Աստվածաշունչ մատյանից

Մի՛ հոժարիր խոսքդ կրկնել ո՛չ բարեկամին և ո՛չ թշնամուն։ Եթե ներսդ մեղքեր չունես, բնավ մի՛ ասա ուրիշին, քանզի նա կլսի և կզգուշանա քեզնից։ Լսեցի՞ր որևէ խոսք` թող մեռնի այն քո սրտում. պի՛նդ կաց, քանզի այն քեզ չի պատռի և դուրս չի գա։ Տխմարն իր խոսքից այնպիսի տանջանք է կրում, ինչպես երեխայից ծնվածը։ Ինչպես մարդու մարմնի մեջ մխրճված նետն է, այնպես էլ խոսքն է անմիտ մարդու սրտում։

Սիրաքի իմաստություն 19. 7-12

Մեկնաբանություններ