Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ապագան, որը մենք ցանկանում ենք, և ապագան, որը մենք չենք ցանկանում

Ապագան, որը մենք ցանկանում ենք,  և ապագան, որը մենք չենք ցանկանում
06.03.2014 | 23:27

Բոլորդ եք հիշում սունկը, որ աստիճանաբար բարձրանում էր գետնի վրայից ու իր մահացու գլխարկի տակ հավաքում տարածքը: Այո, ես նկատի ունեմ ատոմային ռումբի պայթյունին հետևած առաջին լուսանկարները, երբ դեռ պատկերն ընկալվում էր գեղագիտական տեսակետից, և քչերն էին հասկանում նրա մահացու վտանգը: Գուցե և բոլորովին պատահական չէ, որ ատոմային պայթյունից հետո առաջացող պատկերը կրկնում է բնության մեջ իր նմանակի բնույթը` սունկ, որը և՛ սնունդ է, և՛ թույն, միջուկային էներգիա, որը կարող է ապրեցնել և սպանել:

Մարտի 23-24-ին Հաագայում կայանալու է Միջուկային անվտանգության գագաթնաժողովը, որի առանցքային գաղափարների ու նոր լուծումների ներկայացումն էին կազմակերպել շաբաթվա սկզբին Նիդերլանդների դեսպանատունը և Գլոբալացման ու տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնը «Կոնգրես» հյուրանոցում: Այս անգամ ևս կոնֆերանսին մասնակցում էին դիվանագետներ, պատգամավորներ, նախարարությունների, միջազգային ու հասարակական կազմակերպությունների, ազգային փոքրամասնությունների, գիտական հաստատությունների ներկայացուցիչներ ու ուսանողներ: Սկսելով կոնֆերանսը` Գլոբալացման ու տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի ղեկավար ՍՏԵՓԱՆ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆՆ ասաց, որ միջուկային անվտանգությունը նուրբ ու բազմակողմ խնդիր է, որին առնչվում են ամենատարբեր ոլորտներ մեր կյանքում: Մեծամորի ատոմակայանը միջուկային անվտանգության խնդիրը Հայաստանի համար դարձնում է հատկապես կարևոր: Պարոն Գրիգորյանը միջուկային անվտանգության հարցի տարբեր ասպեկտները ներկայացրեց, շեշտելով, որ հարցը միշտ համաշխարհային քաղաքականության առանցքում է:
Հայաստանում ու Վրաստանում Նիդերլանդների Թագավորության դեսպան ՀԱՆՍ ՀՈՐԲԱԽԸ Հաագայի գագաթնաժողովի նպատակ անվանեց համայն աշխարհում միջուկային անվտանգության մեծացումը` նվազեցնելով այդ վտանգավոր նյութի քանակը, բարելավելով պահպանման մակարդակը և կատարելագործելով միջազգային համագործակցությունը: Նա հիշեցրեց ահաբեկչական խմբերի ձեռքին միջուկային զենքի հայտնության հետևանքները: Դեսպանը գոհունակությամբ նշեց, որ գագաթնաժողովին, ի թիվս 58 լիդերների, ներկա է լինելու ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը: Պարոն Հանս Հորբախը ներկայացրեց միջուկային անվտանգության հարցերով գագաթնաժողովների պատմությունը. 2009-ին ԱՄՆ-ի նախագահ Բարաք Օբաման Պրահայում իր ելույթում միջուկային զենքը անվանեց համաշխարհային հանրության գոյության հիմնական սպառնալիքներից մեկը, որի դեմ հնարավոր է պայքարել միայն համաշխարհային գործակցությամբ: Հենց նա էլ Վաշինգտոնում հյուրընկալեց առաջին գագաթնաժողովը 2010-ին: 2012-ին երկրորդ գագաթնաժողովն անցկացվեց Սեուլում, 2014-ին երրորդը կանցկացվի Հաագայում: Վայրի ընտրությունը դեսպանը որակեց տրամաբանական. Նիդերլանդներն աշխարհում հայտնի են իբրև խաղաղության և արդարադատության ջատագով պետություն: Բացի այդ, Հոլանդիան Եվրոպայի կարևորագույն տրանսպորտային հանգույցներից է և մաքսանենգ ճանապարհով միջուկային զենքի փոխադրման ռիսկերի է բախվում:
ՀՀ ԱԺ պաշտպանության, ազգային անվտանգության և ներքին գործերի մշտական հանձնաժողովի անդամ ԹԵՎԱՆ ՊՈՂՈՍՅԱՆԸ անդրադարձավ «Հայաստանը և միջուկային անվտանգության խնդիրները» թեմային: 2010-ին տեղի ունեցած առաջին միջուկային գագաթնաժողովին Հայաստանը մասնակցել է, բայց «ազնիվ գտնվենք և ասենք, որ ավելի շատ ոչ այն պատճառով, որ մենք մեծ միջուկային երկիր ենք, իրականում գագաթնաժողովի շրջանակներում տեղի էր ունենալու ՀՀ նախագահի և Թուրքիայի վարչապետի հանդիպումը, որին հաջորդեց հայ-թուրքական արձանագրությունների պատմությունը, և մամուլը խոսում էր այդ մասին, այլ ոչ բուն համաժողովի խնդիրների»,- ասաց պարոն Պողոսյանը: Իսկ համաժողովը նվիրված էր միջուկային ահաբեկչության դեմ պայքարին: Բնականաբար, Հայաստանը ևս ունի այդ խնդիրը, իր սահմանները ահաբեկիչների դեմ փակ պահելու խնդիրը: Հայկական ատոմակայանի միջուկային թափոնների հետագա ընթացքի նորմերին համապատասխան վերահսկողության խնդիրը ևս կարևորվեց: Պարոն Պողոսյանը նոր մշակույթի արտահայտություն որակեց կոնֆերանսը, երբ գագաթնաժողովից առաջ որոշակի երկրում քննարկվում են այդ երկրի խնդիրները, ինչը կարող է հիմք դառնալ գագաթնաժողովի զեկույցի: Հայաստանն աշխարհի միջուկային քարտեզի անդամ է` ունենալով Մեծամորի ԱԷԿ-ը և գիտնականների հիանալի դպրոցը, որ այլ երկրների գիտնականների հետ թեմատիկ համագործակցության ու փորձի փոխանակության հնարավորություն է տալիս: Պատգամավորը շեշտեց, որ հաջողության համար Հայաստանը միջազգային հանրությունում պետք է վստահելի գործընկեր ընկալվի, բայց աշխարհաքաղաքական մեր ընտրություններով հաճախ հայտնվում ենք անվստահելի գործընկերոջ իմիջում: 2012-ին Սեուլի գագաթնաժողովից առաջ տեղի էին ունեցել ճապոնական ցավալի իրադարձությունները Ֆուկուսիմայի ԱԷԿ-ում, բնականաբար, քննարկումների առանցքում հայտնվեցին խաղաղ ատոմի անվտանգ օգտագործման խնդիրները: Միջուկային կայանների հետագա շահագործումը և կառուցումը դարձան խնդիր, որովհետև շատերն էին կարծում, որ խաղաղ նպատակներով օգտագործվող ատոմը մեծ վտանգներ է պարունակում: Այդ տեսակետը պրոյեկտելով Հայաստանի վրա, Թևան Պողոսյանը որակեց մեծ հարված էներգետիկ անվտանգությանը: Նա հիշեցրեց, որ Հայաստանի իշխանությունները այսօր էլ այդ խնդիրը նշում են որպես Մաքսային միությունն ընտրելու պատճառներից մեկը. եթե եվրաինտեգրման շրջանակներում ապահովվեր Հայաստանի էներգետիկ անվտանգությունը, Հայաստանը մանևրելու տեղ կունենար: Ասոցացման համաձայնագրի քննարկումներում երբևէ չի ասվել, որ Հայաստանը երկրորդ ատոմակայան չի կարող ունենալ, բայց և չի եղել կառուցելուն, գործարկելուն, պահպանելուն աջակցելու ցանկություն: Այս իրավիճակում մնում է պահպանել և օգտագործել Մեծամորի ԱԷԿ-ը, ինչը, ըստ պատգամավորի, բարձր մակարդակով կատարվում է: Նա կարծում է, որ Հայաստանի օրենսդրական դաշտն ապահովում է խաղաղ միջուկային տեխնոլոգիաների պահպանումն ու զարգացումը, միջուկային զենքի չտարածումը: Թևան Պողոսյանը խոսեց նաև աշխարհաքաղաքական ու աշխարհագրական առանձնահատկություններով պայմանավորված անելիքներից: Միջուկային զենքի ստեղծումից Իրանի հրաժարվելը և միջազգային պատժամիջոցների թեթևացումը Հայաստանի տնտեսության համար ևս նոր հնարավորություններ կարող են բացել:
Նիդերլանդների էկոնոմիկայի նախարարության միջուկային օբյեկտների և անվտանգության վարչության միջուկային անվտանգության քաղաքականության համակարգող ՄԱՐԿՈ ՍԽՐԱՎԵՐԻՆ խոսեց միջուկային անվտանգության գագաթնաժողովի կառուցվածքի և բովանդակության մասին: Նա ասաց, որ Հայաստանը, 2013-ի տվյալներով, միջուկային անվտանգության տեսակետից 25-րդ տեղում է, ինչն ինքնին բարձր տեղ չէ, բայց 151 երկրների մեջ բավական բարձր է: «Նիդերլանդների կառավարությունը ձգտում է Հաագայում լուրջ արդյունքների հասնել մարտի 24-25-ի գագաթնաժողովում: ՄԱԳ-ը միջուկային զինաթափման խնդիրները չի շոշափում, որոշ պետություններ փորձում էին օրակարգում այդ հարցերը ևս ներառել, բայց որոշ պետություններ էլ համառորեն դեմ էին»,- ասաց նա: Միջուկային անվտանգության տեսակետից պետք են, թե ոչ ատոմակայանները հարցը, միջուկային ահաբեկչության ու մաքսանենգության դեմ պայքարը դուրս են Հաագայի գագաթնաժողովի շրջանակներից: Հաագայի Միջուկային անվտանգության գագաթնաժողովի (ՄԱԳ-ի) նպատակն է զարգացնել և խորացնել երկխոսությունը կառավարությունների` կարգավորողների և ոլորտների սուբյեկտների միջև: Պարոն Սխրավերին անվանեց երեք անհրաժեշտ քայլ` նվազեցնել հարստացված ուրանի քանակը, որպես ոլորտի գործող անձանց` ներգրավել նոր եվրոպական կատարողների, կառուցել անվտանգության ճարտարապետությունը ՄԱԳԱՏԷ-ի հետ համատեղ: Հաագայում գումարվող ՄԱԳ-ում կընդունվի համատեղ կոմյունիկե մասնակից 53 պետությունների ու 58 լիդերների անունից, որտեղ արտահայտված կլինեն նաև ազգային զեկույցները, այնտեղ գրանցված առաջընթացը կամ նահանջը:
ՀՀ արտաքին գործերի նախարարության սպառազինությունների վերահսկման և միջազգային անվտանգության վարչության աշխատակից ԳԵՎՈՐԳ ՂԱՐԻԲՋԱՆՅԱՆԸ, որ նաև ՄԱԳ-ում Հայաստանի ներկայացուցիչն է, իր ելույթն անվանել էր «Հայաստանի ներդրումը միջազգային անվտանգության գագաթնաժողովներին` որպես բարձր մակարդակով քաղաքական օժանդակություն ապահովելու արդյունավետ ձևաչափ»: Նա ասաց, որ Հայաստանը գագաթնաժողովը դիտարկում է որպես զանգվածային ոչնչացման զենքի տարածման, միջուկային ահաբեկչության, միջուկային և ռադիոակտիվ նյութերի մաքսանենգ փոխադրումների դեմ պայքարի ոլորտում բարձրագույն մակարդակով ջանքերի համադրման և փոխգործակցության կարևորագույն հարթակ: Գևորգ Ղարիբջանյանը, քանիցս լինելով Նիդերլանդներում, տեսել է, թե ինչ առաջընթաց կա այդ ոլորտում, հետազոտական, փորձագիտական ինչ լուրջ կարողություններ ունի պետությունը: Նա գոհունակությամբ նշեց, որ Մեծամորի ատոմակայանի և Նիդերլանդների միջուկային փորձաքննությունների ինստիտուտի միջև գործուն, ակտիվ համագործակցություն կա: Սեուլի գագաթնաժողովից հետո Հայաստանը մասնակցել է կարևոր քննարկումների Բանգկոկում, Օտտավայում, Վիեննայում և այլուր, որտեղ որոշակիացվել են գագաթնաժողովում ընդունվելիք փաստաթղթերը և կոմյունիկեն: Դիվանագետը մանրամասնեց ոլորտում գործող հայկական օրենսդրությունը, որը հնարավորություն է տալիս ակտիվորեն մասնակցել ՄԱԳ-երի աշխատանքներին: Միջուկային ապահովության և անվտանգության հարցերում լրացուցիչ չափանիշների մշակման, պատշաճ վերահսկողության ամրապնդման առումով նա կարևորեց ՄԱԳԱՏԷ-ի կենտրոնական դերը: Հայաստանը շարունակում է փոխշահավետ և արդյունավետ աշխատանքը գործակալության հետ: 2014-ի կեսին գործակալության ֆիզիկական պաշտպանության, ազգային խորհրդատվական առաքելության ներկայացուցիչները կլինեն Հայաստանում:
Բնապահպան ԿԱՐԻՆԵ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆԸ ներկայացրեց միջուկային անվտանգությունը մարդկային կայուն զարգացման համատեքստում: Ի թիվս այլ հավաքների, նա մանրամասնեց Աստանայում կայացած հանդիպումը: Ղազախստանը 1991 թ. հրաժարվեց ատոմային զենքից և փակեց Սեմիպալատինսկի փորձակայանը, որտեղ 500 պայթյուն է եղել փորձարկումների նպատակով, 70-ը` բաց տարածքում, հետևաբար թունավոր արտանետումները տարածվել են աշխարհով մեկ: Բնապահպանության նախկին նախարարը հիշեցրեց, որ խորհրդային տարիներին բնապահպանական տեղեկատվությունը փակ էր, հետո արդեն հնարավոր դարձավ պատկերը պարզել` ինչպես է փոխվում շրջակա միջավայրը, ինչ մուտացիաների է ենթարկվում մարդկային գենը: «Իմաստ ունի՞, որ մարդկությունը շարունակի պատերազմները, երբ մոլորակն է պայքարում մարդու դեմ»,- հարցրեց Կարինե Դանիելյանը և թվարկեց մարդկանց անխոհեմ գործունեության հետևանքով տարեցտարի ավելացող աղետները: Բնապահպանը զգուշացրեց, որ շրջակա միջավայրի փոփոխության պատճառով մարդն այլևս չի կարողանա շարունակել իր ներկա կենսակերպը: Կարինե Դանիելյանը նշեց Հռոմեական ակումբի կանխատեսումը, որ մարդկության քանակը աստիճանաբար կրճատվելու է: Իրավիճակն արդեն բնորոշվում է կենսաբազմազանության կորստով, մանրէների աճով, կլիմայի անկայունությամբ: Փորձառու բնապահպանը զգուշացնում է, որ մարդկային գենոֆոնդը պատկերացրածի չափ կայուն չէ, առաջին հարվածը ստանում է հորմոնալ համակարգը (սրա հետևանք է միասեռականության աճը), լուրջ ձևախեղումների է ենթարկվում գենոմը: Կարինե Դանիելյանը կոչ արեց միջուկային սպառազինությունների վրա ծախսելու փոխարեն գումարներն ուղղել մարդկային կայուն զարգացման հիմնախնդրի լուծմանը:
ՀՀ պաշտպանության նախարարության Ազգային ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտի փորձագետ ԱՐՄԵՆ ՄԱՆՎԵԼՅԱՆՆ անդրադարձավ 1991-1995 թ. էներգետիկ ճգնաժամին, որը ցույց տվեց Հայաստանի էներգետիկ անվտանգության խոցելի կողմերը: Այդ փորձի հաշվառմամբ էլ մշակվեց էներգետիկ անվտանգության ռազմավարությունը, կարևորվեց էներգետիկ հուսալիությունը սահմանափակ բնական պաշարների դեպքում: Հայաստանի էներգետիկ կախվածության թուլացումը բարեփոխումների արդյունք է: Ազգային անվտանգության ռազմավարությունը կարևորում է էներգետիկ անվտանգության մակարդակի բարձրացումը, ներմուծման ուղիներր և արտադրության ձևերի բազմազանեցումը, միջուկային հզորության ստեղծումը, հուսալի էներգահամակարգի կառուցումը: Պարոն Մանվելյանը Մեծամորի ատոմակայանի նոր էներգաբլոկի կառուցումը որակեց Հայաստանի էներգետիկ անկախության կարևոր գործոն, նշվեց, որ ԱԷԿ-ն ապահովում է ՀՀ-ի էլեկտրաէներգիայի պահանջարկի 42 տոկոսը, ուստի դրա կայուն աշխատանքը ռազմավարական նշանակություն ունի: ԵՄ-ն պահանջում է մինչև 2016 թ. փակել Մեծամորի ԱԷԿ-ը, դա անհաղթահարելի դժվարություններ կառաջացնի էներգահամակարգի համար: Նույնիսկ այլընտրանքային էներգիայի արտադրության դեպքում ԱԷԿ-ի փակումը չի բխում Հայաստանի շահերից: 2009 թ. ընդունված նոր միջուկային էներգաբլոկի կառուցման մասին օրենքով կառավարությունը որոշել է կառուցել նոր միջուկային էներգաբլոկ մինչև 1200 մեգավատ հզորությամբ: Գործող էներգաբլոկն ունի 407 մեգավատ հզորություն: Նոր էներգաբլոկը կտա նաև էլեկտրաէներգիայի արտահանման հնարավորություն (Իրան, իսկ Մաքսային միությանն անդամակցելուց հետո նաև դեպի Ռուսաստան):
Հին Հռոմում սունկը կեսարների խորտիկ էր, երբեմն, երբ կեսարներից ազատվել էին ուզում, նրանց թունավոր սունկ էին մատուցում: Կարծես աշխարհում շատ փոփոխություններ չեն եղել` սունկը սունկ է: Ծավալներն են փոխվել, մեկ էլ բովանդակությունը:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հ. Գ.- Նիդերլանդների էկոնոմիկայի նախարարության միջուկային օբյեկտների և անվտանգության վարչության միջուկային անվտանգության քաղաքականության համակարգող Մարկո Սխրավերին հարցրի, թե, իր կարծիքով, Հայաստանում հնարավո՞ր է նոր ատոմակայանի շինարարություն, թե՞ երկարաձգվելու է Մեծամորի շահագործումը: Նա պատասխանեց, որ ատոմային ոլորտում քաղաքականությունը մշակում և իրականացնում է յուրաքանչյուր երկրի կառավարություն, ուստի այդ որոշումը պետք է կայացնի Հայաստանի կառավարությունը: Կան մի քանի գործոններ, որ դեր ունեն որոշման կայացման մեջ` շարունակե՞լ շահագործել, թե՞ նորը կառուցել: «Իհարկե, իմ իրավունքը չէ խորհուրդ տալ՝ ինչ անել, այնուամենայնիվ, որոշում կայացնելուց առաջ պետք է ճիշտ գնահատել իրավիճակը, ինչքան կարժենա հնի վերազինումը, ինչքան` նորի կառուցումը: Ամենալավ ատոմակայանի շահագործման ժամկետը 60 տարի է: Մեծամորի ատոմակայանի տարիքը հաշվի առնելով, թերևս, ավելի ձեռնտու է նորի կառուցումը: Այդ դեպքում հարց է ծագում` գործող մոդելներից ո՞րն ընտրել: Եթե ցանկանում եք նորը կառուցել ՄԱԳԱՏԷ-ի անվտանգության պահանջներին համապատասխան, պետք է լինի կորեական, ամերիկյան, ևս մի քանի երկրներում գործող մոդելով, ինչը չեմ կարող ասել Հայաստանի ատոմակայանի մասին»,- ասաց պարոն Սխրավերին: Իմ հարցին, թե Եվրամիությունը կաջակցի՞ նոր ատոմակայանի կառուցման քաղաքական որոշմանը, նա պատասխանեց. «Իհարկե, ինչ-որ չափով կարող է մասնակցել համաֆինանսավորմանը, ընդհանուր փաթեթի մշակմանը, սակայն կան նաև այլ հարցեր, օրինակ, հարևան երկրների դիրքորոշումը: Բոլոր դեպքերում մենք պատրաստ ենք աջակցել խաղաղ ատոմի զարգացմանը»: Այսպես: 70-ականներին կառուցված Մեծամորի ԱԷԿ-ը մոտենում է իր անվտանգ շահագործման ժամկետի ավարտին: Նոր էներգաբլոկի կառուցումը ռուսական մոդելով ծրագրելուց ու սկսելուց առաջ, բացի Չեռնոբիլը հիշելուց, արժի հիշել նաև, թե ինչպես էր 90-ականներին Ռուսաստանը քաղաքական ճնշման գործիք դարձրել ուրանի մատակարարումը Հայաստան:

Դիտվել է՝ 1452

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ