ՀՀ արտաքին հետախուզության տարեկան զեկույցը կարդալիս՝ երկակի տպավորություն է ստեղծվում: Եթե այն կարդաս որպես մեկ այլ երկրի հետախուզության կամ հետազոտական կենտրոնի զեկույց-նախազգուշացում, ապա ամեն ինչ ճշմարտացի կթվա...

Աշխարհի ուժային վերաբաժանման պրոցեսում շատ կարևոր ու հեռուն գնացող նշանակություն ունի նախկինում բարեկեցիկ միլիարդի երկրներում կրթական գործի նահանջը և այդ նույն կրթական գործի կարևորության գիտակցումը մնացած աշխարհում։

Արդեն ԱՄՆ-ի նախկին նախագահ Բայդենը, իր կառավարման ավարտից ժամեր առաջ, կանխարգելիչ (սպասվելիք մեղադրանքներից) ներում է շնորհել հունվարի 6-ին Սենատի վրա հարձակված նախագահ Թրամփի աջակիցների և Թրամփի վրա քրեական վարույթներ հարուցելու հանձնաժողովում ներգրավված անձանց...

Հայաստանում կան շուրջ 100-ի հասնող կուսակցություններ, որոնց մասին սովորական պայմաններում երբեք չեք լսի։ Ընտրությունների նախօրեին նրանց 10%-ը սկսում է կենդանության նշաններ ցույց տալ։ Ընդ որում, այդ կենդանության նշանները բացառապես պատառ փախցնելու համար են, 0-ական գաղափարական միտք, խոսք, պայքար։ Սրանց առաջնորդներին անգամ «Ցռան Վերգո» չես անվանի։ Իրենք առանձին զրույցներում ամեն ինչ գիտեն, միշտ ճիշտ են, «ժողովուրդը» հենց իրենց հետևից է գնալու, իսկ հետո իրենք ուղղակի անհետանում են։ Երկրի համար ամենաբախտորոշ պահերին իրենք անհասանելի են և միայն հենց իշխանության կամ դրամի համ են առնում, միանգամից հայտնվում են։ Սրանք վերելքի ժամանակ բարձրախոս փախցնող են, իսկ վայրէջքի ժամանակ՝ առաջինը մեջքից հարվածող։

Ցանկացած լուրջ երկրի կրթական համակարգ միարժեքորեն ծառայում է իր երկրի նյութական և ոչ նյութական շահերին:

Քաղաքական իշխանությունը նվաճելու, պահելու և գործադրելու հիմնական պայմանը առավել մեծ ընտրազանգվածի վստահություն և աջակցություն ունենալն է, ինչը, բնականաբար, կպայմանավորի նրա վարքը ընտրությունների ժամանակ...

Իրական ռազմական հանցագործ Ալիևը, որ տասնամյակներով ատելություն է քարոզել էթնիկ հայի դեմ, որ անհնար է դարձրել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության խաղաղ կարգավորումը, սանձազերծել է ագրեսիա, հովանավորել ու պարգևատրել է հայ մարդկանց նկատմամբ վայրագությունների իրականացումը, ով կազմակերպել ու իրականացրել է 120.000 հայի էթնիկ զտումն ու բռնի տեղահանումը (այդ ամենը փաստերով է ապացուցվում), այսօր Բաքվում «դատավարություն» է կազմակերպել, անունն էլ դրել «նյուրմբերգ», բացի այդ, խոսում է ադրբեջանցիների՝ Հայաստանի հանդեպ «իրավունքներից»։

Երբ ՆԳ նախարար աղջիկն ասում է, որ ՀՀ-ում ներդրվելու են ուժային միջոցների գործադրման նոր ստանդարտներ, որոնցով կառաջնորդվի ոստիկանությունը, ասեմ ձեզ, թե դա որն է լինելու. դա Ազգային գվարդիային կոշտ, այդ թվում՝ մահաբեր ելքով ուժի կիրառման լիազորությունների տրամադրում-ընդլայնումն է, որը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ ՀՀ վարչապետի անձնական բանակ կոչվածը:

Հայաստանի և ԱՄՆ-ի միջև ռազմավարական գործընկերության կանոնադրության առթիվ ոգևորությունը արդարացված կլիներ, եթե՝ - այդ փաստաթղթի մեջ «ռազմավարական» տերմինը ունենար կոնկրետ բովանդակային արժեք, ոչ թե պարզապես դիտվեր որպես իրավական հնարք...

Այսօրվա մեր գահավիժումը մի կողմից պատահական բան չէր, մյուս կողմից էլ մի օրվա բան չէր, սրա հիմքերը շատ վաղուց կային, պարզապես մեր հարաբերական հավասարակշիռ վիճակը միարժեքորեն պայմանավորված էր ռուսների շահագրգիռ ներկայությամբ։