Ո՞վ իմանա, գուցե Հայաստանը անասնացման ճանապարհով կործանելու նպատակներից մեկն էլ Վրաստանը հեշտ ծնկի բերելն էր։

ԻԶԱԲԵԼԼԱ ...Ողջույն: Ինչպես եմ կարոտում Քեզ, Բոժիկին, Ադոկին... Է, լավ է չգրեմ: Աստծով կհանդիպենք իրար:

Տիկին Թոֆանայի ինքնությունը ծածկված է գաղտնիությամբ. հայտնի է, որ այս իտալացու մեկ գյուտը` «Aqua Tofana» թույնը, մի քանի հարյուր մարդու մահվան պատճառ է դարձել: Թե ինչու էին Ջուլիայի «ծառայությունները» այդքան պահանջված, և ինչպես ինկվիզիցիան 20 տարի որսաց հայտնի թունավորողին։

«․․․Մենք չենք թողնի, որ հայոց պատմութիւնը խարդախուի, թէկուզ յանուն սրբազան մարքսիզմի ու պրոլետարիատի,- գրում է ՀՅԴ տեսաբան՝ Միքայէլ Վարանդեանը (1872-1934թթ․),- Մենք չենք թոյլ տայ, որ Հայաստանը կործանողները՝ Էնվէրի ու Քեմալի դաշնակիցները, հանդէս գան հայ ժողովրդի ազատարարի դերում, իսկ անձնուէրներու լէգէոնը, նա որ երեսուն տարի տապակուեր է բռնակալութեան քուրաներում՝ հասցնելու համար Հայ դատը 1918-ի օրերուն՝ նետուի թեթեւ սրտով․․․

1909 թ․ օգոստոսի 25-ին Փարիզում վախճանվեց Թիֆլիսի նախկին քաղաքագլուխ 66-ամյա Ալեքսանդր Մատինյանը։ Այդ բնիկ թիֆլիսցին 1866-ին ավարտել էր Մոսկվայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը, ապա վերադարձել և աշխատել դատաիրավական համակարգում։

Սողոմոն Թեհլիրյանը և Շլոմո Շմայսները սեփական ազգի դեմ իրականացած ոճրագործությունների՝ Հայոց ցեղասպանության և Հրեաների ողջակիզման դահճապետերին յեղափոխական մահապատժի ենթարկած արդարադատ հերոսներն են, աներկբայորեն։

Մտերմական շրջանում Միկոյանը քանիցս ասել էր, թե հոգով պատրաստ է ցանկացած պատժի 1937-ին Ստալինի հետ գործակցած լինելու համար և ավելացրել, որ եթե ինքը հրաժարվեր և այն ժամանակ մեկ ուրիշը գար Հայաստան, հետևանքները անհամեմատ դաժան կլինեին: Քիչ է շրջանառվում նաև այն փաստը, որ նա այն ժամանակ անդրկովկասյան և հայաստանյան ղեկավար մարմիններին թողել է 21 հոգու ցուցակ, պարտավորեցնելով ոչ մի դեպքում ձեռք չտալ այդ մարդկանց, որոնց կորուստը ճակատագրական կլիներ հայերիս համար:

Երբ Ֆյոդոր Դոստոևսկին դատապարտված էր տաժանակրության և գտնվում էր Օմսկում, մի անգամ փողոցում կերակրեց մի թափառական շան և այս շունը կապվեց նրա հետ:

Զորավար Անդրանիկի խրատը Վրաստանի արտաքին գործոց նախարար Եվգենի Գեգեչկորիին՝ հայ-վրացական կարճատեվ պատերազմի առթիվ (զրույցը գրի է առել Երվանդ Փափազյանը։ Հանդիպմանը ներկա է եղել նաև Հովհաննես Թումանյանը):

ՀՅԴ հիմնադիր սերնդին պատկանող (1893թ․), ՀՅԴ արեւելեան բիւրոյի անդամ, Հայաստանի առաջին հանրապետութեան առաջին վարչապետ (1918-1919թթ․), ճարտարապետ (1893թ․), պրոֆեսոր (1930թ․), տեսաբան՝ Յովհաննէս Քաջազնունին (1868-1938թթ․) իր «Ի՞նչ պիտի լինի Դաշնակցութիւնը» վերնագրով բովանդակալից յօդուածաշարում, 1907թ․, էական եւ խորքային բնորոշումներ է տուել ՀՅ Դաշնակցութեան գոյութեան ու լինելութեան մասին։ Յօդուածաշարի վերջաբանում, Քաջազնունին գրում է․