Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ե՞րբ կկանչի կկուն: 2016-ի գարնանը

Ե՞րբ կկանչի կկուն: 2016-ի գարնանը
15.10.2015 | 10:06

Օրվա իրադարձությունը՝ ՌԴ հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանը Երևանում է, ԳԱԱ նիստերի դահլիճում ասուլիս է տվել ու հայտարարել, որ մասնակցելու է Հայաստանի խորհրդարանական ընտրություններին: Ինչպե՞ս, եթե նա Հայաստանում չի բնակվում: Նույնիսկ եթե հիմա գործը մի կողմ թողնի ու հաստատվի Հայաստանում, երկուսուկես տարին բավարար չէ: Նա այդ հարցին էլ է պատասխանել, կա՝ մասնակցության երկու տարբերակ՝ նոր կուսակցություն կստեղծի, կամ կհամագործակցի եղած կուսակցություններից որևէ մեկի հետ: Արա Աբրահամյանը հայտարարել է, որ այդ հարցերի վերջնական պատասխանը կլինի երևի թե 2016-ի գարնանը: Այսինքն՝ մինչև գարուն նա ժամանակ է տվել ինքն իրեն ու քաղաքական դաշտին: Ինչի՞ համար: Հասարակական ու կուսակցական տեսակետները ուսումնասիրելո՞ւ: Թերևս ոչ, որովհետև նա չի գալիս Հայաստանում գործելու հայաստանյան խնդիրների լուծման իր ծրագրով: Նա գալիս է ռուս-հայկական համագործակցությունը խորհրդարանում վերահսկելի դարձնելու համար: Առավել ևս, եթե դեկտեմբերի վեցին Հայաստանը փոխի կառավարման համակարգը և անցնի խորհրդարանական կառավարման: Ռուսաստանում բոլորովին չեն հասկանում, թե ինչ շիլա է եփվում Հայաստանում, և որովհետև չեն հասկանում, որոշել են լինել ոչ թե համտեսողների, այլ՝ եփողների մեջ: Այդպես ավելի անվտանգ է: Քաղաքական դաշտը դադարեց կրկես լինել և վերածվում է փորձադաշտի: Փորձի արդյունքներին սպասելը ժամանակի կորուստ է, երբ հնարավոր է փորձը անձամբ դնել ու անձամբ արդյունքները ծրագրել:

Որպես փորձի անկողմնակալության հավաստիք՝ Արա Աբրահամյանը ասել է մի քանի առանցքային նախադասություններ՝ «Պուտինը միշտ ճիշտ է», հանդիպել է Սերժ Սարգսյանի հետ, պատմել իր մտադրությունները, նա ասել է՝ ինչո՞ւ ոչ, և վերջապես՝ Արա Աբրահամյանը ճշտել է, որ չի ուզում նախագահ կամ վարչապետ դառնալ Հայաստանում: Ի՞նչ է նա իրականում ուզում՝ դեռ ինքն էլ չգիտի: Գործունեության երեք հիմնական տարբերակներ կան.
1. Արա Աբրահամյանը ստեղծում է նոր կուսակցություն: Բայց կուսակցություն ստեղծելը քաղաքի կենտրոնում, գուցե նաև մարզերում մեկ կամ մի քանի գրասենյակ ունենալը, ամիսը մեկ-երկու հարցազրույց տալը չէ: Կուսակցությունը ամենօրյա աշխատանք է, թիմ ու, որքան էլ տարօրինակ է հնչում՝ կուսակցության անդամներ: Ովքե՞ր են անդամակցելու այդ կուսակցությանն ու ինչու: Հին գվարդիա՞ն է հավաքվելու, որ նախ հեռացավ ՀԺԿ-ից, հետո ԲՀԿ-ից: Բայց նրանք կձգե՞ն մի գործ, որի համար աշխատել է պետք, ոչ թե միանգամից պտուղները ճաշակել: Նորի՞ց ընտրություններից հետո պետական կառույցներում աշխատանք ստանալու, հընթացս փող-մող աշխատելու ու ընդհանրապես գործընթացի մեջ լինելու համար: Բայց Հայաստանում արդեն համարյա բոլորը կուսակցական են, ավելին՝ մի քանի անգամ կուսակցություն են փոխել: Ո՞Ւմ կուսակցությունից է Արա Աբրահամյանը անդամներ տանելու:
2. Արա Աբրահամյանը բացահայտ ստեղծում է նոր կուսակցություն, զուգահեռ սկսում կամ շարունակում է ֆինանսավորել նորաստեղծ կամ հայտնի հին կուսակցություններին՝ ապահովության բարձիկ ունենալու համար: Սեփական կուսակցությունը կարող է և ձախողվել, պետք են փոխարինող կազմեր: Խնդիրը մեկն է, լուծողները կարող են տարբեր լինել: Ո՞ր խելոքն է բոլոր ձվերը մի կողովում դնում տեղափոխելիս: Նկատեցի՞ք, որ նախքան նրա Երևան գալը շրջանառվում էր ՕԵԿ-ի հետ դաշինք կազմելու տարբերակը, բայց Արթուր Բաղդասարյանի այլ գործով Մոսկվա գնալուց և Երևանում Արա Աբրահամյանի Սերժ Սարգսյանին հանդիպելուց հետո այսօր ասուլիսում երևան եկավ քաղաքական ասպարեզ մտնելու այլ տարբերակների հավանականությունը:
3. Մինչև 2016-ի գարուն դեռ երկար ժամանակ կա՝ երկար քաղաքական ժամանակ՝ դեկտեմբերի վեցի հանրաքվեում, եթե կառավարման մոդել չփոխվի, Արա Աբրահամյանի հայրենիք վերադառնալու ծրագրերը կարող են փոխվել: Ինչո՞ւ ոչ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. ՈՒմ համար՝ ոնց, ինձ համար այսօրվա թիվ մեկ իրադարձությունը ԻԻՀ փոխնախագահի Երևան այցն էր: Հատկապես՝ հեռանկարի առումով:

Դիտվել է՝ 1188

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ