Բանտերը լցվում են քաղբանտարկյալներով, որտեղ արդեն կարելի է հանդիպել միլիարդատերերի, եպիսկոպոսների քահանաների, սպաների, գործազուրկների։ Ըստ ժանրի, շուտով նրանց շարքերը կհամալրեն լրագրողները, քաղաքագետներն ու քաղտեխնոլոգները։ Բանտային եղբայրություն է ձևավորվում։
Ինքնուս հեղափոխականներից ինքնուս խունտան պրոֆեսիոնալ ու մոտիվացված հեղափոխականներ է կերտում՝ նրանց թրծելով խուցերի քաղաքական դպրոցում։
Փոքր երկրում այդքան մեծ քանակությամբ պրոֆեսիոնալ հեղափոխականներ կրթելով՝ մարմնի ո՞ր հատվածով են մտածում, որ այդպիսի հուժկու ու հայհոյախառն ելույթներ են ունենում։
Որ հատվածով որ մտածում են, այդ հատվածն էլ երևի առաջինը տուժի։
Իրականության զգացողության ու սթափության բացարձակ կորուստ է խունտայի անդամների մոտ։
Ստեփան Դանիելյան