Ով է վերջապես հովանավորում 7.2 տրիլիոն դրամի հասնող խաղադրույքների ընդունման բիզնեսը և կարո՞ղ են արդյոք աղքատսցող երկրի մոլախաղի մասնակիցները 2.5 մլրդ դոլարի խաղադրույքներ կատարել։
Հարցի վերաբերյալ կան մի քանի հանգույցներ։
ՀԱՆԳՈՒՅՑ ՀԱՄԱՐ 1
1. ՔՊ վարչախմբի մի երիտասարդ բացառիկ ազգանվեր նախաձեռնություն է հանդես բերում և ԱԺ հանձնաժողովներում բուլդոզերի ուժ հիշեցնող հանձնառությամբ սկսում է ակտիվ պայքար, որն ավարտվում է երկու արդյունքով։
ա) Հայաստանում չգրանցված և չլիցենզավորված խաղային բիզնեսի արտասահմանյան օնլայն տնտեսվարողներին որոշում են խլացնել և փակել նրանց մուտքը Հայաստանի տարածք։
բ) Հայաստանում գրանցված , լիցենզավորված խաղային չորս տնտեսվարողների հարկը որոշում են կամաց կամաց բարձրացնել։
Առաջին հանգույցում բեմականությունը հստակ ավարտվում է և ընդամենը մեկ սխալ է սպրդում դեպի հանրային դաշտ։ Դա մեկ կեղծ շահումի վերաբերյալ ՔՊ պատգամավորի պնդումն էր, որն իր մեջ պարունակում էր ողջամիտ կասկածներ, թե ինչպես է բանկային գաղտնիքի առկայությամբ երկրում ինչ-որ մեկը իմացել կեղծ շահում ստացած քաղաքացու բանկային և վարկային շարժը։
ՀԱՆԳՈՒՅՑ ՀԱՄԱՐ 2
2. ՔՊ առաջնորդը մեծագույն պաթոսով ԱԺ նիստի ընթացքում հայտարարում է, որ ինքը շատ բարձր է գնահատում երիտասարդ պատգամավորի ջանքերը և խոստովանում, որ ինքը տրամադրված է շատ ռադիկալ և առաջին իսկ քննարկման ժամանակ որոշել է երկու ոտքը մեկ կոշիկի մեջ դնելու սկզբունքով արմատախիլ անել խաղային ինդուստրիան, որովհետև դա հանրային անվտանգությունը խաթարող չարիք է։ Ժողովրդի դարդով տապակվող ՔՊ առաջնորդի խոսքը ավարտվում է հետևյալ երեք արդյունքով։
ա) Խոստովանում է որ իր ռադիկալ քայլը չեղարկվել է, որովհետև ինչ-որ քննարկումների արդյունքում ինքը հասկացել է, որ իր պատկերացրածը ճիշտ քայլ չէ։ Այսինքն ինչ որ քննարկման մասնակիցները համոզել են նրան չգնալ ռադիկալ քայլերի իբր թե։ Հետաքրքիր է ովքե՞ր են եղել այդ համոզողները։
բ) Հայտարարում է ինչ-որ նորահայտ «օպերատոր» ստեղծելու մասին, որը պետք է համակարգի խաղային ինդուստրիայի տեղական չորս կազմակերպությունների գործունեությունը։ Փաստացի տեղական չորս կազմակերպությունների կողքին հայտնվում է ևս մեկը , որի անունը կլինի «Օպերատոր»։
գ) Խոստանում է ամենադաժան կերպով պատժել «Օպերատոր» կոչվածի դեմ լոբբինգ անողներին, այդպես էլ չմանրամասնելով, թե ով կարող է պետական կարգավորման դեմ հանդես գալ և հակառակ լոբբինգ իրականացնել պետական համակարգում։
Ձեռքի հետ էլ խոստանում է անընդհատ բարձրացնել ներքին չորս խաղային գործունեություն ծավալողների հարկերը։
Իհարկե զվարճալի այս հրատապ քննության նկատմամբ շատերը տարակուսանք ունեն, թե ովքեր են այս միջոցառման հիմնական շահառուները և ում դեմ է դա ուղղված, և վերջապես «ռադիկալ» տրամադրվածն ինչու՞ ռադիկալ չի դառնում:
Սկսենք արդյունքներից։
1. Խաղադրույքների ընդունման ներքին շուկան մենաշնորհվում է և դրսի օնլայն կազմակերպությունները հեռացվում են։
2. Ստեղծվում է «Օպերատո» կոչված մի ֆիլտր, որի օգնությամբ իշխանությունները համակարգային մոնիտորինգի գործիք են ձեռք բերում։ Իսկ ով է մոնիտորինգ անելու «Օպերատորին», հայտնի չէ և չի լինելու։
3. Հանրային անվտանգությունը վտանգի տակ դրած խաղային ինդուստրիան ոնց կար, նույն կերպ շարունակելու է իր գործունեությունը արդեն առանց ռադիկալ քայլերի սպառնալիքների։
Որպես վերջաբան։
Արդյոք կարելի՞ է պատկերացնել մի վիճակ, երբ Կոլումբիայի քաղաքացին հայկական օնլայն կազինոյում շահում է մեկ հազար դրամ և դա այն գումարն է, որը պարտվել է նույն կազինոյում նույն օրը որևէ արատավոր քաղաքացի:
Այս ամենն ունի միայն մեկ լուծում։ Հայաստանում խաղային ինդուստրիան պետք է արմատախիլ արվի և վերջնական դադարի գործել։
Հրայր ԿԱՄԵՆԴԱՏՅԱՆ