ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփն այսօր առավոտյան CNN հեռուստաալիքին հայտարարել է, որ ինքը «չի մտածում» միլիարդատեր Իլոն Մասկի մասին և մոտ ապագայում նրա հետ չի խոսելու։ «Ես նույնիսկ չեմ մտածում Իլոնի մասին։ Նա խնդիր ունի։ Խեղճը խնդիրներ ունի», - ասել է Թրամփը։ Այն հարցին, թե արդյոք զրուցե՞լ է Մասկի հետ, նա պատասխանել է. «Ոչ։ Կարծում եմ՝ որոշ ժամանակ նրա հետ չեմ խոսի, բայց նրան ամենայն բարիք եմ մաղթում»։               
 

Մոսկվան ունի երեք նպատակ Հարավային Կովկասում

Մոսկվան ունի երեք նպատակ Հարավային Կովկասում
16.04.2016 | 12:30

Փետրվարին ռուսական ռազմաօդային ուժերը հայտարարեցին МиГ-29 կործանիչներ ու այլ նորագույն ինքնաթիռներ Հայաստանի ռազմաբազա ուղարկելու մասին, որ 25 մղոն է հեռու թուրքական սահմանից: Մոսկվան Երևանին խոստացել է 200 միլիոն դոլարի վարկ՝ զենք գնելու համար և հայտարարել է բանակցությունների մասին, որ Ռուսաստանը և Իրանը միացնող էներգետիկ համակարգն անցնի Հայաստանով՝ The Washington Post-ում գրում է Օքսֆորդի համալսարանի ասպիրանտ Սեմյունել Ռամանին, որ մասնագիտացել է Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականությամբ 1991-ից հետո: Հայաստանը Ռուսաստանի դաշնակիցն է և ԵԱՏՄ անդամ: ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո Մոսկվան նշանակալից ռազմական աջակցություն է ցույց տվել Հայաստանին, որ օգնի պահել Լեռնային Ղարաբաղի վիճելի շրջանը: Սակայն Հայաստանով Ռուսաստանի հետաքրքրվածությունը ուժեղացել է վերջին ամիսներին: Մոսկվան երեք նպատակ ունի:
Առաջինը՝ «օղակել Թուրքիան»: «Ռուսաստանի՝ Հայաստանի հետ ամրապնդվող ալյանսը ավելի մասշտաբային ռազմավարության մասն է՝ վախեցնել թուրքական կառավարությանը և երաշխավորել, որ Անկարան չի խփի հերթական ռուսական ինքնաթիռը Սիրիայի ճանապարհին: Ռուսական զորքերի տեղակայումը թուրքական սահմանի մոտ և Լեռնային Ղարաբաղի կոնֆլիկտի պարբերական սրումը Մոսկվան դիտարկում է իբրև իր նպատակին հասնելու միջոցներ:
Ադրբեջանը սերտ մշակութային կապեր ունի Թուրքիայի հետ և նրա կարևոր տարածաշրջանային դաշնակիցն է: ՈՒժեղացնելով ռազմական աջակցությունը Հայաստանին, Ռուսաստանը խարխլում է Թուրքիայի կովկասյան ռազմավարությունը և ամրապնդում է իր ազդեցությունը տարածաշրջանում:
Ռուսական ասադամետ հակաԻՊական արշավը Սիրիայում ևս մեկ պատճառ է, որ Ռուսաստանը որոշել է մեծացնել Հայաստանի ռազմական օգնությունը: ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո Հայաստանը և բաասական Սիրիան սերտ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատեցին, Երևանը կենսականորեն կարևոր է համարում Սիրիայում ապրող 120 հազար հայերի իրավունքների պաշտպանությունը: Ինչպես Ռուսաստանը, Հայաստանը Ասադին համարում է ամբողջ Սիրիայի օրինական նախագահ: Ասադը պաշտոնապես ճանաչել է հայերի ցեղասպանությունը 2015-ի նոյեմբերին Agence France-Presse-ին տված հարցազրույցում: Առաջին անգամ էր, որ Սիրիայի նախագահը մեկնաբանում էր սուր հակասություններ առաջացնող հարցը և դա արմատական փոփոխություններ նախանշեց սիրիական քաղաքականության մեջ:
Երրորդ՝ Ռուսաստանի համար կարևոր է ապահովել Հայաստանի կայունությունը: Հայաստանի հետ Ռուսաստանի հարաբերությունների ամրապնդումը սերտ կապված է Հայաստանում իշխանության փոփոխությունը կանխելու Ռուսաստանի շահագրգռվածության հետ: Ռուսաստանը մնում է Հայաստանի խոշորագույն առևտրական գործընկեր:
Հայաստանի տնտեսական կախվածությունը Ռուսաստանից նշանակում է, որ Ռուսաստանի հետևից Հայաստանը մխրճվեց ռեցեսիայի մեջ 2014-ին: Երբ անցյալ ամռանը բողոքի ակցիաներ սկսվեցին էլեկտրաէներգիայի գնի բարձրացման դեմ, իշխանությունը թուլացրեց «Էլեկտրական Երևան» ակցիայի մասնակիցների հակառուսական տրամադրությունները՝ ընդգծելով դժգոհության ներքին պատճառները: Հայաստանում իշխանության փոփոխությունը Ռուսաստանին մենակ կթողնի Անդրկովկասում: Տևական տնտեսական լարվածության շրջանում բարձր վարկանիշը պահպանելու համար Պուտինին պետք է, որ Ռուսաստանի հասարակությունը համարի, թե Մոսկվան, ինչպես նախկինում, պահպանում է վերահսկողությունը նախկին խորհրդային տարածքների վրա:
Սեմյուել ՌԱՄԱՆԻ, The Washington Post


Հ.Գ. Դուք այս օրերին չե՞ք ունեցել այն զգացողությունը, որ Բաքվի սկսած քաղաքական պատերազմը գլոբալ խաղի մաս էր, որ աստիճանաբար ուրվագծվելու է առաջիկայում: Պատերազմը քաղաքականության մաս է, բնականաբար: Իսկ քաղաքականության մեջ գործոն կարող ես լինել, եթե անկախ ես: Մոսկվային միշտ պետք է եղել Հայաստանում թույլ, հնարավորինս լեգիտիմության նվազ պաշարով իշխանություն, որ առավելագույնս կարողանա իր վերահսկողության տակ պահել: Համենայն դեպս՝ Հայաստանում ստեղծել է և պահեստային ուժեր՝ ի դեմս ռուսական դաշտում գործող ընդդիմության և հասարակական սեկտորի: Մենք դա միշտ իմացել ենք, բայց այս օրերին այդ ամենը դառնում է պարզապես վտանգավոր:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1545

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ