Արագ աչքի անցկացրի IRI անցկացրած հարցման արդյունքները: Որպես 5-6 տարվա սոցհարցման խմբի համակարգող ասեմ, որ եթե ինֆորմացիայի հիմնական (69%) աղբյուրներն են Հ1-ը, իշխանամերձ ու, այսպես կոչված, չեզոք (՞) այլ հեռուստաընկերությունները, ապա արձանագրված պատկերն էլ հիմնականում կլինի իշխանամետ: Մի երկու տվյալ, որպեսզի հստակ երևա մեր հասարակության դեմքը:
Այսպես, Նիկոլին վստահում է 16%-ը, բայց ՔՊ-ին ձայն կտար 20%-ը՝ երբ ՔՊ ասելով հասկանում ենք Նիկոլ: Նիկոլը երկիրը վեր է ածել ոստիկանապետության, բայց ոստիկանությունից գոհ է 61-62%-ը: Երկրում որոշում ընդունող մեկ մարդ կա միայն, բայց, 55%-ի կարծիքով, ինքը կարող է ազդել որոշման ընդունման վրա. դրա 58%-ն էլ, որպես գործիք, ընտրություններն է նշում: Վերջին կես տարում անվտանգության ու խաղաղության ապահովման առումով դրական բան է տեսնում ընդամենը 8-9%-ը, բայց 41%-ի կարծիքով առաջիկա կես տարում այդ 2 հարցում ձեռքբերումներ կարձանագրվեն: Մնացած տվյալները բաց թողնելով եզրափակեմ՝ ցեղասպան Թուրքիան ու ՀՀ անվտանգությունը լավ թե վատ ապահովող ՌԴ-ն, իշխանական քարոզչության շնորհիվ, դարձել են «հարևաններ»՝ անվտանգային սպառնալիքների սանդղակում: Փաստորեն, ոչ միայն իշխանությունն է ծուռ հայելիների թագավորությունում, այլև՝ դրա քարոզչական ազդեցության տակ ընկած հասարակությունը:
Վախթանգ Սիրադեղյան