Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը չունի ոչ բարեկամ երկրներ, այլ ունի պետությունների ոչ բարեկամ վերնախավեր։ Պուտինը կարծում է, որ նրանք, ովքեր դադարեցրել են Ռուսաստանի հետ փոխգործակցությունը քաղաքական ճնշման պատճառով, կվերադառնան։ Ըստ նրա՝ ինքնիշխանության կորուստը կնշանակի Ռուսաստանի գոյության ավարտ։ Նա վստահ է, որ Եվրոպան ներկայում զրկված է ինքնիշխանությունից։               
 

Բաց նամակ` ՌԴ նախագահ Վ. Վ. Պուտինին

Բաց նամակ` ՌԴ նախագահ Վ. Վ. Պուտինին
29.11.2013 | 00:06

Մեծարգո Վլադիմիր Վլադիմիրովիչ
Ողջունում եմ Ձեր այցը Հայաստան: Ես պատկանում եմ Հայաստանի քաղաքացիների այն որակավոր մեծամասնությանը, որը կողմ է Մաքսային միությանը Հայաստանի անդամակցությանը: Ճիշտ է, այն առայժմ միայն մաքսային է, բայց, ամեն դեպքում, միություն է: Մաքսային միության կենսունակության հաստատման լավագույն միջոց կարող են ծառայել այն հաջողված նախագծերը, որոնք կարևոր կլինեն Մաքսային միության անդամ երկրների համար և հաջողությամբ կիրականացվեն նրանց համատեղ ջանքերով: Այդ ռակուրսով ես առաջարկում եմ դիտարկել մեր գիտական խմբի մշակած «Երկրների և աշխարհամասերի հելիոֆիկացիայի» նախագիծը: Հելիոֆիկացիայի կամ մարդկանց կենցաղում և արդյունաբերության մեջ արևային տեխնիկայի և տեխնոլոգիաների համատարած օգտագործման գաղափարը հավասարապես հետաքրքիր է ինչպես էներգետիկ նվազ ռեսուրսներ ունեցող Բելառուսի ու Հայաստանի, այնպես էլ էներգետիկ դրախտի երկրներ հանդիսացող Ռուսաստանի Դաշնության և Ղազախստանի համար: Ես գիտեմ, որ այլընտրանքային էներգետիկայի և, մասնավորապես, արևային տեխնիկայի բնագավառում Ձեր երկրում և Ղազախստանում կատարվում են հսկայածավալ աշխատանքներ, բայց, դատելով կոնկրետ արդյունքներից, կարող եմ փաստել, որ, ինչպես և ողջ աշխարհում, այդ ոլորտը դեռևս երկունքի մեջ է: Չկան արևային տեխնիկայի լիարժեք օգտագործման ուսանելի և ցայտուն օրինակներ: Ամենուր միայն էկզոտիկա է:
Կարելի էր սպասել, որ արևային տեխնիկայի բնագավառում լուրջ գիտական աշխատանքներ պետք է սկսվեին հենց ժամանակակից Հայաստանում: Մեր անկախության առաջին իսկ օրերից մեր բոլոր քաղաքացիները ստիպված էին ճաշակելու իրական էներգետիկ ճգնաժամի դառը պտուղները: Ստեղծված իրադրությունը մեզ ստիպեց մտածել արևային էներգիայի օգտագործման մասին ամենուր, որտեղ դա հնարավոր է. կենցաղում, արդյունաբերության մեջ և այլն: Այդպես ծնվեցին ակադեմիկոս Պարիս Հերունու «Արև» էլեկտրակայանների նախագիծը և իմ գիտական խմբի նախագծած DVH տիպի անհատական կոմբինացված հելիոհամակարգերը և, որպես այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունը հանդիսացող, արևային տեխնիկայի և տեխնոլոգիաների մասսայական օգտագործման կամ հելիոֆիկացիայի գործընթացը: Հելիոֆիկացիայի ծրագիրը ամբողջությամբ պատրաստ է ներդրման ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Ղազախստանում և Ռուսաստանի Դաշնությունում` սկսած Ալթայի երկրամասից և Իրկուտսկի մարզից: Հելիոֆիկացիայի ծրագրի հաջող իրականացումը մեզ թույլ կտա համատեղ ուժերով մասամբ հաղթահարել գլոբալ էներգետիկ և էկոլոգիական ճգնաժամերը: Պետք է նշել, որ էներգետիկայի ոլորտում Ռուսաստանը և Հայաստանն ունեն տրամագծորեն հակառակ դիրքեր: Ռուսաստանը հանդիսանում է աշխարհի հզորագույն էներգետիկ գերտերություններից մեկը` գազի, նավթի, քարածխի, տորֆի և փայտանյութի իր ահռելի պաշարներով: Հայաստանն ունի միայն սահմանափակ հիդրոռեսուրսներ, որոնք չեն կարող բավարարել մեր էներգետիկ կարիքները առանց ռուսական գազի և միջուկային վառելիքի։ Դրանք, պետք է խոստովանել, Հայաստանը ներկրում է միջազգայինից ցածր գներով: Դրա համար շատ շնորհակալ ենք Ռուսաստանի Դաշնությանը: Մեր երկրի համար այսօր, առավել քան երբևէ, կարևոր է լուծել արևի անսպառ էներգիայի օգտագործման խնդիրը: Արևային էներգիայի պոտենցիալով Հայաստանը առաջատար դիրքեր է գրավում աշխարհում: Էկոլոգիապես մաքուր այդ էներգիան Աստված մեզ տվել է և չի խնայել: Հայաստանի տարածքի վրա յուրաքանչյուր տարի իջնող արևի էներգիան հավասարազոր է 15 հազար հայկական ատոմակայանի հզորությանը համազոր կայանների տված գումարային էներգիային: Իրավունք ունե՞նք մենք արդյոք հույսներս կապելու միայն ներկրվող գազի և միջուկային վառելիքի հետ: Իհարկե ոչ: Իսկ աստվածատուր արև՞ը: Արևի էներգիայի լայնամասշտաբ օգտագործումը կարևոր է ոչ միայն Հայաստանի համար: Այն առավել կարևոր է Ռուսաստանի համար: Այստեղ ոչ մի պարադոքս չկա: Ռուսաստանը, ի դեմս Սիբիրի և հարավային մարզերի, ևս ունի արևային էներգիայի օգտագորման ահռելի հնարավորություններ, որոնք հաջողությամբ կարող է օգտագործել իր ներքին էներգետիկ կարիքները բավարարելու համար` հետևողականորեն լուծելով նավթի և գազի ստրատեգիական պաշարների երկարաժամկետ օգտագործման խնդիրը: Հիշենք, որ Միացյալ Նահանգները վաղուց արդեն սահմանափակել է սեփական չվերականգնվող էներգառեսուրսների արդյունահանումը և օգտվում է հիմնականում ներկրվող էներգակիրներից: 100 կամ 200 տարի անց նրանք կարող են ստանալ ստրատեգիական մեծ առավելություն այլ երկրների, այդ թվում նաև՝ Ռուսաստանի, նկատմամբ: Դա անթույլատրելի է: Մեզ համար բնական է, որ Ռուսաստանի, Հայաստանի և Մաքսային միության մյուս երկրների շահերը կարող են համընկնել նաև արևային էներգիայի պրակտիկ օգտագործման բնագավառում:
Վերջին 2 տասնամյակում իմ գիտական խումբը ստեղծել է DVH տիպի կոմբինացված հելիոհամակարգերի և արևային ջերմակայանների մի պատկառելի շարք, որն այսօր տեխնոլոգիապես պատրաստ է հոսքագծային արտադրություն կազմակերպելու համար: Մեր ստեղծած արևային համակարգերը նախատեսված են գյուղական բնակավայրերի և աուլների հելիոֆիկացման համար: Այս ուղղությամբ մենք համագործակցում ենք Ռուսաստանի, Բելառուսի և Ղազախստանի մասնագետների հետ, կատարվել է աշխատանքների որոշակի բաժանում: Մեր արևային պոլիգոններ են այցելել Ռուսաստանի Դաշնության, Բելառուսի և Ղազախստանի դեսպանները և նրանց աշխատակիցները: Եկել է ժամանակը մտածելու մեր ստեղծած արևային օրիգինալ սարքերի համատեղ արտադրություններ կազմակերպելու մասին` տեղական շուկաների և արտահանման համար: Մեր արևային սարքերն ունեն սպառողական գերազանց հատկանիշներ, կարող են ապահովել աշխարհում նախադեպը չունեցող ցածր գները տեղադրված հզորության դիմաց և մեկ կՎտ.ժ ջերմային էներգիայի հաշվարկով: Լուծված է սարքերի պարզեցված սպասարկման խնդիրը և այլն: Արդարացի կլիներ, որ Հայաստանում արևային տեխնիկայի գործարանները կազմակերպվեին Գյումրի, Սպիտակ, Վանաձոր, Ստեփանավան և Սպիտակի երկրաշարժի գոտու այլ քաղաքներում: Սպիտակի ավերիչ երկրաշարժից անցել է ուղիղ 25 տարի, բայց մարդիկ գտնվում են նույն ողբալի վիճակում, չկան աշխատատեղեր: Գործազրկության ճիրաններում է հայտնվել նաև երկրաշարժից տուժածների հաջորդ սերունդը: Մեր աղետի գոտու բնակավայրերը չվերականգնվեցին այնպես, ինչպես ժամանակին մինչև վերջ վերականգնվեցին երկրաշարժերից տուժած Տաշքենդը և Աշխաբադը: ԽՍՀՄ փլզումից հետո բոլոր հետխորհրդային երկրները, բացառությամբ Ռուսաստանի Դաշնության, ձեռքերը լվացին ու մի կողմ քաշվեցին` վերականգնողական աշխատանքներում իրենց մասնակցությունը ավարտված համարելով: Հայաստանը, ունենալով բազում դժվարություններ և խնդիրներ, ի վիճակի չեղավ միայնակ լուծելու աղետի գոտու վերականգնման խնդիրը:
Մեծարգո Վլադիմիր Վլադիմիրովիչ, ես համոզված եմ, որ մենք միասին կկարողանանք հաջողությամբ հաղթահարել մեզ բաժին հասած բոլոր դժվարությունները, լուծել անլուծելի թվացող բազմաթիվ խնդիրներ: Մաքսային միության տարածքում հելիոֆիկացիայի մեր ծրագրի իրականացման միջոցով պատրաստ եմ իմ` սովետական գիտնականիս, համեստ ավանդը ներդնելու մեր նոր, ավելի հզոր և կենսունակ միության կայացման գործում: Հաջողություն եմ մաղթում Ձեզ Ձեր կարևոր առաքելության մեջ: Աստված Ձեզ օգնական:


Հարգանքով`
Վահան ՀԱՄԱԶԱՍՊՅԱՆ
Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր
Երևան, 28.11.2013 թ.

Դիտվել է՝ 2542

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ