Չնա­յած Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նը սե­փա­կան լրատ­վա­մի­ջո­ցով փոր­ձեց ԱԱԾ նախ­կին պետ Ար­թուր Վա­նե­ց­յա­նին կա­պել նախ­կին­նե­րի հետ, հա­մա­րել դա­վա­դիր սխե­մա­յի ան­դամ, բայց ինչ­պես ա­սում են` черный PR тоже PR! Այս ա­մե­նը հիմք դար­ձավ, որ Վա­նե­ց­յա­նի՝ ընդ­դի­մու­թ­յան հա­վա­նա­կան լի­դեր լի­նե­լու խո­սակ­ցու­թ­յուն­ներն ակ­տի­վա­նան և նրա ա­պա­քա­ղա­քա­կան կեր­պա­րից քա­ղա­քա­կան մր­ցա­կից կերտ­վի։

2020-ը մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում բա­վա­կան լար­ված սկս­վեց, ա­մեն վայր­կյան թե­ժա­ցող զար­գա­ցում­նե­րը ստի­պում են ա­չալր­ջո­րեն հետևել ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րին ու հա­վա­սա­րակ­շիռ մո­տե­ցում ցու­ցա­բե­րել։

Տիգրան Բալայանը ( Tigran Balayan ) մինչ Նիդերլանդներում արտակարգ և լիազոր դեսպանի (2018թ. հոկտեմբերից) պարտականություններ ստանձնելը` արտաքին գործերի նախարարությունում վարել է տարբեր պաշտոններ, երկար տարիներ եղել է ՀՀ ԱԳՆ մամուլի խոսնակը, ունի աշխատանքի հարուստ փորձ:

Հա­յաս­տա­նում ար­դեն 100-ից ա­վե­լի կու­սակ­ցու­թյուն­ներ կան, բայց շա­րու­նա­կում են նո­րե­րը ստեղծ­վել։ Վեր­ջերս նոր կու­սակ­ցու­թյուն ստեղ­ծե­լու մա­սին հայ­տա­րա­րեց քա­ղա­քա­գետ ՍՈՒ­ՐԵՆ ՍՈՒ­ՐԵ­ՆՅԱՆ­ՑԸ։ Քա­ղա­քա­կան այս գու­նապ­նա­կին պե՞տք են նոր կու­սակ­ցու­թյուն­ներ, երբ քա­ղա­քա­կան դաշ­տը բա­ժան­ված է «սևե­րի» ու «սպի­տակ­նե­րի»։ Նոր կու­սակ­ցու­թյան և հա­յաս­տա­նյան այ­սօր­վա ներ­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի շուրջ ենք զրու­ցել քա­ղա­քա­գե­տի հետ։

Վլադիմիր Պուտինը իշխանության ղեկին է համարյա 20 տարի: Լրագրողների հարցերին հազվադեպ է պատասխանում, առավաելևս՝ իր նախագահական ժամկետի ավարտի մասին: Սակայն մամլո ասուլիսում նա խոսեց, գրում է Քրիստինա Հեբելը Der Spiegel-ում:

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է հա­սա­րա­կա­կան, քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ ՄԱ­ՐԻ­ՆԱ ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԸ։

Մայ­րա­քա­ղա­քի կա­ռա­վա­րու­մը ստանձ­նած քա­ղա­քա­յին իշ­խա­նու­թյան գոր­ծու­նեու­թյան, գոր­ծա­րար­նե­րից նվեր ստա­ցած «Կա­մազ»-նե­րի, ա­մա­նո­րյան գերշ­քեղ ծախ­սե­րի ու հա­րա­կից այլ հար­ցե­րի շուրջ «Ի­րա­տե­սը» զրու­ցել է Երևա­նի ա­վա­գա­նու «Լույս» խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար ԴԱ­ՎԻԹ ԽԱ­ԺԱ­ԿՅԱ­ՆԻ հետ:

«Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի մա­սին» օ­րի­նագ­ծին, որ նա­խա­տե­սում է ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րին վա­ղա­ժամ կեն­սա­թո­շա­կի ու­ղար­կել, կողմ էր միայն խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը՝ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը:

Երևան­ցի­նե­րի 80 տո­կոս վս­տա­հու­թյան քվեով մեկ տա­րուց ա­վե­լի քա­ղա­քա­պե­տի ա­թո­ռը զբա­ղեց­նող Հայկ Մա­րու­թյա­նը դեռ չի ա­րել այն բե­կում­նա­յին քայ­լե­րը, ո­րոնց մա­սին իշ­խա­նա­փո­խու­թյան օ­րե­րին վե­րամ­բարձ տո­նով հայ­տա­րա­րում էր։ Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում հա­զիվ հնա­րա­վոր ե­ղավ իր իսկ պաշ­տո­նա­վար­ման շր­ջա­նում աղ­բից խեղդ­վող քա­ղա­քում քիչ թե շատ մաք­րու­թյուն հաս­տա­տել։

«Վեր­նա­տուն» քա­ղա­քա­կան հար­թա­կի ա­ռա­ջին հրա­պա­րա­կա­յին նիս­տից հե­տո իշ­խա­նու­թյան ար­ձա­գան­քը բա­վա­կան բուռն էր։ Սա­կայն այն­տեղ հն­չեց բա­վա­կան ա­ռողջ քն­նա­դա­տու­թյուն, ո­րի հետ պետք է հաշ­վի նս­տել, բայց այս իշ­խա­նու­թյու­նը բո­լոր «տե­սա­կի» նախ­կին­նե­րին լսե­լու ցան­կու­թյուն չու­նի։ Այս հար­թա­կի, երկ­րի տն­տե­սա­կան վի­ճա­կի մա­սին զրու­ցում ենք տն­տե­սա­գետ ՎԱՐ­ԴԱՆ ԲՈՍ­ՏԱՆ­ՋՅԱ­ՆԻ հետ։