Այո՜, ինչպես կարելի չզարմանալ, երբ իշխող կուսակցության ու դրա պարագլխի` Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը ժխտելու տարատեսակ ողորմելի ճիգերն ու փորձերը ցասում ու բողոք են առաջացնում շատերի մոտ ու շատ շատերը մոռանում են, որ այս պատմությունը սկսվեց այն օրից, երբ Նիկոլ Փաշինյանի աշխատակազմի ղեկավար ու արդեն ծանրամարտիկ դարձած Արայիկ Հարությունյանը և ԵՊՀ ներկայիս ռեկտոր Հովհաննես Հովհաննիսյանը խուլիգանական ու փողոցայինին վայել վարքագիծ ցուցաբերելով ներխուժեցին Հայոց ցեղասպանության թանգարան֊ինստիտուտի տնօրենի առանձնասենյակ ու մի բան էլ սպառնում էին իմ դեմ ոստիկաններ բերել։

Հարկերից ու տրանսպորտից մինչև անվտանգություն, Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հաջող պայքար ու Արցախ վերադարձ. էս բոլոր հարցերը ունեն մեկ լուծում։ Մե՛կ լուծում։

Բելառուսում հերթական նախագահական ընտրություններ են: 7-րդ անգամ Բելառուսի նախագահ կդառնա Լուկաշենկո Ալեքսանդրը: Միայն այդ հանգամանքը բավարար է եզրակացնելու համար, որ Բելառուսում դիկտատուրա է:

Պղծումն իրականացնում ա իր սիրելի «կիսաճշմարտությունների» մեթոդով։

Չկա՛ աշխարհում որևէ ազգ կամ ժողովուրդ, որ ինքն իր հասցեին վիրավորական բաներ ասի:

Ադրբեջանը «սահմանազատման» իր պլանները Հայաստանի «վզին փաթաթելով» փորձելու է զուգահեռ լուծել «ադրբեջանական փախստականների» տխրահռչակ գաղափարը` դրանց տեղակայելու ՀՀ այն հատվածներում, որոնք իր համար ռազմավարական նշանակություն ունեն:

Հետաքրքիր է չէ, Երևանի ավագանին, որի մեծամասնությունը քպ-ականներ չեն, արդեն մի քանի ամիս է, ինչ կարող է անվստահության գործընթաց սկսել գործող քաղաքապետի նկատմամբ, բայց չի անում: Տեսնես ինչու՞:

Մի խումբ առևտրականներ հավաքվել կառավարության շենքի մոտ՝ բողոքում են հարկերի բարձրացումից։ Նրանք լռում էին, երբ հանձնվում էր Արցախը։

Թրամփի սպառնալից և պահանջկոտ պարտադրանքների, գրառումների ու հայտարարությունների իրավիճակում, փաստորեն, հաղթեց երրորդ համաշխարհայի՞նը, ատոմային ռումբն ու պատերա՞զմը...

Վստահ եմ՝ բոլորդ էլ արդեն նկատել եք, որ ադրբեջանական մամուլի 98%-ը կառավարվում է պետության կողմից. կան կայքեր, որոնք անթաքույց փոխկապակցված են ՊՆ-ի, աշխատակազմի կամ այլ գերատեսչությունների հետ։ Իսկ մնացյալը սովորաբար ժամացույցի սլաքի պես տեղադրում են «վերևից» ուղարկված նյութերը։ Այս տեղեկատվական տիրույթում հայերի, հայկական պետության դեմ ատելության, թշնամանքի քարոզի պակաս չկա։ Ես տեղադրում եմ այդ ամենի ամենափոքր ու, իմ համոզմամբ, ամենակարևոր հատվածը, թեև կարդում ու դիտում եմ գրեթե ամբողջը։