Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Ընդդիմադիրներն իրենց խոսքի գերին են դարձել»

«Ընդդիմադիրներն իրենց  խոսքի գերին են դարձել»
01.03.2013 | 00:56

Դասադուլների թեման քաղաքական օրակարգի ամենաքննարկվող հարցերից մեկն է: Կարծիքները խիստ իրարամերժ են: Թեմայի շուրջ զրուցեցինք ԱԺ գիտության, կրթության, մշակույթի, երիտասարդության և սպորտի հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ ԱՐՏԱԿ ԴԱՎԹՅԱՆԻ հետ:

-Հետընտրական վիճակին «խառնվել» են նաև ուսանողները: Դուք ինչպե՞ս եք գնահատում քաղաքականությանը նրանց մասնակցության այս ձևը:
-Հանրահավաքներին մասնակցելը յուրաքանչյուրի, այդ թվում` ուսանողի սահմանադրական իրավունքն է, այնպես, ինչպես գործադուլ կամ դասադուլ անելը: 25 տարի առաջ շարունակական դասադուլների մասնակից ես էլ եմ եղել, նույնիսկ գիշերել եմ Ազատության հրապարակում: Սակայն այն ժամանակվա ու այսօրվա իրականությունները լրիվ տարբեր են: Մեր ասելիքը տեղ հասցնելու ոչ մի ճանապարհ չկար, իսկ այսօր ուղիները բազմազան են: ԶԼՄ-ներն էլ շատ օպերատիվ, արագ արձագանքում են կատարվածին: Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իր հանրահավաքները հիմնականում դասերից ազատ ժամերին է անում, ու չեմ հասկանում, թե դասադուլների իմաստը որն է: Այս ամենի նպատակը բուհերի աշխատանքները կաթվածահար անելն է: Անկախ ամեն ինչից, կա կրթական ծրագիր, և ուսանողները պիտի դրան մասնակցեն: Չհաճախելով` իրենք իրենց համար որոշակի խնդիրներ են ստեղծելու:
-Ի դեպ, կա մի ցցուն օրինակ. այսօր տարիքով մարդիկ բժշկի գնալիս մի մտահոգություն ունեն. հանկարծ «չընկնեն» այն բժշկի ձեռքը, որն անցել է դասադուլների «բովով»:
-Երկրորդեմ. մեծ տարբերություն կար այն ժամանակների ու այսօրվա դասադուլների միջև: Առավել ևս, որ նպատակները խիստ տարբեր են: Այն ժամանակ տարիներով փայփայված համազգային նպատակ ունեինք: Իսկ որ ուսանողների կրթության որակի վրա ազդեցություն կունենա դասադուլը, միանշանակ է: Եվ ի վերջո, դասադուլը ծայրահեղ միջոց է: Չեմ կարծում, որ այսօր նման ծայրահեղ մեթոդներով պայքարի անհրաժեշտություն կա, որովհետև, եթե հանրահավաքի են ուզում մասնակցել, կարող են իրացնել այդ իրավունքը: Այսօր նաև ագրեսիվ հռետորաբանություն կա այն երիտասարդների շրջանում, ովքեր այդ ակցիային մասնակցում են: Ավելին, երբեմն վիրավորում են այն ուսանողներին, ովքեր մասնակցում են դասապրոցեսներին: Պիտի հարգել նաև վերջիններիս իրավունքը: Եթե կոչով դիմում են դասադուլ կամ այս կամ այն արեք, հասկացանք, պարզապես չի կարելի անցնել կոռեկտության սահմանը և պարբերաբար պիտակավորել մյուսներին` իրենց նկրտումներն իրականացնելու համար: Իսկ այս ամենը, մեղմ ասած, տաճար տանող ճանապարհ չէ: ՈՒսանողներին ինչ-որ կերպ հրահրելը, ի վերջո, լավ բանի չի հանգեցնելու: Նյարդեր են, կարող են տեղի տալ, ու միջադեպերից հնարավոր չի լինի խուսափել:
-Այլ խոսքով, ուսանողներին փորձում են «օգտագործե՞լ»:
-Չէի ցանկանա նման բան ասել: Ամեն դեպքում, դասադուլին մասնակցողները չեն կարող բոլոր ուսանողների անունից հանդես գալ: Ինձ անընդունելի է, երբ իրենք իրենց իրավունքներից են խոսում, իսկ այլոց իրավունքները հարգելն ընդհանրապես մոռանում են:
-Համացանցում հայտնվեց նաև տեսանյութ, թե ինչպիսի պահվածք են դրսևորում դասադուլավորները:
-Այո, խոսքը հենց այդ պահվածքի մասին է: Ես նաև զրուցել եմ ուսանողների, դասախոսների հետ, ինչպես նաև իրավապահներից որոշակի տեղեկություններ ունեմ, ու լավ է, որ նրանք չեն միջամտում այս ակցիաներին: Բայց եթե այս ամենը պարբերական բնույթ կրի, ի վերջո, միջադեպի ռիսկը մեծանում է: Դրան հաջորդելու են տարաբնույթ քննարկումներ, մասնավորապես` սոցիալական ցանցերում` իրականությունը 180 աստիճանով «շուռ տալով»: Ընդհանրապես ուսանողությունն ամենահեղափոխական շերտն է, ու ամեն ինչ կարող է այլ կերպ ընկալվել: Չի կարելի քո ճշմարտացիությունը պարտադրել մեկ ուրիշին: Շատ դեպքերում էլ իրականությունն այլ կերպ են ներկայացնում: Ասում են` բուհերի դռները փակել են: Ես կարող եմ ասել ՀՊՏՀ-ի օրինակով: Տարիներ շարունակ այդ բուհում դասախոսում եմ, ու միշտ գլխավոր դարպասը փակ է, միայն մեքենաներ մտնելիս է բացվում: Ի՞նչ փակ դռների մասին է խոսքը:
-Լինելով ուսանողների հետ մշտապես շփվող անձ, ընդդիմադիր հայացքների տեր երիտասարդների շա՞տ եք հանդիպում:
-Եթե իրենց միջով անցկացնեն այդ ընդդիմադիր հայացքները, հասկանան, որ դա է ճիշտը, այդ կոչերն իրենց տեղում կմնան: Լրացուցիչ կրքեր են բորբոքում: Սա տրորված, ոչ մի տեղ չտանող ճանապարհ է, փակուղի է: Երիտասարդությանը ողջամտության կոչ կհղեի: Հացադուլի մասնակիցները շատ հստակ գիտեն` ինչ են ուզում ու, տոտալ գործընթացներ, մեթոդներ կիրառելով, ուզում են իրենց նպատակներին հասնել: Երկու կողմերի պահվածքն էլ պիտի լուսաբանել. ընդունելի՞ է արդյոք այս ամենն այն ուսանողին, ով մասնակցում է դասերին ու ցանկություն ունի կրթություն ստանալու:
-Այս օրերին նաև մեղադրանք է հնչում ՀՀԿ-ի հասցեին, թե երբ իրենց պետք է, ուսանողներին «տանում» են իրենց հանրահավաքներին, իսկ երբ ընդդիմությունն է նույն կերպ վարվում, ուսանողներին թույլ չեն տալիս բուհից դուրս գալ:
-Ի՞նչ է նշանակում «տանում են» կամ «թույլ չեն տալիս»: Մենք ոչ մեկն ենք անում, ոչ մյուսը: «Ժառանգության» այն միտինգներին, որոնց ուսանողներ են մասնակցում, ասենք` տանո՞ւմ են: Ինչո՞ւ վիրավորել մեր այդ երիտասարդների արժանապատվությունը, ինքնասիրությունը: Յուրաքանչյուրն ինքն է որոշում` ինչպես վարվել: Կրկնակի ստանդարտնե՞ր են գործում: Եթե չենք թողնում, բա ո՞նց են հավաքվում:
-Ամփոփենք. հետընտրական քաղաքական ճգնաժամը ե՞րբ կավարտվի:
-Կարծում եմ` սխալ է «ճգնաժամ» բառն օգտագործելը: Եթե հետընտրական հանրահավաքներ են կազմակերպվում, չի նշանակում, որ ճգնաժամ կա: Ի՞նչ է, Սահմանադրությամբ իրենց վերապահված գործառույթներն իշխանությունները չե՞ն կատարում: Իշխանությունն իր գործունեությունն է իրականացնում` հետընտրական զարգացումներն ուշադրության կենտրոնում պահելով: ՈՒղղակի չի կարելի թույլ տալ, որ զգացմունքներն իշխեն բանականության վրա: Ժամանակն ամեն ինչ իր տեղը կդնի: Երկրորդ տեղը զբաղեցրած թեկնածուի շրջապատի մարդիկ են ավելի շատ ոգևորված, քան ինքը: Պիտի այնպիսի խոսք չասես, որ հետո դրա գերին դառնաս: Հիմա այդ մարդիկ իրենց խոսքերի գերին են դարձել:


Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 3130

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ