Ի՞նչ է իրականում մտածում Պուտինը. տեսակետ են ներկայացնում 14 փորձագետներ

Մաս 4

(Մաս 1, Մաս 2, Մաս 3)

Պուտինի հիմնական նպատակը իր վարկանիշը բարձրացնելն է
Գրեգորի Ֆայֆեր, «Ռուսներ. Մարդիկ, որ իշխանության ղեկին են» գրքի հեղինակ

Ռուսաստանին պետք չէ Սիրիայի կոնֆլիկտի լուծումը, հակառակն է պետք: Ռուսաստանի հիմնական նպատակը իրավիճակն այնտեղ խառնելն է, որպեսզի համաշխարհային ասպարեզի էպիկենտրոն դուրս գա: Աջակցելով Ասադին, որ Մոսկվայի միակ դաշնակիցն է Մերձավոր Արևելքում, Պուտինը ստիպում է արևմտյան երկրներին գուշակել Կրեմլի դրդապատճառները: Այդ գուշակության գործընթացում ոմանք նույնիսկ հավատացին, որ Ռուսաստանն անփոխարինելի է տարածաշրջանում խաղաղության հաստատման համար: Բայց այդ ամենը շատ հեռու է ճշմարտությունից: Պուտինի հիմնական նպատակը իր վարկանիշը բարձրացնելն է՝ ի ցավ Վաշինգտոնի և նրա դաշնակիցների: Այսօր այդ գործողությունները համարվում են ռուսական իշխանության և սառը պատերազմի ժամանակների ազդեցության վերածնունդ: Դա շատ կարևոր է նրա կոռումպացված վարչակարգի պահպանման համար հատկապես հիմա, երբ ռուսաստանցիները տուժում են մեկուսացումից և տնտեսական անկումից: Հաստատելով, որ ինքը պայքարում է ԻՊ-ի դեմ, Պուտինն իրականում ռմբակոծում է ապստամբներին, որոնց աջակցում է ԱՄՆ-ը, և իր մյուս հակառակոդներին: Դա նրա համար դասական հնարք է՝ չարախնդալով խուսանավելը հենց արտաքին քաղաքականության հայեցակարգ է ՊԱԿ-ի աշխատակցի համար: Այո, նա խորամանկ և խարդախ տակտիկ է, որ պաշտպանում է իր կլեպտոկրատիկ վարչակարգի շահերը մերձավոր հեռանկարում, բայց պատմության մեջ Պուտինը կմտնի իբրև աշխարհաքաղաքական ձախողակ, որովհետև իրականում նա խարխլում է ռուսական ազդեցությունն ու բարեկեցությունը:

Ռուսական հեռուստատեսությունը պարզապես ՈՒկրաինան փոխարինել է Սիրիայով
Թիմոթի Սնայդեր, պատմաբան, Յեյլի համալսարանի պրոֆեսոր
1. Նախագահ Պուտինի վարկանիշը կախված է հեռուստատեսությունից:
2. Ռուսական հեռուստատեսային նորությունները նվիրված են Ռուսաստանից դուրս ծավալվող իրադարձություններին:
3.Դա նշանակում է, որ նախագահը հաղթում է ամերիկյան հեգեմոնիային և այլն:
4. ՈՒկրաինայում թույլ ուկրաինական բանակը և ԵՄ սահմանափակումները Ռուսաստանի համար արգելք դարձան:
5. Կետ 4-ը Ռուսաստանում չպիտի նկատեն:
6. Ռուսական հեռուստատեսությունը պարզապես ՈՒկրաինան փոխարինել է Սիրիայով:


Ռուսաստանը չի ցանկանում, որ իրեն անտեսեն, եթե և երբ Արևմուտքը կգտնի ու կիրականացնի Սիրիայի-Իրաքի-ԻՊ-ի պրոբլեմների մասշտաբային ու արդյունավետ լուծումներ
ՈՒիլյամ Կորտնի, RAND Corporation ոչառևտրային և անկուսակցական կազմակերպության գիտաշխատող, ԱՄՆ նախկին դեսպան Վրաստանում և Ղազախստանում, նախագահի հատուկ օգնական Ռուսաստանի, ՈՒկրաինայի և Եվրասիայի հարցերով
Իր ինքնաթիռները Սիրիա ուղարկելով, Ռուսաստանը ակնհայտորեն հետապնդում է զուգահեռ նպատակներ՝ տարածաշրջանում նոր նշանակություն ստանալ ուժի ցուցադրության հաշվին, միևնույն ժամանակ թուլացնել Բաշար Ասադի վարչակարգի թշնամիներին: Իսկ եթե հաջողվի ավիահարվածները ներկայացնել իբրև ներդրում ԻՊ-ի դեմ ԱՄՆ-ի ղեկավարած կոալիցիայի պայքարին՝ շատ ավելի լավ: Ամենից շատ Ռուսաստանը ձգտում է ամրապնդել Սիրիայի կենտրոնական, աշխարհիկ իշխանությունը: Հենց այդ պատճառով է հարվածներ տեղում Հոմսի նպատակակետերի վրա, որ վաղուց ի վեր Ասադի վարչակարգին ընդդիմադիրների հենարանն է, բայց ոչ ԻՊ-ի ցիտադելին: Մոսկվան արդեն մի քանի ամիս ազդանշանում է, որ ընդունել է Ասադի իշխանության ու լեգիտիմության աստիճանական կորուստը:
Մոսկվան ԱՄՆ-ին ու նրա դաշնակիցներին է հանձնել ԻՊ-ի դեմ իսկական պայքարը, թեպետ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջանում այնպես էր խոսում, կարծես Մոսկվայի համար ԻՊ-ին դիմակայելը բարձրագույն գերակայություն է: Ռուսաստանին չի բավարարի հարվածային հզորությունը՝ պայքարի ընթացքը փոխելու համար:
Ռուսաստանը չի ցանկանում, որ իրեն անտեսեն, եթե և երբ Արևմուտքը կգտնի ու կիրականացնի Սիրիայի-Իրաքի-ԻՊ-ի պրոբլեմների մասշտաբային ու արդյունավետ լուծումներ: Այդ խնդիրը Ռուսաստանի ուժերից վեր է, իսկ ԱՄՆ-ը, Արևմուտքը և տարածաշրջանային պետությունները լիովին կարող են դա անել:
"Politico", ԱՄՆ

Հ.Գ. Նկատե՞լ եք, որ 14 փորձագետները գրեթե միահամուռ լռում են Իրանի դերի մասին, մինչդեռ Ռուսաստանը, Սիրիան, Իրաքն ու Իրանը համատեղ պայքարը համակարգելու կենտրոն են ստեղծել և գործնականում տարածաշրջանում Իրանը շատ ավելին կարող է անել, շատ ավելին գիտի ու ցանկանում է, քան աշխարհագրորեն սահմաններ չունեցող որևէ այլ պետություն: Թերևս ԻՊ-ի դեմ այս պայքարում հենց Իրանն ու Իրաքն են կոչված ապահովել սուննի-շիական հավասարակշռությունը և հակաջիհադ ապահովել, երբ ԻՊ-ի զինյալները ջիհադ հայտարարեն ռուսներին: Այնուամենայնիվ, գուցե այս ամենը սկսվեց ոչ թե Նյու Յորքից, այլ՝ Վիեննայից, որտեղ ստորագրվեց Իրանի և վեցյակի միջև համաձայնագիր Իրանի միջուկային ծրագրի վերաբերյալ, որի արդյունքում Թեհրանից հանվելու են ԵՄ և ԱՄՆ պատժամիջոցները:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Շարունակելի

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ