Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

«Անուն` բարձր ու վսեմ»

«Անուն` բարձր ու վսեմ»
19.01.2018 | 00:41

Չորրորդ, իսկ իրականում խորհրդարանական Հայաստանի Հանրապետության առաջին նախագահը չունի առաջնային մանդատ և այն, այսպես ասած, «հայեցողական պաշտոն» է լոկ: Խնդիրը, սակայն, նուրբ է ստարտի առումով. ընդունված ճշմարտություն է` ինչպես սկսես, այնպես կավարտես: Ապա և` նախագահի ընտրությունը, փաստացի, առաջինն է խորհրդարանում սպասվող նոն-ստոպ ընտրությունների կասկադում. ինչպես կանցնեն այդ ընտրությունները, նույնպես մեծ մշակույթի բաղկացուցիչ է. կստացվի՞ «բարձր դո» գծել այդ լանդշաֆտում ու յոթ տարի հետո արդեն իսկ ձևավորված լուրջ ինստիտուտ թողնել, նույնպես կարևոր է: Իսկ որ ամենակարևորն է՝ կլինի՞ նոր նախագահը Սերժ Սարգսյանի թվարկած «հմայքների» շրջանակում, որպես սկսված, բայց դեռ չհաջողված «տյունինգի» շարունակություն, թե՞ հոգնած մեկը կլինի` այս պառլամենտի, ՀՀԿ-ական թիմի հանգույն:
Այս պահին քննարկվում է հավանական թեկնածուների երկու անուն՝ Արմեն Սարգսյան, Արկադի Ղուկասյան: «Քննենք» նրանց:


Արմեն Սարգսյան. նա երկա՜ր խաղացող է, իր տեսակի մեջ` «գորշ կարդինալ», Սերժ Սարգսյանին արժանի «մուզիկանտ»: Եթե Սերժ Սարգսյանին հաջողվել է «համոզել» նրան (չնայած լավատեղյակները պնդում են՝ Սերժ Սարգսյանը երբեք որևէ մեկին չի համոզում, հաշվում է ու առաջարկում), ապա ԵՄ համաձայնագրից, ղարաբաղյան խնդրում վերջին «հետաքրքիր» զարգացումներից (այդ թվում` ԵԱՏՄ հայտարարություն) հետո սա կլինի Սերժ Սարգսյանի հաջորդ մաստեր-կլասը: Պատճառաբանենք:
Հայաստանը ԵՄ համաձայնագրով նոր ծիր է մտնում: Հայաստանն այստեղ արդեն ունի Ռուսաստանի լրջագույն տեղապահ, հետագայում, ըստ լավատեղյակների, ապագա առաջին փոխվարչապետ` ի դեմս Կարեն Կարապետյանի: Իսկ արևմտյան բևեռը, նախագահ դառնալու դեպքում, կպահի գրեթե խարիզմատիկ` վերը նշված Արմեն Սարգսյանը, որը, ճիշտ է, ունի «փափուկ», բակենբարդներով, «բաբչկայով» մարդու համբավ, բայց դա` լոկ առաջին հայացքից: Հոլիվուդյան նրա ժպիտի հետևում թաքնվում է անսահման պրագմատիկ, գործունյա, «խորապատկերներն» իր խորքում պահող մեկը, որի կյանքի «լավագույն տարիներն» անցել են ոչ միայն Թուրքմենբաշու... ձգենք պաուզան ասելու` ժամանակին Ռուսաստան-Արևմուտք, Թուրքմենստան-«Բրիտիշ պետրոլեում» «տրանզիտն» ապահովող «տղա» էր Արմեն Սարգսյանը, որ համարվում էր նաև Թուրքմենբաշու «կասիր», ի դեպ, նա, կարծես, «Յուկոսի» բաժնետոմսերի մի մասը գնած մագնատ է համարվում նաև (նրա տնտեսական «խարակտերին» կանդրադառնանք այն ժամանակ, երբ արդեն նախագահ «դարձած» կլինի):


Եվ ուրեմն, այս Արմեն Սարգսյանը, որի ուրվականը հետապնդել է հայոց բոլոր նախագահներին (չմոռանանք` Վաչե Մանուկյանի «լյուբիմչիկ» Արմեն Սարգսյանը Լևոն Տեր-Պետրոսյանի նախավերջին` Վազգեն Սարգսյանից «քշված» վարչապետն էր, որի քաղաքական կերպարին ևս մանրամասն կանդրադառնանք, երբ «դառնա» նախագահ), ամենամեծ հոգեհարազատությունն ունեցել է Սերժ Սարգսյանի հետ: Ոչ միայն այն պատճառով, որ ինքն ու Սերժ Սարգսյանը, վերջինիս նախագահ դառնալուց «ժամեր» առաջ, միասին մեկնել էին Երուսաղեմ` «սրբազան վայրեր» ուխտի (ոչ միայն), այլև որ, Արմեն Սարգսյանը Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման ողջ ընթացքում, էլ առավել առաջին շրջանում, մշտապես ունեցել է գուցե ոչ տեսանելի, սակայն լուրջ դերակատարություն (այս մասին ևս` ի ժամանակի):
Այսպիսով, արքայազն Չառլզի մտերիմ (չմոռանանք` այդ Չառլզն է «նայում» ողջ մասոնական աշխարհը, ամեն բան նրա դռնով է անցնում), Անգլիայի թագուհուն «տեսած» Արմեն Սարգսյանը, որին մենք սիրում ենք համարել Հայաստանում անգլոսաքսոնական գիծը պահող, որպես նախագահ, բավականին հետաքրքիր հայտնություն կլինի մեզանում: Իսկ կլինի՞:
Սպասենք:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3396

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ