Այն ինչ Թուրքիան անում է Սիրիայում, վաղը կարող է անել Երևանի կենտրոնում

Սիրիայում այս օրերին տեղի ունեցող կոտորածի համատեքստում մի քանի դիտարկում պետք է իրականացնել:

ԱՌԱՋԻՆ - ակնհայտ է, որ երբ աշխարհը մարսեց արցախյան էթնիկ զտումը և ցեղասպանությունը, ապա դա ազդակ էր, որ հարցերը այլևս կարելի է այդ կերպ լուծել:

Գազան ու Սիրիան ձեզ օրինակ:

Որևէ մեկը կոտորողի ձեռքը չի բռնելու:

Կաղաղակեն, բանաձևեր կընդունեն և վերջ:

ԵՐԿՐՈՐԴ- աշխարհում տեղի է ունենում գլոբալ վերաբաժանում, որի արյունոտ հետևանքներն իրենց մաշկի վրա են զգում գլխավորապես փոքր ազգերը:

ԵՐՐՈՐԴ- սիրիական ողբերգությունը ի ցույց է դնում, թե ինչ է նշանակում պայմանականորեն ասած Խաղաղության դարաշրջան ասվածը թուրքերի հետ:

Հիշենք, որ նախկին ղեկավար Ասադին Էրդողանը համարում էր եղբայր, սակայն տարիներ անց օկուպացրեց երկրի մի մասը, Ասադին էլ գահընկեց արեց:

ՉՈՐՐՈՐԴ- Թուրքիան ծայրահեղ վտանգավոր պետություն է, որի համար ցեղասպանություն իրագործելը, ոչ թե պահի թելադրանքով լոկ գործիքակազմ է այլ դարեր ի վեր հղկված պետական քաղաքականություն: Դարեր ի վեր այդ մարդիկ կոտորել են հիմա էլ կոտորում են և շարունակելու են կոտորել, սառը և պրագմատիկ հաշվարկով:

ՀԻՆԳԵՐՐՈՐԴ -այսօր իրենք կոտորում են Սիրիայում, վաղը այդ սցենարը կարող է կրկնվել Երևանի կենտրոնում: Եվ դա բնավ ֆանտաստիկայի ժանրից չի, հատկապես, եթե հաշվի առնենք, որ Արցախը հանձնած եւ հայոց ցեղասպանությունը կասկածի տակ դնող դավաճանական վարչախումբն ամեն հնարավոր բանն արել է նույնի կրկնության հնարավորության համար:

Դավիթ ՖԻԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ