Մոտ մեկուկես տարի է անցել Ղարաբաղի կորստից, 4 տարուց ավելի`2020-ի պարտությունից, սակայն առ այսօր որևէ լուրջ ու խորը մասնագիտական վերլուծություն չկա, թե ինչու ու ինչպես եղավ, որ վերջաբանն այսպես տխուր եղավ` ամենավատթար սցենարով:
Փոխարենը մի կողմի մեծ մասը թրքահաճո կերպով Ղարաբաղը ադրբեջանական է անվանում, մյուս մասի մեծ մասն էլ ինքնամոռաց գրում է «հաջորդ տարի Երուսաղեմում» հրեական կարգախոսի տեղայնացված՝ «հաջորդ տարի Շուշիում» տարբերակը, ու ամեն տարվա հետ ավելի է հեռանում այդ հեռանկարը:
Բացարձակ պաթոսի ու բացարձակ պարտվողականության այս տխմար մենամարտում էլ զոհաբերվում է ճշմարտությունը:
Վահե Գրիգորյան