Վերջերս իրական պատմության հիման վրա նկարահանված մի ֆիլմ էի նայում, որտեղ հիվանդանոցի բուժեղբայրը 15 տարվա իր աշխատանքային պրակտիկայում ավելի քան 400 հիվանդի էր սպանել՝ նրանց физраствор-ի մեջ գյլուկոզա ներարկելով։
Տիկ-տոկով ու գադջեթներով մեծացրածների համար չեմ գրում, հետևաբար կարծում եմ, որ իմ ընկերները, որոնց ուղեղներն ընդունակ են ցանկացած ծավալի և բարդության տեքստ ընկալելու, չեն նեղվի երկար գրած մտքից։
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...