Մեր հողը մեզնից խլելու հարցից ավելի ազգային հարց կարո՞ղ է լինել
28.04.2020 | 00:43
Ոչ մեկը չի առարկի այն հարցում, որ այս իշխանության ղեկավարը շատ է սիրում խոսել։ Անգամ զարմանալու չափ շատ, որովհետև պետության ղեկավարը, այն էլ՝ հոգսաշատ երկրի, այդքան շաղակրատելու իրավունք չունի։ Բայց ինչի՞ մասին է ամենից շատ սիրում «լայվ» կամ ֆեյսբուքյան գրառում անել Նիկոլ Փաշինյանը։ Եթե պայմանականորեն դասակարգենք, ապա թեժ տասնյակի առաջին հորիզոնականը ընտանեկան թեմաներն են։ Մամուլի ցանկացած հրապարակում, սոցցանցի անգամ մեկ գրառում սեփական ընտանիքի վերաբերյալ Փաշինյանն անարձագանք չի թողնում, հաջորդը սեփական իշխանության այս կամ այն ձախողված քայլի մասին ուղիղ եթերն է, դրան հաջորդում է տնտեսական «աճի» վերաբերյալ թվերի հրապարակումը, որոնք հետագայում սրբագրվում են կամ արժանանում մասնագետների քննադատությանը։ Այս բոլոր թեմաներում կարմիր գծի պես անցնում է մեկ կարևոր ուղերձ։ Ամեն ինչի մեղավորը նախկիններն են՝ իրենց մնացորդներով։ Արդեն խիստ կանխատեսելի է նրա «լայվերի» սցենարը՝ սկզբից մանիպուլացնել թեման, հետո հիշել «թալանչի» նախկիններին և ավարտին կոնկրետ թիրախներ ընտրել ու ողջ մաղձը պարպել նրանց վրա։
Նրա «լայվային» անդորրն այս անգամ խախտեց ոչ ավանդական մի հարց, որի վերաբերյալ նրա խոսքին հանրությունն ամենաշատն էր սպասում։ Բայց շատախոսության սիրահար մեր վարչապետը լռեց ու արդեն վտանգավորության չափ շատ լռեց։ Խոսքը Արցախի մասին է, ավելի ճիշտ, ՌԴ արտգործնախարարի՝ հակամարտության լուծման փուլային տարբերակի մասին հայտարարության։ Սա ոչ ֆեյքային ֆաբրիկայի շրջանառած թեմա է, ոչ նախկինների քննադատություն, որը կարող ես անտեսել, ոչ էլ «մնացորդների» դիվերսիա։ Սա ամենաբարձր մակարդակով, համանախագահ երկրի ներկայացուցչի հստակ խոսք է, որին ոչ թե պետք է, այլ պարտադրված է անդրադառնալ Նիկոլ Փաշինյանը։ Ավաղ։
Երեկ նա կրկին «լայվ» մտավ ու խոսեց արդեն իբր ազգային արժեքների մասին, բնականաբար, «ապազգային» նախկինների ֆոնին։ Սակայն ազգայինը պահպանելու մասին խոսող մարդը լռում է հող հանձնելու հայտարարության մասին։ Քաղաքական օրակարգն արդեն մեկ շաբաթից ավելի մոլեգնած Մինսկի համանախագահներից մեկի, մեր երկրի ռազմավարական դաշնակից երկրի արտգործնախախարի կարծիքը Փաշինյանը բանի տեղ չի դնում ու մի կես բառ էլ չի ասում։ Դե, դա ի՞նչ ազգային հարց է, որ։ Մինչդեռ հայի ինքնության, ազգայինի պահպանման ամենամեծ վտանգն է դամոկլյան սրի նման այսօր կախված մեր երկրի գլխին։ Մեր տարածքների հանձնման, մեր հողը մեզնից խլելու հարցից ավելի ազգային հարց կարո՞ղ է լինել։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
Տարածաշրջանային
Սա ապտակ է ոչ միայն թուրքական Կիպրոսին, այլև՝ հենց Թուրքիային
2025 թվականի ապրիլի 4-ին Սամարղանդում տեղի ունեցավ Եվրոպական Միության և Կենտրոնական Ասիայի առաջին գագաթնաժողովը։Դրան մասնակցել են Ղազախստանի, Ղրղզստանի, ՈՒզբեկստանի, Թուրքմենստանի առաջնորդները և ԵՄ ղեկավարությունը։ Հանդիպումից հետո բոլոր մասնակից թյուրքալեզու երկրները հռչակագիր ընդունեցին...
