Ադրբեջանի նախագահ Ալիևը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը Հայաստանում մի քանի հազար զինծառայողներով ռազմական բազա ունի, Իրանի և Թուրքիայի հետ Հայաստանի սահմաններն էլ պաշտպանում են ռուս սահմանապահները։ «Ադրբեջանի տարածքում ոչ մի ռուս զինվոր չկա։ Ես չգիտեմ, թե ինչ կարող է պատահել Հայաստանում, բայց ես չեմ ուզում մտածել բացասական արդյունքի մասին: Եթե Հայաստանը շեղվի Վաշինգտոնում ստորագրված փաստաթղթից, դա լրջորեն կվատթարացնի նրա և Միացյալ Նահանգների հարաբերությունները»,- նշել է նա:               
 

Պարոն ՈՒրիխանյան, ձեզ ճի՞շտ հասկացանք

Պարոն ՈՒրիխանյան, ձեզ ճի՞շտ հասկացանք
15.06.2012 | 01:55

Ոնց երևում է, չենք տխրելու: Այդ հնարավորությունը մեզ չի տալու մեր նոր գործընկեր ՈՒրիխանյանը: ԱՄՆ-ին, ՀՀ ոստիկանությանը տեղը դնելուց (չգիտես ինչու նա չցանկացավ ԱԱԾ-ին ևս «տեղը դնել»` Օսկանյանի մասով, բայց դե ոչինչ, կդիմանանք) հետո նա ձեռնամուխ եղավ մի ողջ ժողովրդի, էթնոսի «տեղը դնելու» սուրբ գործին` երեկ թերթերից մեկին տված իր հարցազրույցում կիրառելով «զանգված» եզրույթը:
Երևի ցանկացել էր ասել` հասարակություն, հանրություն կամ գոնե` ժողովուրդ, բայց ստացվել էր` «ինչպես միշտ»:
ՈՒ քանի որ այս մեծ աշխարհում, բացի «շատ հստակ զանգվածի հետ աշխատող, զանգվածի ցանկությունն զգացող, ամեն օր զանգվածի մեջ լինող ԲՀԿ-ից», մի մարդ էլ կա, անունը` Զիգմունդ Ֆրոյդ, ցիտելով նրան ասենք, որ ենթագիտակցական այս «էմանացիան» հենց այնպես չէ պարոնի մոտ, այն ոչ թե վրիպակ, այլ իրական բնութագիր է` ներքին վերաբերմունքի, որի համար, փաստորեն, հայ ժողովուրդը մի պարբերությունում մի քանի անգամ դարձել է «զանգված»:
Հատուկ լիկբեզ պարոն ՈՒրիխանյանի համար. զանգվածը, պարոն ՈՒրիխանյան, անգիտակցական վիճակ է, որին կարելի է կառավարելի դարձնել, այդ էներգետիկան բազմապատկելով: Զանգվածին առավել հատկանշական է ցածր մտածողությունը. օրինակ, ասում են` Հիտլերը զանգվածների մեծ գիտակ էր և, որպես մեծ օկուլտիստ, տիրապետում էր զանգվածին թովելու, նրա ենթագիտակցությունը շտրիխավորելու գործընթացին (որպես կարդացած, զարգացած, ռուսաստաններում «Իշտոյանին, կոսմոնավտին» տեսած մարդ, պարոն ՈՒրիխանյան, թերևս գիտեք նաև, որ շատ երիտասարդ հասակում Հիտլերի վրա գիտափորձ են դրել, ժամանակակից լեզվով ասած` չիպավորել են նրան. դրա համար էր նա այդքան անդրաշխարհային, մի վախեցեք):
Զանգվածը, պարոն ՈՒրիխանյան, նաև կարողություն ունի կլանելու-ոչնչացնելու անհատին. տեղը դնելով կոլեկտիվ-հարթ մտածողությունը (ծանոթ է, չէ՞), այնտեղ ինտելեկտը մարում է, ճաշակը` անառականում, սկսում է իշխել ամբոխի ոգին:
Այնպես որ, եթե անգամ ձեզ ձայն է տվել հինգ հարյուր հազար «զանգված», պետք չէ նրանց մասին մտածել այդպես:
Հետո էլ, մեր մեջ ասած, որ չգիտեք` հարցրեք. բա մենք ինչի՞ համար ենք «ըստեղ»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3278

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ