106-րդ տարեդարձը Մայր բուհը դիմավորում է հայագիտությանը հասցվող նոր հարվածներով և ակադեմիական ավտորիտարիզմի նոր դրսևորումներով։ ԵՊՀ գիտխորհրդի ընդունած նոր կարգի գործողության հետևանքով Համալսարանի այն պրոֆեսորները և դոցենտները, ովքեր զբաղվում են հայագիտության ոլորտի այնպիսի թեմաներով, որոնք հետաքրքիր չեն միջազգային գիտատեղեկատվական շտեմարաններին...

Անգնահատելի, լայն ու ընդգրկուն է հզոր հայագետ, լեզվաբան, գրականագետ, բանահավաք, փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ Մանուկ Աբեղյանի գրական, հասարակական, մանկավարժական և գիտական գործունեությունը: Նա ամբողջ կյանքը նվիրել է գիտությանը` հարազատ ժողովրդի ազատության, ազգային գիտակցության արթնացման, լուսավորության ու առաջադիմության գործին, նրա լավագույն իղձերի իրականացմանը:

ԳԱՌՆԻԿ ԱՆԱՆՅԱՆ Կան մարդիկ, որոնց կոչումը հրապարակագիր, հրապարակախոս լինելն է։ Համալսարան ընդունված նորեկներիս համար այդ մարդիկ անմիջապես ուշադրություն էին գրավում և՛ իրենց կեցվածքով, և՛ իրենց պահվածքով , և՛ իրենց արտաքին գրավչությամբ։

Չգիտեմ` բանասերի մասնագիտական աշխատանքային կենսագրության ընթացքում հայոց լեզո՞ւն, թե՞ հայ գրականությունն են գերակա, մի բան հաստատ գիտեմ. համալսարանական տարիներին մեր նվիրյալ, բազմագիտակ դասախոսները մեր հոգում հավասարապես սեր սերմանեցին թե հայոց լեզվի ու նրա գոհարակերտ գրականության հանդեպ, որը որպես անանց սեր մնաց մեր սերնդի հոգում։ Իմ աշխատատանքային կենսագրությունը վկա, որին միշտ և ամենուր հավատարիմ մնացի։

ԷԴՎԱՐԴ ՋՐԲԱՇՅԱՆ Կյանքում երբեմն հանդիպում ես մարդկանց ու թվում է, թե նրանց վաղուց գիտես։ Անգամ ենթագիտակցորեն զգացողություն ունես, թե նա քո վաղեմի ծանոթն է կամ մտերիմը, իսկ ավելի ճիշտ` քո հարազատը։

Գիտական պատմագրությունը և քաղաքական պատմագրությունը տարբեր բաներ են և ունեն տարբեր նպատակներ։

Գիտեք՝ ով է այս մարդը: Միգուցե շատերդ չճանաչեք, քանի որ զբաղված եք քաղաքականությամբ՝ Դոգին եք լսում, կամ լոք-դաուն եք եղել՝ ջոնի-բռջոնի եք լսում:

Գիտելիքի և տեխնոլոգիաների ավելի ու ավելի ուժեղացող դերը ժամանակակից աշխարհաքաղաքական մակարդակի գոյության պայքարում ակնհայտ է, և այն հանգամանքը, որ գիտելիքի ոլորտում թույլի համար հաջողության հասնել շատ ավելի հավանական է, քան ուժի ոլորտում, պետք է ստիպի մեզ փրկության ուղիներ փնտրել նաև այս ուղղությամբ։

2023 թ. դեկտեմբերի 25-ին ՀՀ կառավարությունն ընդունել է մի հակահայկական որոշում, որով սահմանափակում է հայոց լեզվի գործածության ոլորտը, միաժամանակ՝ գաղութացման ենթարկելով հայաստանյան գիտությունը, հատկապես՝ հայագիտությունն ու հասարակագիտությունը՝ իրենց բոլոր գիտակարգերով հանդերձ...

Աշխարհի կառավարող ուժերը լավ գիտեն գիտելիքի և կրթական համակարգի իմաստն ու դերը մարդկության կյանքում, և, ըստ այդմ էլ, գիտելիքի ու կրթական գործի նկատմամբ նրանց ունեցած վերաբերմունքը լակմուսի թղթի նման մի բան է՝ այս հարցում գլոբալ քաղաքականության հիմնական ուղղությունները պարզելու համար։