Աստված և առաջնորդություն

Հանգիստ եղիր, իմացիր որ ամեն ինչ Իմ վստահելի ձեռքում է: Հանգիստը վստահություն է նշանակում. իսկ անդադար գործունեությունը` անվստահություն: Քանի դեռ չգիտես, որ Ես գործում եմ քեզ համար, դու հանգիստ չես ունենա. անգործությունը վհատության արդյունք է:

«Իմ ձեռքը չի կարճացել, որ չկարողանա փրկել»: Հիշիր այս, կրկնիր և վստահիր այս խոսքին: Սիրով ընդունիր այս իմացումը ու ցնծա դրանով: Այսօրինակ ճշմարտությունը նման է փրկարարպարանի, որ նետվում է խեղդվողին: Այս խոսքի ամեն մի կրկնություն, մի առաջ քայլ է, որ մոտեցնում է մարդուն ապահովության ափին:

Այս մտապատկերը, թող սովորեցնի քեզ մի մեծ ճշմարտություն: Այս ճշմարտությունը քո ձեռքից այլևս բաց մի թող, իբրև աղոթք ասա այն, հաստատիր այն, իբրև պարան բռնիր այն: Որքան անմիտ ու զուր են քեզ փրկելու քո անձնական ճիգերը, երբ մի ձեռքով պարանն ես բռնել, իսկ մյուս ձեռքդ ջանք է թափում դեպի ափ լողալ: Կարող է և այնպես պատահի, որ թողնես քեզ նետված պարանը ու այդպես արգելք հարուցես քեզ ազատողին, որ քեզ չկորցնելու համար` գործում է շատ մեծ զգուշությամբ:

Կյանքը չի կազմված միայն փոթորիկներից ու վայրիվերումներից: Թեպետ սաղմոսերգուն ասում է. «Քո բոլոր ալիքներն ու կոհակները անցան իմ վրայով»: Բայց այնուհանդերձ գրում է նաև. «Նա դուրս հանեց ինձ սոսկալի վիհից. տիղմից ու տառապանքից և իմ ոտքը դրեց ժայռի վրա և իմ ընթացքը հաստատեց»:

Մտածեք այս հրաշալի ճշմարտության երեք իմաստների վրա. ապահովություն, վստահություն, առաջնորդություն:

1. Հանեց ինձ ահավոր վիրապից` ապահովություն:

2. Ոտքս դրեց ժայռի վրա` վստահություն:

3. Հաստատեց ընթացքս` առաջնորդություն:

Այս երրորդը վերջնական հանգրվանն է, երբ փրկված հոգիները մինչև վերջ Ինձ վստահելով` այլևս չեն փնտրում իրենց ճանապարհը, այլ ապագան իր ծրագրերով հանդերձ թողնում են Ինձ` իրենց Ազատարարին: