ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը երկուշաբթի հայտարարել է, որ երկկողմ առևտրային հեռանկարների հարցում Եվրամիությունը շատ առումներով ավելի վատն է, քան՝ Չինաստանը։ «Նրանք զգալիորեն զիջում են։ Կտեսնեք։ Բոլոր հաղթաթղթերը մեր ձեռքում են»,- հավելել է նա։ ԱՄՆ ներմուծվող եվրոպական ապրանքների նկատմամբ Թրամփի սահմանած մաքսատուրքերը վերացնելու վերաբերյալ Վաշինգտոնի հետ մի քանի փուլով բանակցություններից անկախ՝ Եվրամիությունը դեռևս էական առաջընթացի չի հասել։               
 

Հայ հասարակությունն այնքան էլ անտարբեր չէ

Հայ հասարակությունն այնքան էլ անտարբեր չէ
13.12.2013 | 16:08

ՈՒկրաինական վերջին իրադարձությունների շուրջ իր դիտարկումներն է ներկայացնում ԵՊՀ Եվրոպական ուսումնասիրությունների կենտրոնի դասախոս, փորձագետ, քաղաքական գիտությունների թեկնածու ԱՐՈՒՍՅԱԿ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆԸ։

-Ըստ Ձեզ՝ ի՞նչ է տեղի ունենում ՈՒկրաինայում։
-Իրականում, Մաքսային միությանը միանալու Հայաստանի անսպասելի որոշումը պետք է ահազանգ լիներ ՈՒկրաինայի համար, որ Ռուսաստանը չի թուլացնելու իր դիրքերը տարածաշրջանում։ Ուկրաինայի կողմից Ասոցացման համաձայնագրի ստորագրումն աշխարհաքաղաքական պարտություն է Ռուսաստանի համար, որը թույլ չտալու համար վերջինս կիրառելու է ճնշման տարբեր մեխանիզմներ: Եվ այն, ինչ տեղի է ունենում այսօր Մայդանում, հասարակության կողմից դրա հստակ գիտակցումն է, որը բավականին վճռական է տրամադրված։
-Վերջին իրադարձությունները հետխորհրդային տարածաշրջանում արդյոք ԵՄ Արևելյան գործընկերության ծրագրի տապալումը չե՞ն։
-«Արևելյան գործընկերություն» նախագծի նպատակը հետխորհրդային վեց հանրապետության՝ Հայաստանի, Վրաստանի, Ադրբեջանի, ՈՒկրաինայի, Մոլդովայի և Բելառուսի հետ Եվրամիության մերձեցումն է։ Ծրագրի շրջանակներում ընթացող գործընթացների հաջողության դեպքում եվրաինտեգրումն արդեն իսկ կհասնի Ռուսաստանի անմիջական սահմաններին, ինչը հակասում է վերջինիս աշխարհաքաղաքական շահերին։ Խոսելով «Արևելյան գործընկերություն» ծրագրի հաջողությունների կամ անհաջողությունների մասին՝ պետք է նշել, որ ի սկզբանե եվրոպական և ռուսական մոտեցումները շատ հարցերի վերաբերյալ տարբեր են։ Համագործակցության «եվրոպական մոտեցումը» հիմնված է երկարաժամկետ կտրվածքով հանգամանալից բանակցությունների և քննարկումների արդյունքում համապատասխան որոշում կայացնելու վրա, «ռուսական մոտեցումը» դա որոշում է, այնուհետև՝ միգուցե և քննարկում։ Այստեղ հարցն այն է, թե որ դեպքում որ մոտեցումներն են առավել աշխատող, և այս առումով, այո՛, միգուցե եվրոպական մոտեցումների և քայլերի վերանայման խնդիր կա։ Առավել ևս, որ քաղաքականության մեջ չկա մի երևույթ, որ այս կամ այն չափով չառնչվի կողմերից յուրաքանչյուրի շահերի հետ։
-ՈՒկրաինայի իշխանություններն այսօր կատարյալ մեկուսացման մեջ են, այլևս չեն վայելում ո՛չ Արևմուտքի, ո՛չ ՌԴ-ի վստահությունը։ Այս ֆոնին ի՞նչ գնահատական կտաք ՀՀ իշխանության վարած քաղաքականությանը։ Փաստորեն, այն բավականին ճկուն գտնվեց. կարողացավ բարեհաջող իրականացնել ՄՄ անդամակցության հարցը՝ միաժամանակ փորձելով համագործակցության նոր ձևաչափ սահմանել ԵՄ-ի հետ։
-Կարծում եմ՝ Հայաստանի կողմից ՄՄ ադամակցության որոշումը սկզբնական շրջանում հասկանալի պատճառներով շատ ավելի քննադատաբար ընկալվեց Արևմուտքի կողմից։ Իսկ թե որքան ճկուն և բարեհաջող կիրականացվի այդ անդամակցությունը, ուղիղ համեմատականով կախված է դրանից բխող արդյունքներից. աբխազական երկաթգծի գործարկում, Հայաստան-Իրան երկաթգծի կառուցում, ղարաբաղյան հիմնախնդրում դրական տեղաշարժ, Հայաստան-Թուրքիա սահմանի բացում, արտահանման ծավալների մեծացում և այլն։
-Ի տարբերություն ուկրաինական, վրացական հասարակությունների՝ հայ հասարակությունն այսօր հուսահատվել է ու դարձել անտարբեր։ Ինչպե՞ս կգնահատեք դա։
-Չնայած Ռուսաստանին և ՈՒկրաինային կապում են սլավոնական արմատները, լեզուն և մշակույթը, այնուամենայնիվ, ուկրաինական հասարակությունը, հատկապես արևմտյան մասի, իրեն սկսել է նույնականացնել Արևմուտքի հետ։ Ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա վերջին իրադարձությունները ցույց տվեցին, որ հայ հասարակությունն այնքան էլ անտարբեր չէ ներքին և արտաքին քաղաքական տարբեր զարգացումների նկատմամբ։ Պարզապես այս հարցի կապակցությամբ ոչ միայն հայ հասարակությունը, այլև ընդդիմադիր ուժերն ունեն տարբեր դիրքորոշումներ։


Զրուցեց Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 2110

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ