Անվճար բուժսպասարկումը ահաբեկչական գործողության տարրեր է որդեգրել

Հերթական անգամ հարկադրված եմ դավաճանելու մշակութային լրագրողի իմ կոչմանը և թաթախվելու մեր հասարակության կյանքը պղտորող աղտեղությունների մեջ. ի մասնավորի՝ անդրադառնալու սոցիալական փաթեթի շահառուների՝ պետության կողմից երաշխավորված անվճար բժշկական օգնության և սպասարկման պերճանքին ու թշվառությանը:
Արդեն երրորդ տարին է, ինչ օգտվում եմ այդ փաթեթից՝ բարեբախտաբար չունենալով առողջական որևէ լուրջ խնդիր: Փոքրիկ, բայց ոչ արհամարհելի անհանգստություններ ունեմ՝ մասնագիտական աշխատանքի բերումով առաջացած տեսողական խնդիրների հետ կապված, որոնց հետազոտությունը, ախտորոշումը և կանխարգելումը ենթադրում են մի պարզ մեխանիզմ՝ բակտերիոլոգիական անալիզ, բժշկի խորհրդատվություն, համապատասխան դեղորայքի ընդունում՝ ըստ բժշկի կատարած նշանակումների: Թվում է, թե միանգամայն պարզ ու տրամաբանական ընթացք է, որը թե բժիշկներից, թե ինձնից պիտի խլի հաշված րոպեներ և չհարուցի որևէ բարդություն իմ ու նրանց աշխատանքում:
Նախորդ երկու տարիներին այդպես էլ եղել է. գրեթե չի առաջացել որևէ խոչընդոտ վերը նշածս մեխանիզմով իմ անվճար բուժսպասարկումն իրականացնելու հարցում՝ ոչ «Նաիրի», ոչ «Վարդանանց» բժշկական կենտրոններում: Այս տարի ևս ամեն ինչ ընթանում էր բնականոն հունով: «Վարդանանց» նորարարական բժշկական կենտրոնում ակնաբույժ Հասմիկ Ներսիսյանը, տեղեկանալով իմ խնդիրների մասին, ասաց, որ պետք է հանձնեմ բակտերիոլոգական անալիզ և խորհուրդ տվեց դա անել 8-րդ հիվանդանոցում, որը սոցփաթեթի շահառուներին տրամադրվող «ՈՒղեցույցում» ներառված բուժհիմնարկություն է՝ «Քանաքեռ-Զեյթուն» բժշկական կենտրոն անվանումով (տե՛ս ՈՒղեցույց, էջ 15):
Ես ներկայացա այդ հաստատություն՝ «Վարդանանց» նորարարական բժշկական կենտրոնի իմ թերապևտի ուղեգրով, և սկսվեց քաշքշուկների մի ողջ շարան: Մեկը մեկից անհեթեթ պատճառաբանություններով մարդիկ ինձ համոզում էին, որ ես չունեմ սոցփաթեթից օգտվելու և անվճար բականալիզ անելու իրավունք: Մեկն առաջարկում էր մուծել ընդամենը երկու հազար դրամ և փակել հարցը, մյուսն առաջարկում էր հերթագրվել և սպասել մինչև կհասնի հերթս, երրորդը զանգահարում էր ինչ-որ վերադաս պաշտոնյայի և նրանից լսում հավաստիացումներ, որ իրենք իսկապես էլ չունեն ինձ անվճար սպասարկելու պատճառ: Այս հեռախոսազանգից հետո ես արդեն ստիպված եղա հայտարարելու, որ նրանց առջև թանգարանային ոլորտի համեստ ու անպաշտպան մարդ չէ կանգնած, այլ լրագող, որը պատրաստվում է հարցազրույց անելու որևէ իրավասու պաշտոնյայի հետ, որը կբացատրի, թե ինչու իրենց հիմնարկությունը չի սպասարկում սոցփաթեթի շահառուին անվճար: Ինձ ուղղորդեցին «Քանաքեռ-Զեյթուն» բժշկական կենտրոնի տեղեկատվական հոսքերի ծրագրավորման բաժնի ղեկավար Մարտիրոսյան Ծովակի մոտ, որին ներկայացա իմ լրագրողական վկայականով, ասացի, որ մեր զրույցը ձայնագրվելու է՝ հրապարակում պատրաստելու նպատակով: Միացրի և սեղանին դրեցի ձայնագրիչս: Տիկինը սկսեց խոսել նախ հանգիստ, որովհետև վստահ էր, որ պիտի համոզի ինձ իր իրավացիության մեջ, ապա նյարդերը տեղի տվեցին, քանի որ ես հեշտ համոզվողներից չեմ:
«Քանաքեռ-Զեյթուն» կենտրոնում ինձ արված բոլոր առաջարկություններից ամենաանհեթեթը լսեցի հենց այդ տիկնոջից: Նա հայտարարեց, որ իրենց մոտ անվճար ամբուլատոր բժշկական օգնությունը շահառուների, զինծառայողների համար չի գործում և առաջարկեց ինձ երեք օրով պառկել իրենց հիվանդանոցում, որպեսզի իրենք «Դեմոդեքս» կոչվող հետազոտությունը կատարեն անվճար:
-Դուք երկու-երեք րոպե տևողությամբ պրոցեդուրան իրականացնել չեք բարեհաճում, բայց պատրաստ եք երեք օր ինձ անվճար մահճակա՞լ տրամադրելու Ձեր հիվանդանոցում,- հարցնում եմ ու մտածում՝ մենք այդքան շքեղ պետական բյուջե ունեցող երկի՞ր ենք, որ պրակտիկ առողջ մարդուն կտրենք իր աշխատանքային միջավայրից, պառկեցնենք հիվանդանոց՝ դրանից բխող բոլոր ծախսերով և հետևանքներով՝ ընդամենը ակնթարթների տևողությամբ բակտերիոլոգիական հետազոտություն անցնելու համար:
Իմ այս և այլ կարգի առարկություններն իհարկե գրգռեցին տիկնոջը, և նա սկսեց բղավել.
-Գրելով ինձ մի վախեցրեք:
-Ես չեմ վախեցնում, ընդամենը փորձում եմ պաշտպանել իմ և ինձ նմանների իրավունքները,- ասացի:
Իսկ առհասարակ, վախենում է նա, ով ունի վախենալու պատճառ: Օրինակ՝ ես չվախեցա և չեմ էլ վախենում իմ լրագրողական գործունեությունը կասեցնելու վերաբերյալ տիկնոջ հոխորտանքներից:
Չգիտեմ, թե ով և ինչ ձևակերպման մեջ է սխալվել, որտեղ և ով պիտի ուղղի այդ սխալը, որ ես կարողանամ նախորդ երկու տարիների նման ստանալ պատշաճ բուժսպասարկում սոցփաթեթի շրջանակներում, բայց որ ես այն կստանամ, չեմ էլ կասկածում: Ես հետևողականորեն պիտի հասնեմ իմ և ինձ նմանների իրավունքների պարտադրմանը ամբարտավան մարդկանց:
Եվ ցավալին այն է, որ սա եզակի դեպք չէ: Համանման պատմություններ` ինչքան ուզեք (հենց իմ անձնական փորձից կարող եմ բերել նաև այլ օրինակներ, սակայն մեկ հրապարակումը չի բավականացնի, որ սպառեմ ասելիքս): Որևէ արտոնությամբ անվճար բուժսպասարկման դիմողները իսկապես հանդիպում են ահաբեկչական գործողություն հիշեցնող գրոհի բուժհիմնարկության աշխատակիցների կողմից, որին դիմակայելը բավական բարդ է: Իրենց իրավունքներին անտեղյակ ու խեղճ մարդիկ կամ հրաժարվում են բուժսպասարկումից առհասարակ, կամ գերադասում վճարել իրենց մատուցվող ծառայությունների դիմաց: Ոմանք էլ վարվում են ինձ նման: Երկու դեպքում էլ մի բան հստակ է. անվճար բուժսպասարկումից օգտվելու իրավունք ունեցողներին սպառնում է նյարդաբանների, իսկ վատագույն դեպքում՝ հոգեբույժների մշտական հաճախորդների վերածվելու տխուր հեռանկարը: Մեր բուժսպասարկման պայմաններում, իրոք, նշածս մասնագետներն ապահովագրված են գործազրկությունից:

Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Անհամբեր ու սիրով եմ սպասում իր հերթական գրին, ես էդ գրի մշտամնա ընթերցողն եմ
• Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
• Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
• Դերենիկ Դեմիրճյան-145
• «Այս մար­դիկ չեն սի­րում մեր ժո­ղովր­դին, պատ­րաստ չեն նրա հոգ­սը կրե­լու՝ ա­ռանց պարգևավ­ճա­րի»
• «Պե­տու­թ­յու­նը կորց­րել է իր դեմ­քը, և ե­թե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնա­ժամն ա­վե­լի խո­րա­նա, ուղ­ղա­կի կկոր­ծան­վենք»
• «Կա այս­պի­սի մի կար­ծիք՝ հարկ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տան ամ­րոց-պե­տու­թ­յուն»
• «Մի բան հս­տակ է՝ այս իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ հե­ռա­նան»
• «Ե­թե մեր մշա­կույ­թը լի­ներ բարձր մա­կար­դա­կի վրա, մենք այ­սօր­վա ող­բեր­գու­թ­յու­նը չէինք ու­նե­նա»
• «Մեր թշ­նա­մու գոր­ծած ո­ճիր­նե­րից ու հան­ցա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րից ոչ մե­կը թույ­լատր­ված չէր ո­րևէ օ­րեն­քով»
• «Ի սկզ­բա­նե մտա­ծել են ար­նա­քամ ա­նել ժո­ղովր­դին, բե­րել-հասց­նել մի վի­ճա­կի, որ հե­տո ա­սեն՝ դե՜, չդի­մա­ցանք, ու ստո­րագ­րեն այս փաս­տա­թուղ­թը»
• «Վեր­ջին տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով զին­ված հա­րուստ, ան­պարտ բա­նակ, սե­փա­կա­նին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան հզոր ար­դ­յու­նա­բե­րութ­յուն պի­տի ստեղ­ծենք»
• «Ե­թե հի­մա ենք գնում փոխ­զիջ­ման, դրա տակ ի՞նչ է են­թադր­վում. ինք­նաոչն­չա­ցո­ւ՞մ, ինք­նաս­պա­նու­թ­յո­ւ՞ն»
• «Աստ­ված մեզ հետ է և մեր ար­դար գոր­ծին զո­րա­վիգ»
• «Պար­տադր­ված պա­տե­րազ­մը, ի­հար­կե, ծանր բան է, բայց մենք պատ­րաստ էինք դրան»
• «Հա­նուն ազ­գի, հա­նուն հայ­րե­նի­քի զոհ­ված­նե­րի հե­րո­սու­թ­յու­նը չա­փա­նիշ­նե­րի փո­փո­խու­թ­յան են­թա­կա չէ»
• «Ինչ­պես Հի­սու­սը, այդ­պես էլ Նա­րե­կա­ցին Աստ­ծուց նե­րո­ղու­թ­յուն է խնդ­րում բո­լո­րիս մեղ­քե­րի հա­մար»
• «Մենք աշ­խար­հի մեջ ենք, ու աշ­խարհն է մեր մեջ. պար­զա­պես, որ­պես գաղտ­նի զենք, ու­նենք Ո­գին, որ մեզ պա­հել ու պա­հե­լու է»
• «Մենք Աս­տու­ծոյ փառք կու տանք, որ հայ­րե­նի­քը կը մնայ հայ­րե­նիք եւ մեր մնա­յուն հաս­ցէն»
• «Կար­դում էի այն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րի ցան­կը, որ պատ­րաստ­վում են հա­նե­լու դպ­րո­ցա­կան դա­սագր­քե­րից, ու սար­սա­փում էի»

Մեկնաբանություններ