Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               

Թուրքիայում փչում է փոփոխությունների քամին

Թուրքիայում փչում է փոփոխությունների քամին
28.05.2018 | 11:21

Թուրքիայի իշխող «Արդարություն ու զարգացում» կուսակցության կարևոր գործողություններից մեկը տնտեսության որոշակի կայունության հաստատումն էր: Դա գլխավոր կետն էր, չնայած բազում քայլերին, երբ և իրավունքը չի աշխատում, և մարդու իրավունքները հաշվի չեն առնվում: Սակայն այսօր անվիճելի իրականություն է տնտեսության ընթացքը դեպի ճգնաժամ: Վերջին մի քանի օրերին մենք հաճախ ենք լսում` նզովքը հանված է: Ընտրությունների ժամկետի հարկադիր տեղափոխումը (պետք է կայանային 2019-ի նոյեմբերին) 2018-ի հունիսի 24, ազդանշան է, որ իշխանության համար դժվար է մինչև այդ ժամկետը դիմանալ: Իրոք, նզովքը հանված է: ՈՒշադրություն դարձնելով սոցիալական ցանցերում թափ հավաքող «Էրդողանին` ԿՈՂՄ» լավային, նկատելի է, որ փչում է փոփոխությունների քամին: Կառավարող կուսակցության իշխանության պահպանումը շնորհիվ ընտրողների ձայների ավելացման 2002-ին իշխանության գալուց հետո, 2007-ի ապրիլի 27-ի ռազմական հուշագիրը, 2007-ին 367 պատգամավորների ճգնաժամը խորհրդարանում` այս բոլոր դրվագները կարող են հանգուցվել ԱԶԿ-ի փակման գործին:

Հասարակայնության աչքին և կուսակցությունը, և նրա նախագահը մշտապես ներկայանում էին իբրև զոհ: Այդպիսով կուսակցությունը ամրապնդվում էր` թաքնվելով «զոհի» կերպարանքում: Սակայն 2012-ից սկսած ԱԶԿ-ում կատարվեցին փոփոխություններ: Առաջին անգամ կորցնելով իշխանությունը 2015-ի հուլիսի 7-ի ընտրություններում` ԱԶԿ-ն սկսեց գիտակցաբար գերակայել պետական բոլոր կարևոր կառույցներում: Հետո շնորհիվ երկրում վախի մթնոլորտի լարման` կարողացավ խաղալ ազգային կամքի հետ ու 5 ամիս անց ընտրություններ նշանակելով` կարողացավ նոյեմբերի 1-ին հաղթել: 2016-ից Թուրքիայում հաստատվել է մի շրջան, որի կենտրոնում հուլիսի 15-ի հեղաշրջումն է, որի հանգամանքները մինչև այսօր պարզ չեն, հարյուրավոր անպատասխան հարցեր կան: Հուլիսի 20-ին հայտարարված ու 7 անգամ երկարացված արտակարգ դրության միջոցով երկրում հնարավոր դարձան լայնամասշտաբ ու ահավոր ողբերգություններ, որ ընդգրկեցին ամբողջ հասարակությանը: Արտակարգ դրության շրջանակներում կառավարությունը հեշտությամբ փոփոխություններ արեց բոլոր ոլորտներում: Մտացածին կամ սարքովի «ահաբեկչության» պատրվակով վերակազմավորվեցին բանակը, օրենսդրությունը, պետական ապարատը և ցանկացած կառույց: Այդ իրավիճակը ԱԶԿ-ի թույլ տեղն է, որ իր իշխանության ամրապնդման հետ կտրվում է հասարակությունից ու իր ընտրողներից: Բարձրահունչ ողբերգական իրադարձություններից ապրած շոկը թույլ տվեց դուրս գալ հիպնոսի վիճակից, որի մեջ է երկար տարիներ` միակողմանի քարոզչության ու ուղեղների լվացման հետևանքով: Միանձնյա ճնշումը հանգեցրեց խոր ճեղքերի նույնիսկ իշխող դաշինքում: Տեղական ու արտասահմանյան հազարավոր ներդրողներ դուրս բերեցին իրենց կապիտալը Թուրքիայից:

Վերջին 3 տարիներին այդ թիվը հասել է 148 միլիարդ դոլարի: Անվստահության մթնոլորտը և տգետ կառավարումը բացասաբար են ազդել տնտեսության վրա: Բոլոր ոլորտներում սկսվել է ճգնաժամ, լճացում, ակնհայտ է, որ անհնար է այս կերպ շարունակել: Հիմնական խնդիրը կառավարման ճգնաժամն է: Բոլոր ինդիկատորները կարմիր լույս են ցույց տալիս: Չափազանց շատ են ընտելացել կոռուպցիային: Իրավիճակը պահելու ու առաջ գնալու համար պետք է շարունակել ճնշումը: Ճնումը պետք է, որովհետև գիտեն, որ անպայման դատարանի առաջ են կանգնելու, երբ կորցնեն իշխանությունը: Վերջին իրադարձությունները, բացահայտ քննադատությունը, տնտեսական ցուցիչները բարոյական պարտություն են: Հեղինակությունը վարկաբեկված է: Կային պատրանքներ, որ միշտ հաղթում են: Այլևս չկան: Հիմա տեսան, որ կշեռքի նժարները այլևս այդ բեռին չեն դիմանում: Դա կարևոր բեկումնային պահ է: Եվ նավը շարունակվում է ջրով լցվել: Եթե ընդդիմությունը օգտվի իրավիճակից` կհաղթահարի այս իրավիճակը` ավելացնելով և աճը, և կշիռը: Դա ավելի կմեծացնի ճնշումը իշխանության վրա: Առանց այդ էլ սահմանափակված իրավունքները ամեն օր ավելի են նվազում: Մի՞թե դեռ ինչ-որ բան է պետք ընդդիմության աճի համար, երբ նա դեմ առ դեմ բախվել է վարչակարգին, որի օրոք այդքան ահաբեկչություններ են եղել: Որ ի զորու չէ որևէ խնդիր լուծել: Ստեղծված են ընդդիմության աճի բոլոր պայմանները: Իշխանությունը կարող է շարունակել իր հարձակումները, սակայն մյուս կողմը անվերջ «այո» չի պատասխանելու, ծայրահեղ դեպքում` ինչ-որ ժամանակ հետո «Ոչ» է ասելու: Ճնշման մեծացման հետ մեծանում է և ընդդիմությունը: Ինչ-որ ժամանակից` սկսելու է ազդել գործընթացի վրա: Հազիվ թե կառավարությունը կձգի մինչև 2019-ը` ինչպես ընդդիմության աճի տեսակետից, այնպես էլ տնտեսության ու արտաքին քաղաքականության: Հանրապետական Թուրքիայի ամբողջ պատմության մեջ ու մինչև հիմա չի եղել կառավարություն, որ այսքան ձախողվի իր արտաքին քաղաքականության մեջ:

Չմոռանանք, որ հավելվում է և անօրինական հանրաքվեն: Անօրինականությունը չափազանց ակնհայտ է դարձել։ Այդ պատճառով` Արևմուտքը չի կարող իրավիճակը պաշտպանել: Իշխանությունները ծանր դրության մեջ դրեցին ԵԱՀԿ-ի անդամներին` իրենց քննադատությունը հեղեղելով նրանց զեկույցների վրա: Այլ խոսքով` ոչ երկրի սահմաններից դուրս, ոչ ներս, ոչ մի տեղ ոչինչ չի ասվում հօգուտ իշխող էլիտայի: Այդպիսի անհետևողականություն ու այդքան անօրինականություն: Նրանք շանս չունեն աջակցություն ստանալ ոչ Արևմուտքում, ոչ որևէ տեղ: Տնտեսությունը, որտեղ դոլարն ու եվրոն աճում են օրական 3 %-ով, ճգնաժամի մեջ է: Առավոտյան դոլարն արժեր 4,59 թուրքական լիրա, երեկոյան` 4,88: Եվրոն, որ արժեր 5,37 թուրքական լիրա, դարձավ 5,67: Օրական 29 փլուզումը տնտեսության վրա 34 միլիարդ թուրքական լիրա նստեց: Դոլարի թռիչքը ծանր բեռ է մասնավոր հատվածի վրա` 236 միլիարդ դոլարի պարտքով, իսկ արտաքին պարտքը հասել 480 միլիարդ դոլարի: Պարտքեր ունեցող ընկերությունները շուտով սկսելու են փակել բիզնեսը: Նրանց մեջ մեծ ընկերություններ էլ կան: Տարադրամի կուրսի և տոկոսադրույքի աճը հանգեցնելու են ինֆլյացիայի աննախադեպ աճի: Վերջին երկու շաբաթում շուկան ընդհանրապես վերահսկողությունից դուրս է եկել, Կենտրոնական բանկը և Գանձապետարանը` կառույցներ, որ պետք է առաջին հերթին քայլեր ձեռնարկեն, ձայն չեն հանում, այսինքն` ցանկացած պահի` դուռը ավելի լուրջ ճգնաժամ կարող է բախել: Արտասահմանցիները մինչև հիմա ուշքի չեն եկել շոկից Էրդողանի Մեծ Բրիտանիայում արած հայտարարությունից. «Ես կդառնամ ակտիվ նախագահ դրամական քաղաքականության տեսակետից: Եթե նվազեցվի տոկոսադրույքը, կնվազի և ինֆլյացիան»: Եթե անգամ նա հաղթի ընտրություններում, կանոններ ունեցող ազատ շուկային Էրդողանի վերադարձի հավանականությունը հավասար է զրոյի:

Ազատ շուկան 3 տարի կոմայի մեջ է, այս շաբաթից բետոնապատվեց: Շոտլանդացի տնտեսագետ Ռասել Նեյպիրն ասում է, որ Թուրքիան մերկ արքա է: Neue Zürcher Zeitung-ին տված հարցազրույցում նա նշել է, որ համաշխարհային շուկաները նորից 1980-ականների խնդիրներն ունեն և Թուրքիային սպասում է մեծ ճգնաժամ` «սկսվել է Թուրքիայի սնանկացումը»: Ընդգծելով, որ ընտրություններից հետո թուրքական լիրայի անկումը միայն կարագանա, Նեյպիրը կարծում է, որ ընկերությունները չեն կարող վճարել իրենց տարադրամային պարտքերը: Թուրքիան կարող է սնանկացնել և տեղական, և արտասանմանյան բանկերին, որ վարկեր են տվել: Նույնիսկ եթե Էրդողանը հաղթի ընտրություններում, լաբիրինթոսից կարող է դուրս գալ միայն առգրավման պետական որոշումով: Արդյունքում «տարադրամի վերահսկողության ռեժիմը», ինչպես անվանեց Կենտրոնական բանկի նախկին նախագահ Դուրմուշ Յիլմազը, կարող է առգրավել բանկերում եղած տարադրամային հաշիվները: Իսկ ծրագրված կործանման ասքը, որ հիմա ապրում ենք մենք, կարող է դառնալ Սխալների գրադարանի գլուխգործոցներից:
Արիֆ ԱՍԱԼԻՕՂԼՈՒ, REGNUM


Հ.Գ. Եթե այս ամենը ճիշտ է ու հենց այս ընթացքն է ունենալու, հաճելի է կարդալ Հայաստանի առաջին Հանրապետության 100-ամյակի օրը միայն, իսկ վաղը կլինի վտանգավոր: Թուրքիայի տնտեսական ու քաղաքական փլուզումը, ընտրություններում կհաղթի, թե տանուլ կտա Էրդողանը, վատագույն սցենարն է տարածաշրջանում, որ կարող է Անկարան խաղարկել` առաջատարի դերը ստանձնելու ջանքերից հետո:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3174

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ