Լուրջ բանավեճի բացակայությունը
Մեր քաղաքական, հասարակական շրջանակներում ԼՂ թեման քննարկվում է ֆորսմաժորային իրավիճակներում: Օգոստոսին, երբ աննախադեպ լարված էր իրավիճակը հայ-ադրբեջանական սահմանին, նույնիսկ ազգային համաձայնության քաղաքական դրսևորման ականատեսը եղանք. խորհրդարանի բոլոր ֆրակցիաները ստորագրեցին համատեղ հայտարարություն: Հայկական ռազմական ուղղաթիռի անկումն ու դրան հաջորդած քննարկումները դարձյալ հասարակական հետաքրքրությունների ու քաղաքական առաջնահերթությունների օրակարգ բերեցին Ղարաբաղի հարցը: Սակայն պետք է ընդունենք, որ ֆորսմաժորային իրավիճակներում Ղարաբաղի հարցը քննարկվում է ոչ թե ռացիոնալ, բովանդակային հարթության, այլ հայրենասիրական պաթոսի, ծայրահեղացված տրամադրությունների դաշտում: Բովանդակային հարթության մեջ Ղարաբաղի հարցը մեր քաղաքական դաշտը, մասամբ նաև հասարակությունը, քննարկել են մի քանի անգամ: Առաջինի նախաձեռնողը եղել է հենց իշխանությունը, երբ 1997-ի աշնանը նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսսյանը հրապարակեց իր հայտնի «Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն» հոդվածը: Սակայն նույնիսկ այդ օրերին քննարկումները չունեին արգումենտավորված բնույթ ու սահմանափակվում էին «Ղարաբաղը ծախել-չծախելու» մեղադրանքներով: 1999-2000-ին դարձյալ իշխանությունը, իսկ ավելի կոնկրետ՝ վարչապետ Արամ Սարգսյանը, փորձեցին քաղաքական ու հանրային ուշադրության կենտրոնում պահել Ղարաբաղի հարցը, երբ իմացանք, որ նա դեմ է Մեղրին փոխանակելու տարբերակին, ինչը, ըստ նախկին վարչապետի, արժանացել էր այդ շրջանի նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հավանությանը: Դարձյալ խորքային քննարկում չեղավ, որովհետև Ռոբերտ Քոչարյանը, սովորության համաձայն, լռեց՝ չհաստատելով ու չհերքելով Սարգսյանի պնդումները: Ես կարծում եմ՝ մեզ պետք են լուրջ խորքային քննարկումներ Ղարաբաղի հարցով: ՈՒ դա տեղի պետք է ունենա ֆորսմաժորային իրադարձություններից դուրս: Ոչ թե իրադարձությունները պետք է ձևավորեն մեր կարծիքը, այլ մեր դիրքորոշումները պետք է ազդեն կարգավորման գործընթացի, մեր իշխանությունների ու միջնորդների քաղաքականության վրա: Այդ քննարկումներում հնարավորինս զերծ պետք է մնալ էմոցիոնալ շեշտադրումներից՝ Ղարաբաղի խնդրի լուծումը դիտարկելով Հայաստանի զարգացման համատեքստում:
Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
Տարածաշրջանային
Հայաստանը «ստանալու» Թուրքիայի ամենաիրատեսական տարբերակը մնում է «փափուկ ուժը»
Ի՞նչ է ուզում անել Թուրքիան պանթուրքիստական խելացնոր գաղափարն իրագործելու համար։Դեռևս նախկին ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն տվել է Թուրքիայի ռազմավարական խորության գաղափարը, որով մերձավոր տարածաշրջանային գոտին ներառում էր Հարավային Կովկասը, Բալկանները, Մերձավոր Արևելքը, և Միջերկրածովյան-Էգեյան գոտին...
