Քաղաքական տունտունիկ կամ` երբ բոլորը երջանիկ էին

«ՀՀԿ-ն հեղափոխական կամ հակահեղափոխական կուսակցություն չէ, մենք ռևանշիստներ չենք, սաբոտաժի կողմնակիցներ չենք, մեր քաղաքական կենսագրությունը խարսխված է ՀՀ ազգային ու պետական շահերի վրա»` ասում է ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը` ընկնելով մեծագույն թյուրիմացության մեջ` ազգային ու պետական շահը շփոթելով կուսակցականի հետ: Բայց կարևորը դա չէ, կարևորը` «Արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ անցկացնելը ՀՀԿ-ի օրակարգում գոյություն չունի: Կարծում եմ՝ այս հարցը առավելապես հանրային, քաղաքական քննարկումներ դիսկուրսում է: Կարծում եմ՝ վարչապետի ու նախագահի հայտարարություններն այս հարցի շուրջ նպաստում են բազմակարծությանը, բայց մեր քաղաքական օրակարգում նման բյուրեղացած հարց չկա»` ասում է Աշոտյանը: Իսկ երբ լինի, նա պայծառ կժպտա` հարցը բյուրեղացավ:

Սահմանադրական դատարանը չի համագործակցում երբեք որևէ քաղաքական ուժի հետ, Սահմանադրական դատարանն իրականացնում է իր գործառույթները` հայտարարում է Սահմանադրական դատարանի նախագահ, նախկին ՀՀԿ*ական Հրայր Թովմասյանը ու ասում, որ չի պատրաստվում հրաժարական տալ։ Հրաժարվում է ընդունել, որ «Սահմանադրությունը, որի մշակմանը ես մասնակցել եմ», որևէ խնդիր է առաջացրել, թեպետ այդ խնդիրներն ակնհայտ են բոլորին ու իրականում սահմանադրակա ճգնաժամ կա, որ երկրում ստեղծում է երկիշխանություն, հետևաբար` անկայունություն: ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանը ևս արտահերթ ընտրությունների անհրաժեշտություն չի տեսնում. «Հիմա ի՞նչ եք կարծում, մենք պետք է ասենք՝ Ազգային ժողովն ի վիճակի չէ աշխատելու, մենք գնում ենք արտահերթ ընտրությունների՞: Ազգային ժողովում մենք ենք իշխանությունը, բայց ընդդիմություն ենք կառավարությանը: Մենք կառուցողական ընդդիմություն ենք»:

Նա նույնիսկ չգիտի «ի՞նչն է դրդապատճառը, որ նրանք պետք է գնան արտահերթ ընտրությունների»: ԱԺ նախագահ Արա Բաբլոյանն էլ խորհրդարանը ցրելու հիմքեր չի գտնում: ՀՀԿ-ն ունի մեծամասնություն ԱԺ-ում եւ ՏԻՄ-ում, նրա նշանակած մարդիկ են ՍԴ-ում, Բարձրագույն դատական խորհրդում ու Գլխավոր դատախազությունում և այսքան «շարժական ու անշարժ գույք» պահպանելով` հանգիստ կարող են ոչինչ չտեսնել, չզգալ ու չիմանալ: Բայց` անցնում են ընդդիմության գործառույթների: Իբրև սկիզբ` մարդու իրավունքների պաշտպանության մասով` քաղհալածյալներից դիմումեր են հավաքում:
ՀՀԿ-ն ձգելու է ժամանակը ռեզինի նման` համոզված, որ էյֆորիան կանցնի: հեղափոխության տեղատվությունը իրենց համար ափին խարիսխներ կթողնի:

Կփորձի Ընտրական օրենսգքրի ու այլ օրենքների փոփոխություններին ձայն տալու համար իր տեղը «գնել» ապագա խորհրդարանում, ռուսաց թագավորին դիմել, հին հնարքները գործադել և հայտարարել` Ընտրական օրենսգիրքն ընդունվել է կոնսենսուսով, որը նաև միջազգային կառույցների, Վենետիկի հանձնաժողովի պահանջներից էր: Կասի` Մենք Ազգային ժողովում ներկայացված քաղաքական ուժերի հետ եկել ենք կոնսենսուսի և ընդունել ենք Ընտրական օրենսգիրքը, որից հետո եղել են ընտրություններ, ընտրություններից հետո միջազգային կառույցների կարծիքները եղել են դրական, դիտողություններ եղել են մասնակի, Սահմանադրական դատարանում բողոքի ընդամենը մեկ դեպք է եղել, այսինքն՝ դրական արդյունքները բոլորին բավարարել էին՝ և քաղաքական ուժերին, և բոլորը երջանիկ էին։ Հիմա մենք, բնականաբար, առաջարկություններ չունենք և մենք չենք տեսել, թե ինչ նախաձեռնություն է, բայց որևէ քննարկումից չենք հրաժարվում, եթե կլինի նախաձեռնություն, պատրաստ ենք քննարկման` կասի Վահրամ Բաղդասարյանը, Էդուարդ Շարմազանովը, Արմեն Աշոտյանը կամ մեկ ուրիշը ու խմբակցությունով կհաստատեն, որ առաջ են շարժվում Սահմանադրությամբ, օրենքներով ու նախապատրաստվում են 2022-ի Աժ ընտրություններին։
Հետաքրքիր է` Հայյաստանի կուսակցություններից որը` ո՞ր երկրում է ապրում:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Իսկ ընդհանրապես` սկսվել է ոչ միայն կուսակցական շինարարության` մարզերում կառույցների ձևավորման բուռն շրջան, ընդորում` եթե առաջ լավագույն ապագայի համար բոլորը նետվուն էին ՀՀԿ, հիմա նետվուն են ՔՊ` բարդ ընտրության առաջ դնելով երիտասարդ կուսակցությանը, որ մի կողմից չի կարող նորագիրներին մերժել, մյուս կողմից չի ցանկանում կարիերիստների նոր ցատկահարթակի վերածվել, այլև միջկուսակցական երթուդարձի կամուրջների որոնում` ՀՀԿ-ականները ամուր տանիք են որոնում ԲՀԿ-ում, թեպետ ԲՀԿ-ն ինքը ԱԺ մտնելու խնդիր ունի առանց «բարերարության» ընտրության դեպքում: Որևէ մեկը չի կարող ասել` արտահերթ ընտրություններու ո՞ր ուժը ո՞ր դիրքերից է ներկայանալու` իշխանությա՞ն, թե՞ ընդդիմության ու ստացվելու է, որ ընտրողը դարձյալ ձայն է տալու կամ մերժելու է` ոչ թե գաղափարները, այլ` անձերին:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ