Հրեաները համաշխարհային ուժ են, ինչը չի կարելի հաշվի չառնել

Վերջերս ռուսական մամուլում մի ընդարձակ հոդված էր հրապարակվել այն մասին, որ հայ-հրեական (իսրայելական) հարաբերություններում առկա խոչընդոտները առայժմ լուծումներ չեն ստանում. հրեաները չեն ճանաչում Հայոց ցեղասպանությունը, երկու պետությունների մայրաքաղաքներում չկան համապատասխան դեսպանություններ, Իսրայելը ինտենսիվորեն զինում է Ադրբեջանին և այլն: Հոդվածում նաև նշված էր, որ Հայաստանը, այնուամենայնիվ, չի փչացնում հարաբերությունները Իսրայելի հետ, և որ դա խոհեմ քաղաքականություն է: Դուր է գալիս մեզ, թե ոչ, հրեաներն իրոք համաշխարհային ուժ են, ինչը չի կարելի հաշվի չառնել:
Որ Հայաստանում չկա անտիսեմիտիզմ, հիանալի է: Եվ դա հաստատում են նաև մեր երկրում ապրող հրեաները: Սակայն, իհարկե, բնավ էլ ոչ այս կապակցությամբ հազիվ թե կարելի է ասել, թե ընդհանուր առմամբ այլ երկրներում թուլանում են հակահրեական տրամադրությունները: Ռուս նացիոնալիստական մամուլում ժամանակ առ ժամանակ վերծանվում է տեղացի հրեաների պահվածքի հարցը` շեշտադրվում է դրա հակառուսական բնույթը: Սակայն Վլադիմիր Պուտինը ելցինյան հզորագույն հրեական օլիգարխիան ջախջախելուց հետո բավականին հավասարակշիռ քաղաքականություն է վարում նրանց նկատմամբ. զգացվում է, որ նա չի ուզում իր համար ավելորդ խնդիրներ ստեղծել: Բոլոր դեպքերում հրեաների հետ կապված շատ իրադարձություններ կարող են ինչ-որ տեղ ուսանելի լինել նաև մեզ համար:

Թվում էր գոնե ՈՒկրաինայում հրեաները պիտի որ իրենց լավ զգային: Ի վերջո, հրեական ծագում ունեն ներկայիս նախագահ Պյոտր Պորոշենկոն (Վալցման) և վարչապետ Վլադիմիր Գրոյսմանը, երկրի գլխավոր օլիգարխները: Բայց ահա իսրայելցի ճանաչված հասարակական գործիչ Ավիգդոր Էսկինը ռուսական մամուլում ոչ ավելի, ոչ պակաս հայտարարում է. «Ավարտվում է հրեաների հազարամյա ներկայությունը ՈՒկրաինայում»: Ի՞նչ է տեղի ունենում, ինչու՞ են խորապես մտահոգված ՈՒկրաինայում Իսրայելի դեսպան Բելոցերկովսկին, հրեա պատգամավոր ռաբբի Այխլերը և առհասարակ տեղի հրեական համայնքը:
Հայտնի է, որ նացիոնալիզմի որդը շատ արագ է բազմանում քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական անկայուն-հակասական իրավիճակներում: ՄԱԿ-ի տվյալներով, եթե մինչև եվրամայդանը աղքատության եզրին էր ապրում ՈՒկրաինայի բնակչության 10 տոկոսը, ապա այդ ցուցանիշը 2017 թվականի սկզբին արդեն հասել էր 60 տոկոսի: Գումարած Ղրիմի կորուստը, դոնբասյան անջատողական խռովումները, որոշ հարևան պետությունների տարածքային պահանջները: Ահա և նացիոնալիզմով համակված ՈՒկրաինան, հայտնվելով Արևմուտքի ու Ռուսաստանի շահերի կիզակետում, քավության նոխազներ է փնտրում ի դեմս ռուսների, լեհերի, հունգարների, ռումինացիների և, իհարկե, հրեաների:

Վերջին մարդահամարի տվյալներով՝ էթնիկ ուկրաինացիները բնակչության 80 տոկոսն են, հրեաները` 0,2 տոկոսը: Ահա և ուկրաինացի նացիոնալիստներն ընդվզում են, թե ինչու երկրի քաղաքական-տնտեսական վերնախավում տոկոսային հարաբերությունը բացարձակապես հրեաների օգտին է` սկսած բարձրագույն ղեկավարությունից: Ռադայում վերջիններս կազմում են պատգամավորների 26 տոկոսը: Ընդ որում, մեղմ ասած, մեծ կասկածներ կան հրեաների ուկրաինամետ գործունեության հարցում: Ավելին, ՈՒկրաինայի հերոս, գեներալ-լեյտենանտ, երկարամյա պատգամավոր Գրիգորի Օմելչենկոյի ասելով, ՈՒկրաինան միջազգային սիոնիզմի գլխավոր պարգևն է, և որ հրեաները, իբր, պայքար են ծավալել տարածքային նվաճումների համար: Գեներալը համոզված է, որ մշակված է «Նոր Երուսաղեմի» պլան, ըստ որի՝ ուկրաինական հինգ մարզերի միավորումով երեք տարի հետո կհիմնադրվի հրեական հանրապետություն, մայրաքաղաքը` Դնեպրը (նախկին Դնեպրոպետրովսկը), մշակութային մայրաքաղաքը` Օդեսան: Հավաստվում է, որ գալիք «հանրապետության» խոշորագույն քաղաքներում արդեն բացվում են իվրիտի դասընթացներ, եկող տարի կներմուծվի հրեական աստվածաշնչի` Թորայի, ուկրաիներեն թարգմանված 100 հազար օրինակ: Ծրագրված է մինչև 2025 թվականը ուկրաինական Հրեաստան տեղափոխել մոտ 5 միլիոն հրեայի և այլն, և այլն: Պարզվում է՝ ՈՒկրաինայի Կենտրոնական բանկը ևս ենթարկված է Ռոտշիլդների կլանին: Եվ այս ամենը չի կարող հակահրեական ագրեսիվ կրքեր չառաջացնել:

Մտացածի՞ն են այս պնդումները, թե՞ դրանք ինչ-որ իրական հիմքեր ունեն: ՈՒկրաինացի հրեաների համար այս պարագան արդեն այնքան էլ կարևոր չէ: Այս կապակցությամբ խոր մտահոգություններ են հայտնում Իսրայելի խորհրդարանը` Կնեսետը, համաշխարհային ու տարբեր երկրների հրեական կազմակերպությունները: Կրակ է վառվում ուկրաինացի հրեաների ոտքի տակ` տագնապ է հնչեցնում Էսկինը: Հրեաների մեջ չի կարող սարսափ չառաջացնել պետական մակարդակով Բանդերայի, Շուխևիչի, Պետլյուրայի և նմանների հերոսականացումը, որոնք հայտնի են տասնյակ հազարավոր հրեաների դեմ կազմակերպված ջարդերով ու կոտորածներով: Իսկ ահա ՈՒկրաինայում շարունակում են բազմանալ սրանց հուշարձանները, սրանց անուններն են կրում հազարավոր փողոցներ ու հիշարժան վայրեր: Պակասը լրացնում են ուկրաինացի որոշ գործող քաղաքագետներ: Հայտնի ծայրահեղական պատգամավոր Նադեժդա Սավչենկոն, դժգոհելով, որ ՈՒկրաինայում իշխանության գլուխ գտնվող անձանց 80 տոկոսը ուկրաինական արմատներ չունի, անսքող հայտարարում է. «Ես ոչինչ չունեմ հրեաների դեմ: Ես չեմ սիրում ջհուդներին»: Անկարելի է, որ ցեղասպանություն ապրած ժողովուրդը անտեսի ստեղծված իրավիճակը:

Եվ ինչն է այստեղ մխիթարականը հրեաների համար: Հազարամյակներ հետո վերածնելով Իսրայել պետությունը, հրեաները կարողացան այն դարձնել հզոր տերություն: Միաժամանակ, և սա արժե հատուկ ընդգծել` որպես ապահով թիկունք տարբեր երկրներում ապրող այն հայրենակիցների համար, որոնք տարբեր պատճառներով, այդ թվում՝ անտիսեմիտիզմի բերումով, ուզում են վերադառնալ ու բնավորվել ավետյաց երկրում` իրենց պատմական հայրենիքում: Համենայն դեպս, եվրամայդանից հետո 4,5 հազար ուկրաինացի հրեաներ արդեն արտագաղթել են Իսրայել: Եվ այդ գործընթացը գնալով ուժեղանում է: Ամենայն հավանականությամբ Իսրայելի բնակչության թիվը առաջիկայում կհասնի 9 միլիոնի:
Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Մոսկվա

Հ. Գ. Իրանի և Թուրքիայի ղեկավարների հետ հանդիպումից առաջ ու՞մ հետ հեռախոսով խորհրդակցեց Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը: ԱՄՆ-ի, Սաուդյան Արաբիայի, Եգիպտոսի ղեկավարների և, իհարկե, Իսրայելի վարչապետի հետ: Բայց չէ՞ որ խոսակցության թեման առնչվում էր նաև Հարավային Կովկասին…ա

Հեղինակի նյութեր

• «Ճղճղոցը» լռեցրին
• Քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը երկ­րորդ հնա­գույն մաս­նա­գի­տու­թ­յունն է
• Հեշտ է ա­սել` ա­նուղ­ղե­լի ռու­սա­սեր­ներ են
• Խո­պան­չիու­թ­յու­նը դար­ձել է ապ­րե­լա­կերպ, սո­վո­րու­թ­յուն, կեն­ցաղ
• Երբ խոս­քը մի­լիար­դա­վոր դո­լար­նե­րի մա­սին է, մեծ տե­րու­թ­յուն­նե­րը գոր­ծում են ա­նո­ղոք
• Ոչ էն է մի բան, ո՛չ էլ` էս
• Եթե գլուխ չես հա­նում սե­փա­կան ղե­կա­վար­նե­րից
• Կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին աշ­խար­հա­փո­փո­խու­թ­յուն
• Ամեն ժո­ղո­վուրդ ար­ժա­նի է իր ղե­կա­վա­րին
• Ա՜խ այդ անշ­նոր­հա­կալ ռուս­նե­րը
• Հույս-հարց-պա­հան­ջը ար­դեն դառ­նում է ինք­նան­վաս­տա­ցու­ցիչ
• Ներ­վեց... թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը, բայց նա հրեա էր
• Գլխա­վոր կռ­վախն­ձո­րը կդառ­նա Ղա­րա­բա­ղը
• «Ի՜նչ հայ, հրեա է» («Հրեա­նե­րից պր­ծանք, ան­ցանք հա­յե­րին»)
• Քսան տա­րի նույն դեմ­քին են նա­յում
• Պու­տի­նի, լե­հե­րի և հրեա­նե­րի մա­սին
• Հա­յաս­տա­նը կա­րիք ու­նի փոր­ձա­ռու­թ­յան
• Չտես­նե­լու չտանք, թե վեր­ջերս Շոյ­գու­յին ինչ շու­քով ըն­դու­նե­ցին Բաք­վում
• Երբ ան­գամ մեկ ըն­տա­նիքն է դառ­նում հո­գա­ծու­թ­յան ա­ռար­կա
• Ինչով են զբաղ­ված եվ­րո­պա­ցի­նե­րը

Մեկնաբանություններ