Պարզվում է, որ Հայաստանի կառավարությունները լավ չեն աշխատել, քանի որ նիստերին մասնակցող լրագրողները կաշկանդում են գործադիր մարմնի անդամներին: Միակ եզրահանգումն ու միակ բացատրությունը սա է այն օրենքի նախագծի, որն այսօր կառավարության նիստում ներկայացրել է արդարադատության նախարար Դավիթ Հարությունյանը:
Ըստ այդմ, «Կառավարության կառուցվածքի և գործունեության մասին» օրենքի նախագծով նախատեսվում է, որ կառավարության նիստերը դռնփակ կանցկացվեն: Վարչապետի որոշմամբ՝ նիստի մի մասը կարող է անցկացվել դռնբաց: Կառավարության անդամն իրավունք չունի առանց վարչապետի թույլտվության տեղեկություն հրապարակել կառավարությունում քննարկված որևէ հարցի ընթացքի մասին: Կառավարության նիստերն արձանագրվում են վարչապետի աշխատակազմի կողմից: Նիստի արձանագրությունը կամ դրա մի մասը վարչապետի հանձնարարությամբ կարող է հրապարակվել:
Նախ` փաստենք, որ մինչ այս կառավարության նիստերն ունեցել են նաև, այսպես ասած, դռնփակ ռեժիմ, երբ քննարկվել են հարցեր, որոնք հրապարակման ենթակա չեն եղել: ՈՒրեմն ինչու՞ է որոշվել հատուկ օրենք ընդունել ու կառավարության ողջ նիստը փակ անցկացնել, ու՞մ են խանգարում լրագրողները: Արդյունավետությունը մի՞թե գաղտնի գործունեության մեջ է: Այսքան տարի, երբ կառավարության նիստերը դռնբաց են եղել, ո՞ր հարցը հավուր պատշաճի չի քննարկվել ու լուծում չի ստացել լրագրողների ներկայության պատճառով: Սա նաև հասարակության տեղեկություն ստանալու իրավունքի սահմանափակում է, էլ չենք խոսում լրագրողների իրավունքների մասին: Բոլոր զարգացած երկրները գնում են իշխանության աշխատանքներն առավել թափանցիկ կազմակերպելու ճանապարհով, իսկ մենք հակառակ ուղղության վրա ենք:
Սակայն ամենաուշագրավը արդարադատության նախարարի այն դիտարկումն է, որ ոչ թե դռնբաց նիստերն են ժողովրդավարության ցուցանիշ, այլ դռնփակ նիստերը, քանի որ «երրորդ աչք» չկա, որ իրենց քննարկումներին այլ երանգ հաղորդի: Իսկ իրականում ոչ թե այլ երանգ են հաղորդում, այլ հասարակության դատին են ներկայացնում, թե կառավարությունն ինչպիսի որոշումներ է կայացնում հանրային կարևոր խնդիրների վերաբերյալ: Բայց ինչպես երևում է, այս հանգամանքը «նեղում» է ապագա կառավարության ապագա անդամներին:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ