«Դատապարտելի, սադրիչ և հրահրող» որակված գործողություն: Սա ՀՀ «ղեկավարի», շեշտում եմ, ՀՀ ղեկավարի, ոչ թե Ադրբեջանի կամ Թուրքիայի ղեկավարի որակումն է երեկ տեղի ունեցած ավանադական ջահերով երթին նախորդող դրոշների այրմանը: Այդ գործողությունից օտարվելու կամ այդ գործելաոճը չկիսելու շատ տարբեր քաղաքական վարժություններ կային, որոնցից ոչ մեկը Փաշինյանը չկիրառեց: Սկսած այդ գործողության չմեկնաբանումից՝ վերջացրած այդ գործողության հետ համաձայն չլինելով պաշտպանել սեփական քաղաքացիների արտահայտչաձևի ընտրության իրավունքը: Նա արեց այլ բան. նա խոսեց Ադրբեջանի և Թուրքիայի անունից, նրանց փոխարեն և նրանց շահերից:
Եթե կա մեկը, ում համար քաղաքական, անձնական, բարոյական և մենթալ առումով դատապարտելի է
-Հայ ազգի, էթնոսի ցեղասպանության հեղինակ պետության,
-Արցախի բնակչության բռնագաղթի և էթնիկ զտման կազմակերպիչ և իրականացնող պետության,
-Հայաստանի Հանրապետության տարածքները օկուպացրած պետության,
-Շուրջ 30 տարի Հայաստանը շրջափակման մեջ պահող պետության,
-Համատեղ և միասնական ռազմուժի կիրառմամբ և պատերազմով շուրջ հինգ հազար հայորդիների կյանք խլած պետությունների պետական սիմվոլների հրապարակային այրումը, և այդ մարդիկ պաշտոնապես ներկայացնում են քո պետությունը և դատապարտում են այդ ցեղասպան պետությունների պետական խորհրդանիշների՝ այսինքն, նույնիսկ միջազգայնորեն ճանաչված և հարևան պետությունների պետական քաղաքականության նկատմամբ իր քաղաքացիների ընդամենը ազատ և կամային արտահայտչաձևը, ուրեմն քո պետությունը ներկայացնողները բացարձակ կապ և առնչություն չունեն քեզ հետ և քո պետության հետ:
Նրանք, որքան էլ քողարկեն, այնուամենայնիվ ունեն ուղիղ կապ, առնչություն, շահեր քեզ ցեղասպանած և ցեղասպանող պետությունների հետ և հանդիսանում են վերջիններիս շահերի փաստացի պաշտոնատարները, այլ ոչ թե՝ քո:
P.S. Մեր ժողովրդի 680.000 ներկայացուցիչներ շատ ավելի սադրիչ և հրահրող գործողություն են կատարել հենց իրե՛նց նկատմամբ, քան թշնամու դրոշ այրելը՝ քեզ են ընտրել:
Վլադիմիր Մարտիրոսյան