավրովը մեկ նրբություն է բացում Բայդենի հետ հանդիպումից. Բայդենը շեշտել է` առանց Ռուսաստանի համաձայնության հնարավոր չէ աշխարհում «հարցեր» լուծել: Ահա թե ինչու Ռուսաստանն էլ իր հերթին է ոտքը պինդ դրել «պեդալին»` սեփական շահերն առաջ տանելու «վազքում», այդ թվում` Հայաստանում, և առաջին հերթին Հայաստանում, որպես տարածաշրջանային կարևոր խաղացող:
Այստեղ փնտրեք նաև Պարույր Հայրիկյանի պարույրաձև բոլոր «խաղերի» հիմքը. այն պարզ պատճառով, որ Պարույրի հետ ով չի ալարել, խաղացել է` նրա միջոցով կյանքի կոչելով իր շահերը։ Էն ժամանակ նա պայքարում էր Լևոնի դեմ, հետո, երբ Լևոնին «հայտնի ուժերը» հրաժարական պարտադրեցին, նա ելավ, խորհրդարանում ասաց` էս հո հեղաշրջում է։ Հետո, ասում են, Վազգենը նրան տարավ-«հետ բերեց», ու նա էլ չէր բողոքում, որովհետև էլ «հեղաշրջում» չէր տեսնում, հետո ինչ կեղտոտ բան ասես չասաց Կարեն Դեմիրճյանի մասին, հետո` Անդրանիկ Մարգարյանի…
Մի խոսքով, սա Պարույր Հայրիկյանն է, այստեղ նա տանն է:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2525

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ