Ալեքսանդր Իսկանդարյան. Բոլոր վեկտորները համադրելը այսօրվա քաղաքականությունն է
Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովը հուլիսի 6-ին «Անի Պլազայում» կազմակերպել էր կլոր սեղան՝ «Հայաստանի Հանրապետություն՝ երկու տարի ԵԱՏՄ-ում, առաջին արդյունքներ» թեմայով: «Կովկասի» ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանին, որ մասնակիցներից մեկն էր, հարցրի.
-ԵԱՏՄ-ին ՀՀ անդամակցության երրորդ տարում կարծո՞ւմ եք, որ անդամակցելիս իր հայտարարած խնդիրները Հայաստանն ինչ-որ չափով լուծել է:
-Որոշ խնդիրներ, որ Հայաստանն ուներ անվտանգության առումով, որ ձևականորեն ԵԱՏՄ-ի (այն ժամանակ Մաքսային միության) հետ կապ չունեին, բայց իրականության մեջ մեծ նշանակություն ունեն Հայաստան-Ռուսաստան հարաբերությունների ձևաչափի առումով, լուծվում էին դեռ այն ժամանակ, երբ Հայատանը ԵԱՏՄ չէր մտել, դա գործընթաց էր, որի միջոցով Հայաստանն ապահովում էր անվտանգության որոշ ձևաչափեր:
-Նկատի ունեք ՀԱՊԿ անդամակցությո՞ւնը:
-ԵԱՏՄ-ն Հայաստանի համար բացի տնտեսական ձևաչափից, նաև ՌԴ-ի հետ քաղաքական հարաբերությունների ձևաչափ է: Իսկ քաղաքական հարաբերությունը Հայաստանի համար շատ կարևոր է անվտանգության համար, որ կարող էր այլ կերպ զարգանալ, եթե Հայաստանը չլիներ ԵԱՏՄ անդամ: Ես տնտեսագետ չեմ, բայց ինձ թվում է շատ կարևոր Հայաստանի տնտեսական գործակցությունը հենց Ռուսաստանի հետ, այլ ոչ թե Ղազախստանի, Ղրղզստանի ու Բելառուսի, իսկ Հայաստանի գործակցությունը Ռուսաստանի հետ որոշարկվում է բազում չափորոշիչներով ու նրբություններով, ոչ միայն ԵԱՏՄ-ով: Բոլոր դեպքերում ԵԱՏՄ-ն իրականություն է, որ մեր աչքի առաջ է կատարվում ու դրա հետ պետք է հաշվի նստել:
-Նոյեմբերին Հայաստանը պատրաստվում է ԵՄ-ի հետ համագործակցության համաձայնագիր ստորագրել, Ձեր կարծիքով՝ երկու միություններն ուղղահայացնե՞ր են լինելու, թե՞ զուգահեռ ճանապարհներ:
-Անկախ Հայաստանի պատմությունը ցույց է տալիս, որ Հայաստանը փորձում է միավորել, ոչ թե բաժանել, դառնալ համագործակցության դաշտ, ոչ թե մարտադաշտ, դա բոլորովին հեշտ չէ: Արևմուտքում Հայաստանին կասկածում են, որ չափազանց ռուսամետ է, Ռուսաստանում՝ որ չափազանց արևմտամետ է, Իրանում, որ չափազանց ամերիկամետ է, ԱՄՆ-ում, որ չափազանց իրանամետ է, կոնսենսուսային գոյության այդ փորձը, բոլոր վեկտորները համադրելը այսօրվա քաղաքականությունն է:
-Վտանգ չկա՞, որ դա ի վերջո Հայաստանը մարտադաշտ է դարձնելու:
-Վտանգ միշտ կա, բայց Հայաստանը դրանից խուսափում է: Կան երկրներ, որ հակառակն են անում և այդտեղից են ստանում իրենց շահաբաժինը: Հայաստանի քաղաքականությունն այլ է, ես լուրջ հույսեր ունեմ, որ դա ստացվելու է և զարգացման հնարավորություն է տալու:
Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
Տարածաշրջանային
Հայաստանը շարունակում է մնալ տարածաշրջանային տրասպորտային հաղորդակցությունների լուսանցքում
Մինչ Երևանը արդեն երրորդ տարին անընդմեջ քննարկում է Գյումրիում «չոր նավահանգստի» կառուցման նախագիծը, Թբիլիսին իրականացնում է այն՝ առանց ամպագոռգոռ հայտարարությունների:Օրերս Թբիլիսիում բացվեց «չոր նավահանգիստ»՝ լոգիստիկ տերմինալ, որը կարևոր տրանսպորտային հանգույց կդառնա տարածաշրջանի համար՝ ներառյալ Հայաստանը, Թուրքիան, Ադրբեջանը և Ղազախստանը...
