Մարտի 14-ից Լոնդոնում մեկնարկած շախմատային թագի հավակնորդների մրցաշարի մրցումային առաջին եռօրյան ավարտված է: Հուրախություն շախմատասերներիս` գերազանց է մեկնարկել մեր շախմատային հույս Լևոն Արոնյանը, ով, առաջին տուրում Մագնուս Կառլսենի հետ սպիտակ խաղաքարերով ոչ-ոքի խաղալուց հետո, հաջորդաբար ծնկի բերեց Բորիս Գելֆանդին, Վասիլի Իվանչուկին: Հատկապես տպավորիչ էր ուկրաինացի գրոսմայստերի հետ խաղացած պարտիան, որտեղ սևերով հանդես եկած հայ շախմատիստը շնչելու հնարավորություն չտվեց մրցակցին ու հաղթանակի հասավ բացառիկ գեղեցիկ ոճով:
Անշուշտ, փառահեղ արդյունք կլիներ, եթե Արոնյանն ամբողջական միավոր վաստակեր և նորվեգացու հետ պայքարում, սակայն ցանկալին ու իրականը ոչ միշտ են համատեղվում: Հաշվի առնելով, որ ընթերցողի համար հետաքրքրական կլինի այդ խաղի վերաբերյալ Արոնյանի մեկնաբանությունը, ներկայացնենք այն. «Կապ չունի, թե առաջին կամ վերջին տուրում ում դեմ ես խաղում: Իհարկե, այս պարտիայում ավելի լավ արդյունքի կարող էի հասնել, սակայն տասնմեկերորդում հիմար քայլ կատարեցի, որից հետո խաղը երկար չշարունակվեց: Նման զարգացման չէի սպասում: Բացատրեմ` տասնմեկերորդ քայլն ինքնին սխալ չէ, սակայն, չգիտես ինչու, ես կարծում էի, որ եթե խաղայի Na2, ապա Մագնուսը պիտի թագուհիները փոխանակեր: Այդպիսով հնարավոր է սպիտակները մի փոքր առավելություն ստանային: Սակայն նա կարող էր թագուհին տեղափոխել: Տարօրինակ է, որ ես դրա մասին մոռացել էի: Դա էր իմ սխալը»:
Ինչևէ, ցանկանք, որ սա մեր գրոսմայստերի միակ սխալը լինի, ու նա կարողանա պահպանել հաջորդ տուրերի բարձր տոնայնությունը: Այնպես որ, առա՛ջ, Արոնյան:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ