Հոբելյար մրցանակակիր Ռոման Բալայանը

«Ոսկե ծիրան» ՄԿՓ-ի շրջանակներում իրականացվող կարևորագույն միջոցառումներից է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում «Եղիցի լույս» մրցանակի հանձնումը համաշխարհային կինոարվեստում նշանակալից վաստակ ունեցող անհատներին:
Այս տարի «Եղիցի լույսի» արժանացավ հայազգի կինոռեժիսոր Ռոման Բալայանը, ում ֆիլմերում ակնհայտ են հոգևոր, խորհրդապաշտական շեշտադրումները:
Բալայանն այս տարի հոբելյար է. լրանում է նրա ծննդյան 75-ամյակը: Այս տարելիցը առիթ է ի մի բերելու արդեն արված զգալի գործը և, իհարկե, շարժվելու առաջ:

Ռոման Բալայանին մրցանակ հանձնելիս մասնավորապես նշվեց, որ «Եղիցի լույս» մրցանակը սահմանվել է Հարություն Խաչատրյանի առաջարկով և Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ-ի օրհնությամբ: Ռոման Բալայանը «Եղիցի լույս» մրցանակի հինգերորդ դափնեկիրն է:
Հարություն Խաչատրյանը այսպես գնահատեց իր կոլեգայի և բարեկամի արվեստը. «Ռոման Բալայանի մասին բոլորը գիտեն համաշխարհային և հայկական կինոյում: Շատ դժվար է լինել մեծ արվեստագետ, մեծ հայ և մեծ մարդ: Մենք մեծացել ենք նրա ֆիլմերով, նրա ֆիլմերի պատգամներով: Մեր ամբողջ երիտասարդությունն անցել է նրա ֆիլմերի ազդեցության տակ: Ընդդիմախոսներն ասում են, թե Ռոման Բալայանը Հայաստանում ոչ մի ֆիլմ չի նկարել: Բայց հայ մարդը, որտեղ էլ նկարի, իր արվեստը, իր մտածողությունը հայկական են»:
Հայաստանում ֆիլմ չնկարելու մասին դիտարկմանն ի պատասխան՝ Ռոման Բալայանը հեգնեց. «Թողե՞լ են, որ նկարեմ»:

Մրցանակակիր և հոբելյար Ռոման Բալայանը, որ դժվարությամբ էր կարողանում թաքցնել հուզմունքը, իր խոսքում ի մասնավորի ասաց. «Ես շատ շոյված եմ, երախտապարտ: Ահա նստած է այստեղ մի տաղանդավոր մարդ, հանճարեղ կոմպոզիտոր Տիգրան Մանսուրյանը, և ես ցավում եմ, որ չեմ ստանում այս մրցանակը նրանից հետո»:
Մրցանակի հանձնման արարողությունը հագեցած էր նաև մշակույթով. Գևորգյան ճեմարանի «Էջմիածին» երգչախումբը կատարեց խմբերգերի ընտրանի: Ի դեպ, մրցանակի հանձնման արարողակարգն սկսելուց առաջ Էջմիածին համեմատաբար շուտ հասածներս հնարավորություն ունեցանք ակամա ներկա լինելու իրենց առաջիկա ելույթին նախապատրաստվող ճեմարանական երգիչների փորձին, որի ընթացքում նրանք նաև կատարեցին քնարական բովանդակությամբ հոգեթով մի երգ՝ հավաստիացնելով, որ իրենք կարող են գնահատել ու մատուցել նաև արվեստի աշխարհիկ նմուշները:

Մրցանակի հանձնման արարողակարգը, որ սկսվել էր Տերունական աղոթքով, ավարտվեց Պահպանիչով:

Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Անհամբեր ու սիրով եմ սպասում իր հերթական գրին, ես էդ գրի մշտամնա ընթերցողն եմ
• Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
• Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
• Դերենիկ Դեմիրճյան-145
• «Այս մար­դիկ չեն սի­րում մեր ժո­ղովր­դին, պատ­րաստ չեն նրա հոգ­սը կրե­լու՝ ա­ռանց պարգևավ­ճա­րի»
• «Պե­տու­թ­յու­նը կորց­րել է իր դեմ­քը, և ե­թե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնա­ժամն ա­վե­լի խո­րա­նա, ուղ­ղա­կի կկոր­ծան­վենք»
• «Կա այս­պի­սի մի կար­ծիք՝ հարկ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տան ամ­րոց-պե­տու­թ­յուն»
• «Մի բան հս­տակ է՝ այս իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ հե­ռա­նան»
• «Ե­թե մեր մշա­կույ­թը լի­ներ բարձր մա­կար­դա­կի վրա, մենք այ­սօր­վա ող­բեր­գու­թ­յու­նը չէինք ու­նե­նա»
• «Մեր թշ­նա­մու գոր­ծած ո­ճիր­նե­րից ու հան­ցա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րից ոչ մե­կը թույ­լատր­ված չէր ո­րևէ օ­րեն­քով»
• «Ի սկզ­բա­նե մտա­ծել են ար­նա­քամ ա­նել ժո­ղովր­դին, բե­րել-հասց­նել մի վի­ճա­կի, որ հե­տո ա­սեն՝ դե՜, չդի­մա­ցանք, ու ստո­րագ­րեն այս փաս­տա­թուղ­թը»
• «Վեր­ջին տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով զին­ված հա­րուստ, ան­պարտ բա­նակ, սե­փա­կա­նին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան հզոր ար­դ­յու­նա­բե­րութ­յուն պի­տի ստեղ­ծենք»
• «Ե­թե հի­մա ենք գնում փոխ­զիջ­ման, դրա տակ ի՞նչ է են­թադր­վում. ինք­նաոչն­չա­ցո­ւ՞մ, ինք­նաս­պա­նու­թ­յո­ւ՞ն»
• «Աստ­ված մեզ հետ է և մեր ար­դար գոր­ծին զո­րա­վիգ»
• «Պար­տադր­ված պա­տե­րազ­մը, ի­հար­կե, ծանր բան է, բայց մենք պատ­րաստ էինք դրան»
• «Հա­նուն ազ­գի, հա­նուն հայ­րե­նի­քի զոհ­ված­նե­րի հե­րո­սու­թ­յու­նը չա­փա­նիշ­նե­րի փո­փո­խու­թ­յան են­թա­կա չէ»
• «Ինչ­պես Հի­սու­սը, այդ­պես էլ Նա­րե­կա­ցին Աստ­ծուց նե­րո­ղու­թ­յուն է խնդ­րում բո­լո­րիս մեղ­քե­րի հա­մար»
• «Մենք աշ­խար­հի մեջ ենք, ու աշ­խարհն է մեր մեջ. պար­զա­պես, որ­պես գաղտ­նի զենք, ու­նենք Ո­գին, որ մեզ պա­հել ու պա­հե­լու է»
• «Մենք Աս­տու­ծոյ փառք կու տանք, որ հայ­րե­նի­քը կը մնայ հայ­րե­նիք եւ մեր մնա­յուն հաս­ցէն»
• «Կար­դում էի այն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րի ցան­կը, որ պատ­րաստ­վում են հա­նե­լու դպ­րո­ցա­կան դա­սագր­քե­րից, ու սար­սա­փում էի»

Մեկնաբանություններ