«Քո հավատը քեզ փրկեց»

«Պետրոսն սկսեց նրան ասել. «Ահավասիկ մենք թողել ենք ամեն բան և

եկել ենք քո հետևից¦: Հիսուս պատասխանեց և ասաց. «Ճշմարիտ եմ ասում

ձեզ, չկա մեկը, որ թողած լինի տուն, կամ եղբայրներ, կամ քույրեր, կամ հայր,

կամ մայր, կամ որդիներ, կամ ագարակներ ինձ համար կամ Ավետարանի

համար և այժմ, այս ժամանակի մեջ հարյուրապատիկը չստանա՝ տներ և

եղբայրներ և քույրեր և մայրեր և որդիներ և ագարակներ՝ հալածանքներ

կրելով հանդերձ, և այն աշխարհում, որ գալու է՝ հավիտենական կյանք»:

(Ավետարան ըստ Մարկոսի, գլուխ 10-ից):

Իմ մեծ նեղությունների տարիներին ինձ մայրություն արեցին և

այժմ էլ անում են Հայոց նշանավոր հավատացյալ տիկնայք` կերակրեցին

ու հագցրեցին, քրիստոնեական համ ու հոտով թիկունք դարձան իրենց

աղոթքներով: Սա արդեն Տիրոջ խոստման հրաշքներից էր, որի համար փառք

Նրան, ամենայն ժամ:

Այդ նշանավոր Հայոց տիկնացից է Էմմա Գյուրջյանը, ում հավատի

կենարար, հստակ ու ամիջական վկայությունների «Քո հավատը քեզ փրկեց»

գիրքն այսօր արդեն ընթերցողի սեղանին է:

Մի քանի օրինակ բերենք մեր հավատն ավելացնող ու կայունացնող, մեզ

հոգևորապես սթափեցնող ու զգոնացնող այս ուսանելի գրքից.

- Փողոցում մի կատաղած շուն հարձակվում է անցորդներից մեկի վրա:

Եվ անցորդի վիճակը վատ կվերջանար, եթե շունը մոտեցող տիկին Էմմային

տեսնելով չհարձակվեր այժմ էլ` տիկնոջ վրա: Էմմա մայրիկը կանչում է

Քրիստոս Աստծո օգնությունը և շունը ակնթարթորեն տկարանում ու նվվալով

վախեցած ետ է քաշվում:

Շատ փորձանքներից ազատված պիտի լինեինք, եթե ժամանակին

կանչեինք Քրիստոս Աստծո օգնությունը: Այդ է ուսուցանում մեզ այս լավ

գիրքը: Այս վկայությունը ինձ երկու դաժան փորձություն հիշեցրեց ցուրտ

ու մութ տարիներից. Սովետաշենի աղբանոցների մոտ քաղցած շների

ոհմակը կերել էր մի անցորդի, իսկ մի քանի տարի անց` շների ոհմակը

Սարի թաղում մեկին հոշոտեց: Ճակատագիր էր, թե ինչ, այդ դեպքերից մեկ

երկու օր անց այս ոհմակների կողքով ստիպված եղա անցնել: Մի դեպքում`

քրոջս տնից էի ոտքով երեկոյան վերադառնում, որովհետև տրանսպորտ

չկար: Եվ Քրիստոսից մտքիս մեջ օգնություն աղաղակելով մոտենում էի

ոհմակին: Ոհմակը նայում էր ինձ ու ասես խորհրդակցում: Աստծո հրեշտակը

սարսափ առաջացրեց ոհմակի մեջ և նրանք վերին հրամանով շուռ եկան ու

փախան: Մյուս դեպքում ձմռան մի գիշեր, գրեթե լուսադեմին աշխատանքից

Սարի թաղի իմ վարձով կացարանը վերադառնալիս, անկյունադարձին դեմ

դուրս եկա մի քանի օր առաջ մարդ հոշոտած շների մեծ խմբին: Կանչեցի

Քրիստոսի անունը ու քայլեցի: Աստծո հրեշտակը շշմեցրել էր նրանց ու

պլշած ինձ էին նայում ու ես նրանց կողքով անվնաս անցա: Խոստովանեմ,

որ երկու դեպքում էլ լավ վախենում էի, բայց երկու դեպքում էլ ետդարձի

տարբերակ չունեի: Փառք Քրիստոսին, որ ակնթարթորեն հասավ իմ աղոթք

աղաղակին ու ազատեց:

-Էմմա մայրիկը շարունակ աղոթում է իր զավակների համար: Եվ ահա

նրա որդիներից Մորիսը Երկրաշարժի նախորդ օրը ավարտում է Սպիտակ

քաղաքի մի սրճարանի ձևավորումը: Առավոտյան սրճարանի շքեղ բացումն

էր նախատեսված, որդին ամենանշանավոր հյուրն էր այդ հանդեսում: Բայց

մոր աղոթքի շնորհիվ առավոտ վաղ Մորիսը շտապում է հեռանալ կործանվող

քաղաքից. բացման տոնահանդեսին հավաքված նրա բոլոր ծանոթները

մի քանի ժամ անց զոհվում են: Ճշմարիտ որ` փառք հավատացյալներիս

աղոթքները լսող Քրիստոսին: Ամեն:

Հարևանը ծրագրում է իր բնակարանը բարելավել- մեծացնել. արդյունքում

փակելով աստիճանահարթակի պատուհանը, որով աստիճաններն էին

լուսավորվում: Ստացվում էր, որ խարխափելով պիտի աստիճաններից

օգտվեին: Քրիստոսին ուղղված Էմմա մայրիկի զորավոր աղոթքի շնորհիվ,

առավոտյան հարևանը լրիվ այլ մարդ դարձած, ասում է. «Տիկին Էմմա, ես

ձեր լույսը չեմ կտրի, իմ բնակարանը հերիք է ինձ»:

Ես կուզենայի աղոթող հայ այս ընտիր տիկնոջ ձեռքով եղած

վկայություններ էլի բերել, որ նրա կյանքում բազմաթիվներով կան, իսկ այս

գրքում, ցավոք, չկան: Մի շարք անգամներ ծանր վիճակների մեջ հայտնվելով

ես ազատվեցի Էմմա Գյուրջյանի, մայր Էմմայի աղոթքների շնորհիվ: Իսկ

մի անգամ մարդ գայլերը արդեն ուր որ է հոշոտելու էին ինձ: Սրտիս մեջ

ձայն լսեցի թե, առանց հապաղելու տիկին Էմմային լուր տուր, նրա աղոթքը

կազատի քեզ: Զանգեցի տիկնոջ դստերը` Գայանեին, և րոպեներ անց մարդ

գայլերը Էմմա մայրիկի աղոթքից ապուշ կտրած դեմքերով ու Աստծո այդտեղ

հայտնված հրեշտակից ցայտնոտային վախ զգալով` շտապեցին փախչելու

նման հեռանալ: Փա՜ռք Քրիստոսին: Եվ Աստված մեր աղոթքներով էլ օրհնի

Էմմա Գյուրջյանին` իր նեղության պահերին` նույն կերպ և ավելին էլ նրան

օգնության հասնելով: Ամեն:

Հավատով կայացած բազմաթիվ գեղեցիկ հաղթանակների պտուղներ

կան այս գրքում, որ բարի բան կանեինք` ընկերակից դարձնել մեզ, քանի

որ կենդանի վկայության օրինակները զորավորում են մեր հավատը և մեր

կյանքը դարձնում առավել իմաստալից, մեր հոգին լցնում Աստծո մարդասեր

գործերի համար` փառաբանությամբ:

«Հավատքն այն հեռագրական թելն է, որի միջոցով ճամփորդում են

մեր աղոթքներն այնքան արագ, որ Աստծո սիրալիր պատգամները հասնում

են մեզ նույնիսկ այն պահին, երբ մենք դեռ աղոթում ենք»,- գրում է Էմմա

Գյուրջյանը: Ավելացնենք, որ Էմմա Գյուրջյանը թե Աստծո բնությանն է լավ

ծանոթ, թե արդարությանն ու իրավունքին. ավարտել է գյուղինստիտուտի

այգեգործականը, սակայն Աստծո կամոք 33 տարի աշխատել է Ներքին

գործերի նախարարությունում, արժանացել կապիտանի բարձր կոչմանը:

Հանապազորդ հացի պես անհրաժեշտ նման լավ ու կենդանի հավատի

գիրք հրատարակելու համար օրհնենք Մայր Աթոռին, որովհետև մեր կողքին

ապրող մարդկանց հավատի վկայարանները կենդանի սնունդ են մեր

հավատի աճման համար: Որովհետև որքան լավ հավատանք, այնքան ավելի

լավ հայրենիք կունենանք` Քրիստոսի պահպանության հովանու տակ:

Մաքսիմ ՈՍԿԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ