Երևանի փողոցների ասֆալտապատման խնդիրների մասին հաճախ է գրվել, սակայն վերջերս, բացի անորակ աշխատանքից, նոր միտում է ի հայտ եկել:
Զաքյան փողոցի վերջնամասը քանդեցին, սարքեցին, այլ խոսքով, հիմա այն մեքենաների համար երթևեկելի է, սակայն տևական ժամանակ է այդ փողոցում երթևեկության ոչ մի գիծ գոյություն չունի: Եթե որևէ վթար լինի, ճանապարհային ոստիկանները և ԱՊՊԱ-ն չեն կարող որոշել, ենթադրենք, դա տեղի է ունեցել հոծ գիծը խախտելու հետևանքո՞վ, թե՞ այլ պատճառով:
Փոխարենը, ասֆալտապատմանը զուգահեռ, «քաշվել» են կարմիր գծերը: Ասել է՝ «գծի» մեջ փող կա, կամ ում «գծերն» են տրամաբանությա՞մբ են սկսել աշխատել ոլորտի պատասխանատուները: Իսկ երթևեկության կանոնները, որոնց բացակայությունը, հնարավոր է, մարդկային կյանքեր արժենա, փաստորեն, չի հուզում նրանց: Երթեկության «գծերը» կսպասեն, կարևորը վճարովի ավտոկայանատեղերն օր առաջ նախանշելն է:
Ի դեպ, Երևանի Մ. Խորենացու փողոցում, Տաշիր առևտրային կենտրոնից դեպի Վարդավառի այգի (հանրությանն առավել հայտնի՝ «Թոխմախ գյոլ») տարածքն ընդգրկող հատվածում արդեն մի քանի տարի է երթևեկության ոչ մի գիծ չկա: Այսինքն, վարորդներն այս հատվածում, այսպես ասած, աչքաչափով են երթևեկում: Հավանաբար դժբախտ պատահարների դեպքում էլ կգործի ոչ օրենսդրական այս «նորմը»:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ