Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցած էտապ է»

«Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցած էտապ է»
08.11.2013 | 00:28

Հայաստանում «հեղափոխությունների» իրականացումը, որպես օրինաչափություն, տխուր վերջաբան է ունենում, ինչն առավելապես պայմանավորված է հեղափոխական սցենարների անկատարությամբ, մարդկային ներուժի բացակայությամբ և այլ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներով: Շանթ Հարությունյանի «հեղափոխությունից» առաջ էլ հեղափոխություն էր փորձում անել «Ժառանգությունը»` Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գլխավորությամբ: Հեղափոխական ճանապարհով անցած «Ժառանգություն» կուսակցության գլխավոր քարտուղար ՍՏԵՓԱՆ ՍԱՖԱՐՅԱՆԻ հետ մեր զրույցը հենց այս թեմաների շուրջ է։

-Պարոն Սաֆարյան, ինչո՞ւ մեզանում հեղափոխական սցենարները միշտ նույն ավարտն են ունենում:
-Հայ ժողովուրդը հեղափոխության ավանդույթ ու նախադեպ չունի: Սա՝ մեկ: Երկրորդ` հայ հասարակությունը շատ թերահավատ է և ուզում է վստահ լինել, որ դա իրականացնելու համար տվյալ ուժի և՛ քաղաքական կամքն է առկա, և՛ գիտելիքը, և՛ հմտությունը: Բազմաթիվ ձախողումներից հետո հեղափոխության գործընթացը Հայաստանում վարկաբեկվել է, հենց այդ պատճառով էլ հեղափոխական նախաձեռնություններն ակնհայտ փակուղի են մտնում:
-Գնահատելով օրերս Մաշտոցի պողոտայում տեղի ունեցածը, ի՞նչ եզրակացությունների եք հանգել:
-Իմ պատկերացմամբ, Շանթը պիտի գիտակցեր, թե ինչ է նշանակում 30-40 հոգով Բաղրամյան պողոտա գնալ, հայտարարելով, թե իրենց մոտ կա այս, կա այն: Հետևաբար՝ ինձ համար մի քիչ տարակուսելի էր, թե ինչու Շանթն այդ ճանապարհն ընտրեց, որովհետև կանխավ պարզ էր, որ այդ նախաձեռնությունը փակուղում է հայտնվելու: Նախագահական նստավայր գնալը, ինքնին որպես թիրախ, ճանապարհ է դեպի փակուղի: Նախագահական պալատ գնացողը պետք է գնա իշխանություն վերցնելու, ոչ թե այնտեղ իշխանափոխություն անելու: Այսինքն, հեղափոխությունը պետք է ավարտված լինի, որ գնաս նախագահական պալատ: Լավ իմանալով Շանթին, ով շատ բան է հասկանում, պատկերացնում, ինձ համար բաց է այն հարցը, թե ինչու ինքն ընտրեց այդ ճանապարհը:
-Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ևս, դեռ հեղափոխություն չիրականացրած, նախագահի նստավայրում էր:
-Իրավիճակների տարբերությունն այն է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը չհայտարարեց, թե գնում է նախագահին գահընկեց անելու: Նա գնաց բանակցելու, երկխոսություն սկսելու: Արմատապես տարբեր իրավիճակներ են:
-Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցա՞ծ էտապ է:
-Չեմ ուզում ո՛չ ինձ, ո՛չ էլ մյուսներին խաբել, թե «Բարևի» հեղափոխությունը գնացել է արձակուրդ: Իհարկե, անցած էտապ է, եթե պայքար լինի, պիտի սկսել նորից: Բայց սա չի նշանակում, թե իշխանափոխության հրամայականը վերացել է, ու ոչինչ չպետք է անել:
-Հեղափոխություն անելու համար Հայաստանի քաղաքական ուժերին ի՞նչն է պակասում:
-Ցավոք, և՛ իշխանությունը, և՛ ընդդիմությունը արատավոր ցիկլի մեջ են: Ամեն մեկը՝ յուրովի: Ընդդիմությունը, երևի, ավելի համերաշխ պիտի լինի, անձնազոհ: Բավական չէ, որ մարդիկ հավատան քո անկեղծ կոչին, թե հեղափոխական ես ու հեղափոխություն ես անում: Հասարակության հետ անկեղծ պետք է լինել, մարդիկ պիտի հասկանան քո քայլերը: Իսկ դու պիտի բացատրես այդ քայլերը: Անընդհատ ասում են՝ գործողությունների ծրագիր, ես կասեի` հեղափոխության ալգորիթմ, այսինքն՝ պիտի հասկանալ, եթե այս ճանապարհով գնաս, ինչ է հետևելու դրան, կամ որն է այլընտրանքային քայլը: Իհարկե, հեղափոխությունն անկառավարելի գործընթաց է, սակայն դա չի նշանակում, թե քո նպատակների «ծառը» չպետք է գոյություն ունենա: Դու պիտի ունենաս ալգորիթմ, այլ խոսքով, «եթե-ապա»-ների շղթա պիտի լինի: ՈՒղղակի անիմաստ է սկսել մի գործընթաց, թողնել դա բախտի քմահաճույքին, որովհետև այդ պարագայում դու էլ չես լինի թելադրողը: Կամ էլ պիտի մտնես իշխանության պարտադրած խաղի դաշտ, ու ամեն ինչ կավարտվի այնպես, ինչպես երեկ: Սադրանքներ ու ակտիվիստների բանտարկում:
-Այս անգա՞մ էլ քաղբանտարկյալներ կունենանք:
-Վիլհելմի ու շատերի պարագայում քրեորեն պատժելի որևէ արարք չեմ տեսել: Այսինքն, նրանք ոչ մի բռնություն չեն կիրառել, և ազատազրկելու հիմքերն էլ չեմ տեսնում, եթե իրավապահ մարմինները հակառակը չկարողանան ապացուցել: Ինչ վերաբերում է քաղբանտարկյալ լինելուն, ուզենք, թե չուզենք նրանք քաղաքական գործունեության համար են ազատազրկվել:
-Ասում եք, որ դա քաղաքական գործունեություն էր, իսկ ՀՀԿ-ական Վարդան Այվազյանը հայտարարել է, թե ինքն այնտեղ քաղաքական ակցիա չի տեսել, քանի որ այդ ակցիաները խաղաղ երթերով են ուղեկցվում:
-Այն, ինչ իշխանության կարծիքով քաղաքական է, մեր կարծիքով՝ քրեական է: Աշխարհի երկրներում տեղի ունեցող քաղաքական միջոցառումներն ուղեկցվում են բռնություններով: Պրովոկատորներ կան, որոնք իրենց սև գործն արել են, և դա չի կարող որևէ կերպ ստվեր նետել ազնիվ մարդկանց նպատակների, քայլերի վրա: Քաղաքական ակցիան կարող է գոռում-գոչյուններով ուղեկցվել, քաոսային տարրեր պարունակել: Այնպես չէ, որ մայիսմեկյան երթի նման շարք կանգնեն, «ուռա» գոռալով գնան: Քաղաքականությունն այդպես չէ, էլ չեմ ասում, որ քաղաքականությունը պատերազմ է:
-Հաշվի առնելով ներկայիս գործոնները և ստեղծված պայմանները, ի՞նչ եք կարծում, Հայաստանում հեղափոխություններ հնարավո՞ր են, թե, այնուամենայնիվ, սահմանադրական իշխանափոխության ճանապարհով պիտի գնալ:
-Ցանկալին սահմանադրական իշխանափոխությունն է, բայց դա դժվար թե տեղի ունենա մեզանում: Երկու պարագայում էլ անհրաժեշտ է մի շարք գործոնների համակցություն: Հեղափոխության համար բազում գործոններ պետք է լինեն` տեղը, ժամը, ճիշտ մարդիկ: Այսինքն, նրանք, ովքեր կարող են իսկապես հեղափոխություն անել: Հեղափոխության համար անհրաժեշտ են և՛ արտաքին, և՛ ներքին գործոններ: Բավական է, որ դրանցից մեկը բացակայի, հեղափոխություն իրականացնելու դժվարությունը մեծանալու է:

Զրուցեց Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1774

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ