Մինչ «մեր ճկուն ու աննկուն բանակցող» վարչապետը 44-օրյա պատերազմի դեպքերն ուսումնասիրող քննիչ հանձնաժողովում իր եռաժամ ելույթով՝ մեղավորների փնտրտուքով, ինքնարդարացմամբ, սեփական ձախողումները կոծկելով, շինծու ու աբսուրդային ենթադրությունները հիմնավորելով, իր արած-չարածի արդյունքում պատասխանատվությունից խուսանավելու և իրեն փրկիչ-հերոս կարգելու համար պատերազմի խրոնոլոգիայի սրբագրմամբ և արցախյան կոնֆլիկտի ողջ բանակցային պրոցեսի խեղաթյուրմամբ է զբաղված, իր քաղաքակիրթ կոլեգա Ալիևը չի թաքցնում, որ հավուր պատշաճի պատրաստվել է Ղարաբաղյան 2-րդ պատերազմին:

Ոչ թե Հայաստանին ու հայերիս, այլ մեր արտաքին ու ներքին թշնամիներին, ներառյալ՝ Նիկոլին ու Նիկոլի իշխանությանը հովանավորող, աջակցող Միացյալ Նահանգներն իրեն մեր երկրում արդեն ամենացինիկ ու լկտի կերպով պահելու և գործելու իրավունք է վերապահել:

Հավանաբար քչերն ուշադրություն դարձրեցին, որ երեկ խորհրդարանում էր հայտնվել Հայաստանում ԵՄ պատվիրակության ղեկավար, սոդոմական դեսպան Անդրեա Վիկտորինը:

Որևէ նախկին պաշտոնյա, ներկայումս ընդդիմադիր գործունեություն ծավալող այդպես էլ չզղջաց այն այլանդակությունների համար, որ իրականացվում էր հայ ազգի նկատմամաբ իրենց կառավարման տարիներին: Միայն ձևի համար՝ ձեռս կոտրվեր, Արմեն Սարգսյանին նախագահ չընտրեի:

Սա նկար է Քաղաքացիական Պայմանագիր կուսակցության ՝ այսօր կայացած քաղաքական ժողովից: Քաղաքական ժողովը նոր մարմին է: Նախկինում կար քաղաքական խորհուրդ, որը լուծարվեց 17 թվին:

Հարգելի ՀՅԴ անդամներ, գրառումս վերաբերվում է այդ փառահեղ կուսակցության ոչ բոլոր անդամներին, ավելի ճիշտ միայն նրանց, ում կարծիքով ՀՅԴ անդամը հասարակական քննադատությունից վեր է, իսկ քննադատելը` աններելի հանցանք։

Ճապոնիան Երկրորդ Աշխարհամարտի արդյունքում պարտվեց և կապիտուլյացիայի ենթարկվեց։ Ճապոնական հասարակությունը ևս խորը ճգնաժամի մեջ հայտնվեց կապիտուլյացիայի արդյունքում և դրանից հետո։

«Սրա վերջը ինչա՞ լինելու»: Այս հարցը, թերևս, ամենաշատ հնչող հարցն է, որ տալիս են մեր հայրենակիցները քաղաքական և աշխարհաքաղաքական հարցերի մասին խոսելիս:

Հայն ունի ընտրության երկու տարբերակ, կամ` Անդրանիկ Միհրանյան, այսինքն, կրթական ու քաղաքակրթական ուղորդվածությունը դեպի Ռուսաստան։

-ՈՒ՞մ է ձեռնտու մեր մեջ տարածել ընկճախտ, թե մենք «դավաճան ազգ ենք», թե մենք «անպետք ենք» և այլն։