Երբ Ֆյոդոր Դոստոևսկին դատապարտված էր տաժանակրության և գտնվում էր Օմսկում, մի անգամ փողոցում կերակրեց մի թափառական շան և այս շունը կապվեց նրա հետ:
Ամեն քայլափոխի ուղեկցում էր գրողին:
Նույն օրերին Դոստոևսկին թոքերի բորբոքումով պառկեց հիվանդանոցում, և ընկերներն իմանալով, որ օգնության կարիք ունի, 3 ռուբլի ուղարկեցին նրան (այն ժամանակների համար պատկառելի գումար):
Մի քրեական հանցագործ, որ նույն հիվանդանոցում էր, որոշեց թունավորել Դոստոևսկուն և գումարը գողանալ: Նա թույն լցրեց գրողի կաթի մեջ: Բայց հենց այն պահին, երբ Դոստոևսկին պատրաստվում էր խմել, շունը ներս մտավ, թռավ նրա ծնկներին ու շուռ տվեց բաժակը` լպստելով գետնին թափվածը:
Շունը սատկեց` փրկելով հանճարին, որը դեռ չէր գրել «Ոճիրն ու պատիժը», «Ապուշը», «Կարամազով եղբայրները» և այլ նշանավոր գործեր: