Նախկին-ներկա խոսույթը խորն արմատացած է մարդկանց մեջ։ Պարզ ընկալման դեպքում դա հասկանում են որպես նախկին ու ներկա գործիչներից ձերբազատման ցանկություն։
Իրականում, խորքային առումով, դա ավելի լուրջ պատճառներ ունի, որը հանրային ընկալմամ մեջ չի բանաձևվել։
Կա սոցիալական պահանջ հանրության կամ, ավելի ճիշտ, ազգի տրանսֆորմացիայի, կերպարանափոխության համար։ Հին ձևով այլևս ապրել չի ստացվի, իսկ ներկան անընդունելի է, դա նվաստացում ու ինքնությունից հրաժարում է։
Նախկին-ներկա խոսույթն անձերի մասին չի, դա նախկին-ներկա ապրելակերպից հրաժարումն ու խորքային կերպարանափոխության պահանջն է։
Ստեփան Դանիելյան